21 odpowiedzi w tym temacie

[Globox]

meth777yl: Wątpie w to że by się nic nie stało. Ziemia zostałaby przyciągnięta przez czarną dziurę i " upadłaby" na nią Więc- katastrofa...
Poza tym podczas wchłaniania, już byśmy nie żyli, bo wcześniej Słońce zmieniło by się w czerwonego giganta i spaliło by naszą planetę
Na razie to nam jednak nie grozi- Słońce jest stosunkowo młodą gwiazdą i nigdzie się nie wybiera:)

Ps. jakiś kaznodzieja z USA dostał "Anty-nobla" za udowodnienie że warunki w czarnych dziurac idealne pasują do opisów piekła
Ps2.

wciągnęłoby Ziemię i tp.

Brzmi to jakby bh. miało wciągnąc telekomunikację polską

[Mariush]

meth777yl: Wątpie w to że by się nic nie stało. Ziemia zostałaby przyciągnięta przez czarną dziurę i " upadłaby" na nią smile1.gif Więc- katastrofa...

meth777yl ma całkowitą rację. Pod kątem oddziaływania grawitacyjnego nic by się nie zmieniło. W końcu masa Słońca jako gwiazdy, czy jako czarnej dziury była by taka sama. Planety krążyły by po swoich dotychczasowych orbitach jakby nigdy nic.

Na razie to nam jednak nie grozi- Słońce jest stosunkowo młodą gwiazdą i nigdzie się nie wybiera:)

Słońce już nie jest takie młode. Jest już w połowie swojego życia, czyli mówiąc w ludzkiej skali koło czterdziestki. W czarną dziurę jednak nigdy się nie zamieni.

[Jarecki]

Gigantyczna czarna dziura pochłania gwiazdę

Teleskop kosmiczny Galaxy Evolution Explorer, wyniesiony na orbitę przez amerykańską Narodową Agencję Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA), obserwuje, jak gigantyczna czarna dziura pochłania gwiazdę.
Astronomowie po raz pierwszy mogą przyjrzeć się takiemu zjawisku od początku do końca. Wyniki ich badań zostaną opublikowana w najnowszym numerze czasopisma "Astrophysical Journal Letters".

"To bardzo rzadkie wydarzenie, więc mieliśmy naprawdę bardzo dużo szczęścia, że mogliśmy badać ten proces od początku do końca" - powiedziała dr Suvi Gezari z California Institute of Technology w Pasadenie, kierownik zespołu astronomów badających zjawisko.


Astronomowie przypuszczają, że gigantyczna czarna dziura, która znajduje się w nienazwanej jak dotąd galaktyce ekliptycznej, pozostawała uśpiona przez tysiące lat. O istnieniu czarnej dziury dowiedzieliśmy się dopiero, gdy jedna z gwiazd znalazła się tak blisko niej, że została rozdarta na strzępy przez siłę jej grawitacji. Wydarzeniu towarzyszył bardzo jasny rozbłysk ultrafioletowy, dzięki któremu zjawisko zostało zauważone przez kosmiczne obserwatorium Galaxy Evolution Explorer.

Obecnie teleskop GEE prowadzi systematyczne obserwacje ultrafioletowego promieniowania, które z czasem staje się coraz słabsze, gdyż czarna dziura pochłania coraz więcej materii ze zniszczonej gwiazdy. Badania te mogą okazać się bardzo pomocne w lepszym zrozumieniu procesu rozwijania się czarnych dziur w galaktykach.

"Nasze obserwacje pozwolą nam dokładniej ocenić rolę czarnych dziur we Wszechświecie oraz zrozumieć proces ich powstawania i rozwijania się w galaktykach, wraz z rozwojem całego Wszechświata" - powiedział dr Christopher Martin, kierownik naukowy projektu Galaxy Evolution Explorer.

Czarne dziury to obiekty o tak dużej grawitacji, że nawet światło nie może z nich uciec. Przypuszcza się, że supermasywne czarne dziury znajdują się w centrum każdej galaktyki, jednak niektóre z tych obiektów są bardziej aktywne od innych. Aktywna czarna dziura ściąga otaczającą ją materię, dzięki czemu jesteśmy wstanie ją zaobserwować. Uśpione czarne dziury pozostają właściwie niewidoczne i badanie ich jest bardzo trudne. Również w centrum Drogi Mlecznej, naszej Galaktyki, znajduje się uśpiona czarna dziura.

Właśnie dlatego tak istotnym i ekscytującym wydarzeniem dla astronomów było obserwowanie połykania gwiazdy przez czarną dziurę. W typowych galaktykach do takiego zjawiska dochodzi raz na 10 tys. lat. Obserwowana gwiazda została poddana działaniu siły grawitacyjnej czarnej dziury, która przezwyciężyła jej własną silę grawitacji, czego konsekwencją były najróżniejsze odkształcenia gwiazdy, a ostatecznie jej rozerwanie.

Do podobnego zjawiska dochodzi codziennie na Ziemi, gdy siła grawitacyjna Księżyca powoduje powstawanie przypływów i odpływów w ziemskich oceanach. Gdy grawitacja czarnej dziury oddziaływała na gwiazdę, kolejne porcje materii tworzącej ją zostawały pochłonięte przez czarną dziurę, czemu towarzyszyły rozbłyski rentgenowskie i ultrafioletowe.

Według dr Gazari astronomowie zyskali nowe narzędzie do badania czarnych dziur. "Teraz wiemy już, że dysponujemy nową metodą badania obiektów tego typu. Obserwacje takich wydarzeń w ultrafiolecie pozwolą nam dowiedzieć się dużo więcej o czarnych dziurach".
http://wiadomosci.on...,1,1,,item.html

[Erni]

Ufff to jaki to musi być ogrom, nawet nie da się tego wyobrazić. Myślę że taka czarna dziura "zjadła" by sobie nasz układ słoneczny

[Lafar]

Dodam tylko jedną myśl: niektóre czarne dziury (według pewnej teori) mają tak wielkie siłę że przyciągają do siebie linie czasu (wykrzywiają je).... Wyobraźcie sobie co to ze sobą niesie

[Jarecki]

Nowe spojrzenie na "paradoks informacyjny"

Nowa teoria rzuca światło na jeden z najtrudniejszych problemów dotyczących czarnych dziur. Według naukowców promieniowanie emitowane przez te obiekty może mieć inny charakter niż do tej pory sądzono - informuje ostatnie wydanie "Physical Review Letters".
Problem czarnych dziur polega na tym, że nikt nie wie na pewno, czy istnieją. Trudno więc mówić o ich własnościach, a jeszcze trudniej weryfikować hipotezy dotyczące ich oddziaływania z innym hipotetycznym tworem: kwantową próżnią.

Wbrew nazwie, czarne dziury nie są całkowicie "czarne". W połowie lat 70. znany brytyjski fizyk, Stephen Hawking, zaproponował teorię według której "powierzchnia" czarnej dziury emituje osobliwe promieniowanie. Promieniowanie to, nazywane promieniowanie termicznym, nie powinno zawierać zbyt wielu informacji. Ponadto, "pikanterii" stworzonej przez Hawkinga teorii dodaje przypuszczenie, że emitując takie promieniowanie, czarna dziura może w końcu zniknąć, czy - jak mówią fizycy - wyparować.

W tym miejscu pojawia się pewien problem, nazywany paradoksem informacyjnym. Materia wpadająca do czarnej dziury zawiera pewną pulę "informacji", związanych z jej temperaturą, ładunkiem elektrycznym, wielkościami kwantowymi itd. Ponieważ promieniowanie Hawkinga nie może przenosić większości z tych informacji, zostają one "uwięzione" wewnątrz czarnej dziury. Jeżeli jednak czarna dziura wyparuje, wszystkie te informacje znikną!

W pracy opublikowanej w "Physical Review Letters", prof. Sam Braunstein z University of York oraz dr Arun Pati z Sainik School w Bhubaneswar w Indiach dowodzą, że w naszym wszechświecie utrata informacji w takim procesie nie jest możliwa. Informacje kwantowe nie mogą znikać razem z czarną dziurą. Sugeruje to, że promieniowanie Hawkinga, wbrew dotychczasowym przypuszczeniem, może zawierać cały zestaw informacji, opisujących stan wewnętrzny czarnej dziury.

- Nasze wyniki pokazują, że albo mechanika kwantowa, albo rozumowanie Hawkinga muszą być błędne - komentuje odkrycie dr Pati.
http://wiadomosci.on...,1,1,,item.html