fot. NASA/ESA
Zorze, czyli zjawiska świetlne obserwowane w rejonie biegunów są widoczne nie tylko na Ziemi. Za sprawą Kosmicznego Teleskopu Hubble'a możemy przekonać się jak zorze prezentują się na największej planecie w naszym układzie słonecznym, Jowiszu. Przyczyną powstawania zórz jest wiatr słoneczny, a więc cząsteczki, które z ogromnymi prędkościami wyrzucane są z powierzchni naszej dziennej gwiazdy w przestrzeń kosmiczną.
Zorza polarna na Jowiszu. Trzy jasne punkty tworzą strumienie indukcji magnetycznej sięgające do księżyców Io (lewy),
Ganimedesa (u dołu) i Europy (także u dołu). Prócz tego, widoczny jest bardzo jasny, prawie kołowy region zwany głównym
owalem i słabsze zorze.
Od razu widać podstawowe różnice między ziemskimi zorzami, a tymi na Jowiszu, tam wyglądają one znacznie bardziej efektownie, są większe i wyraźniejsze. To jednak nie jedyne różnice między nimi. Na Jowiszu zorze praktycznie się nie kończą, zwiększają bądź zmniejszają swoją intensywnośc, ale w rzeczywistości są tam stale. To dlatego, że w przypadku tamtejszych zorz wiatr słoneczny nie jest jedynym czynnikiem, który je wywołuje, dochodzi to tego także ponieważ pole magnetyczne Jowisza, 20000 razy silniejsze niż ziemskie, które rozpędza naładowana cząsteczki emitowane przez Słońce po czym docierają one do atmosfery wytwarzając światło ultrafioletowe.
Słońce przez cały czas emituje strumień naładowanych cząstek, czyli wiatr słoneczny. Podczas rozbłysków słonecznych, wyrzuca ono wielkie ilości cząstek, min. protonów oraz elektronów. W pobliżu Ziemi tory lotu tych cząstek są w większości odchylane przez ziemskie pole magnetyczne. Wiatr słoneczny z kolei tworzą emitowane stale przez Słońce protony i elektrony o mniejszych prędkościach, a zatem i energiach, również wtedy, gdy na Słońcu nie obserwuje się plam.
Europejska Agencja Kosmiczna lub po prostu ESA (European Space Agency) opublikowała film, na którym możemy zobaczyć, jak zorze prezentują się w gęstej atmosferze tej planety. Film powstał z setek zdjęć wykonanych w ultrafiolecie, zbieranych przez około miesiąc. Normalnie zorze nie są widoczne dla gołego oka z uwagi na że powstają one z promieniowania ultrafioletowego oraz rentgenowskiego. Ale od czego mamy potężne teleskopy.
Film można zobaczyć poniżej.
Tłumaczenie własne.
Autor: Alfredo Carpineti
Źródło: IFLScience
