W 2013 roku całe środowisko astronomiczne obiegła informacja o odkryciu nowego ciała niebieskiego w centrum Drogi Mlecznej. Fenomen polega na tym, że obiekty tego typu znikają po kilku miesiącach, ale w tym przypadku jest inaczej. Zjawisko udało się wyjaśnić astronomowi z UZ-u.
Dr Roberto Mignani, pracownik Instytutu Astronomii UZ wraz ze swoim zespołem dokonali odkrycia odnośnie zachowania magnetary o nazwie SGR 1745-2900. Naukowiec tłumaczy, że to niespotykane zjawisko jest spowodowane znacznie wyższą temperaturą, która panuje w magnetarze. Przyczyną tego stanu jest oddziaływanie grawitacyjne super-masywnej czarnej dziury znajdującej się w centrum galaktyki. Pod wpływem tej siły cząsteczki energii nie rozchodzą się tak szybko w porównaniu z normalnymi obietami tego typu.
Magnetary są gwiazdami neutronowymi o bardzo silnym polu grawitacyjnym o masie 50% razy większej niż Słońce, ale o średnicy zaledwie 20 km. Powstają w wyniku wypalenia się paliwa jądrowego w gwiazdach i wybuchu znanego jako supernowa. Raz na jakiś czas takie ciało niebieskie rozbłyska emitując promieniowanie rentgenowskie, które jest widoczne przez kilka miesięcy. Inaczej jest w przypadku, SGR 1745-2900, która od rozbłysku w 2013 roku nie znika z odczytów teleskopów.
Na zdjęciu poniżej można zauważyć różnicę między otoczeniem super-masywnej czarnej dziury w 2008 r., a 2013 r. kiedy to magnetar jest doskonale widoczna.
