"Historia Kitty Smith, którą zwyrodniały ojciec pozbawił rąk."
Kathryn M. Smith urodziła się 29 października 1882 roku w biednej rodzinie w Chicago. Podobnie jak jej dwóch braci i młodsza siostra, Kitty żyłaby sobie nijakim, szarym życiem, gdyby nie okropny wypadek. Jej życie zmieniło się diametralnie i ostatecznie Kitty stała się bogata i sławna w całej Ameryce.
Kiedy Kitty miała 9 lat, jej matka zmarła nagle, zostawiając dziewczynkę pod "opieką" ojca - alkoholika. Tego samego roku, w Święto Dziękczynienia ojciec polecił Kitty, by ugotowała obiad i przyniosła mu alkohol. Dziewczynka odmówiła, więc ojciec postanowił ją ukarać.
Kitty (po prawej) z rodzeństwem
Pan Smith najpierw zbił dziewczynkę, a następnie wepchnął jej ręce do rozgrzanego piekarnika i przytrzymywał, aż dłonie i przedramiona dziewczynki uległy zwęgleniu. Od śmierci uratował ją brat i dziewczynka trafiła do Cook County Hospital. Tam amputowano jej ręce, pozostawiając jedynie 3-centymetrowe kikuty. Dziewczyna przebywała na oddziale intensywnej terapii do lutego 1892 roku.
Wyrodny ojciec został skazany, a dziewczynka trafiła do domu dziecka w stanie Illinois. Przez kilka lat mieszkała w domu dla ubogich i kalekich dzieci. Losem Kitty zainteresował się doktor Frank M. Gregg. Zorganizował on fundację, by zebrać środki na edukację panny Smith zarówno jeśli chodzi o przedmioty szkolne, jak i umiejętności życia bez rąk. "Fundacja Kitty Smith" okazała się udanym przedsięwzięciem. Znaleziono dobrych specjalistów, którzy uczyli dziewczynę używania nóg i palców u nóg w celu wykonywania różnych domowych i twórczych czynności. Kitty najbardziej lubiła malować oraz rysować ołówkiem i kredkami. Potrafiła także grać na pianinie palcami u nóg, pisać na maszynie i haftować na jedwabiu. Wszystkiego tego dziewczyna nauczyła się w czasie krótszym niż 3 lata. W 1896 roku za pieniądze z Fundacji przeniosła się do Wisconsin, gdzie chodziła do szkoły dla normalnych dzieci.
W 1904 roku, gdy Kitty skończyła 21 lat, nie mogła już zwrócić się po pomoc do państwa. Rodzina również nie mogła jej wesprzeć - ojciec już nie żył, bracia zarabiali grosze pracując "na czarno", a młodsza siostra została adoptowana. Panna Smith zdecydowała wziąć sprawy w swoje ręce, a właściwie w swoje nogi. Palcami u nóg pisała autobiograficzne eseje, wyszywała serwetki, rysowała zwierzęta. Wszystko to rozsyłane było do potencjalnych nabywców, a do przesyłek dołączano specjalne pocztówki z adresem zwrotnym i kieszonką na monetę 25-centową. Pieniądze przesyłały tylko te osoby, które choć trochę wzruszył los bezrękiej Kitty. Dzięki tytanicznemu uporowi i optymizmowi dziewczyny, wiosną 1906 roku na koncie panny Smith było już 35 tysięcy dolarów.
W swych opowieściach Kitty nigdy nie poruszała tematu ojca-potwora, hołdując zasadzie, że "o zmarłych mówi się dobrze albo wcale". Pisała, że ręce straciła przez własną głupotę, upadając prosto w ogień po tym, jak wypiła szklankę alkoholu. Współczucie ludzkie wcale z tego powodu nie zmalało.
Za zarobione pieniądze Kitty otworzyła własną firmę. Chciała pomagać dzieciom niepełnosprawnym w pokonywaniu ich problemów, by stali się, tak jak i ona, ludźmi sukcesu. Kitty była członkiem Epworth League, śpiewała też w chórze Metodystów.
W 1913 roku kobiety w Illinois otrzymały prawa wyborcze. Kitty oczywiście zagłosowała, nogą wypełniając kartę wyborczą.
W latach 30. XX wieku Kitty występowała w trupach najlepszych cyrków USA, pokazując ludziom, jak sprawnie można władać palcami u nóg. Co działo się z utalentowaną i silną duchem panną Smith po odejściu z cyrku, gdzie mieszkała i kiedy zmarła - nie wiadomo.
źródło : http://joemonster.or...ec_pozbawil_rak
O kobiecie można poczytać tu : http://www.todayifou...-with-her-feet/
i tu : http://www.sideshoww...ittySmith1.html
Dziękuję Mirabilis
Użytkownik Simbarosa edytował ten post 03.11.2014 - 19:51
Dawała bardzo wiele z siebie, żeby pomóc innym, tak jak ona doświadczonym przez los ludziom. Pracowała w ośrodku dla niepełnosprawnych dzieci w Maywood, gdzie otaczała troską i wsparciem 10 niepełnosprawnych uczniów. Pewnego razu dotarła do jej uszu wieść, że jedna dziewczynka z Nebraski (podobnie jak Kitty pozbawiona rąk) nieszczęśliwa z powodu losu, który przyszło jej wieść zapragnęła umrzeć. Smith usłyszawszy to postanowiła wybrać się do niej w podróż, by udowodnić jej, że warto żyć. Pragnęła pokazać jej jak wiele szczęścia może sprawić pomaganie innym, jak za pomocą stóp tworzyć rzeczy, które większość ludzi otrzymuje dzięki pracy rąk... Stała się dla wielu ludzi inspiracją. Pokazała, że prawdziwe szczęście daje nam czasem tylko mały gest. 
