Zimna wojna, niekończąca się historia a zbieżność niektórych dat.
Cała historia zaczyna się w dniu 13 maja 1917 roku w Fatimie. Franciszek i Hiacynta Matro oraz Łucja Dos Santos podczas zabawy, ujrzały błysk światła. Cała trójka myślała że nadciąga burza i zamierzały wracać do domu, gdy jeszcze raz rozbłysło światło i dzieciom ukazała się Matka Chrystusa Maryja, która poprosiła dzieci aby odmawiały codziennie różaniec w intencji pokoju na świecie i w intencji zakończenia wojny, następnie odeszła powoli na wschód.
Musimy pamiętać że od roku 1910 czyli siedem lat przed pierwszym objawieniem, władzę w Portugalii przejęła masoneria. Władze rządzące miały zamiar zniszczyć kościół katolicki w tym kraju, w przeciągu dwóch pokoleń. Od tego czasu nastąpiło okrutne prześladowanie i represjonowanie osób duchowych i świeckich w tym kraju, Prymasa Portugalii oraz najbardziej niewygodnych biskupów przepędzono z kraju. W 1915 roku Lizbona została ogłoszona ateistyczną stolicą świata, rodzina królewska została wymordowana do ostatniego dziecka. Podczas tego okresu gdy w Portugalii trwało wielkie prześladowanie ludzi wierzących, a cała Europa była świadkiem krwawej I wojny światowej, Bóg w nadzwyczajny sposób zaapelował do ludzkich sumień poprzez objawienia Maryjne w Fatimie.
Ateistyczne władze zatrwożone wydarzeniami w Fatimie (objawień Matki Boskiej było sześć, wszystkie miały miejsce od 13 maja 1917 gdy nastąpiło pierwsze do 13 października 1917 wtedy miało miejsce ostatnie), zaaresztowały dzieci Franciszka, Hiacyntę i Łucję. Aresztowania tego w dniu 13 sierpnia 1917 roku dokonał Arturo Santos burmistrz gminy Ourem (członek wielkiej loży z Leirii i późniejszy założyciel loży w Ourem), osobiście udając się do Fatimy (która leżała w obrębie tej gminy). Po formalnym aresztowaniu przewiózł dzieci do Ourem, gdzie poddał je wielogodzinnemu przesłuchaniu. Groził im, że jeżeli nie wyjawią wszystkich sekretów powierzanych im przez Matkę Bożą, każe je „smażyć w oliwie”. Wszystko jednak bez skutku, 15 sierpnia 1917 roku (w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i na cztery dni przed czwartym objawieniem które miało miejsce 19 sierpnia 1917 roku) Hiacynta, Łucja i Franciszek powrócili do domów. Na koniec należy wspomnieć że podczas ostatniego objawienia z dnia 13 października Maryja prosi o poświecenie Świata oraz Rosji jej Niepokalanemu Sercu.
Jak owe wcześniejsze daty i wydarzenia mają się do późniejszej historii i zdarzeń na świecie.
Jest rok 13 maja 1981 roku, podczas audiencji generalnej na placu Świętego Piotra, ma miejsce zamach na życie Jana Pawła II z ręki Ali Agcy. Kolejny cud, kula zamachowca mija serce naszego najwybitniejszego rodaka o kilka milimetrów… przypadek powiedzą co niektórzy lub szczęśliwy zbieg okoliczności.
Zamach nie udał się, a zleceniodawca zamachu pozostaje niewykryty ani ujawniony ze 100% pewnością do dzisiejszego dnia. Jak wiemy Agca pierwotnie podawał za zleceniodawcę zamachu na Papieża wywiad KGB w osobie jego oficera Władimira Kuziczkina, którego Agca miał spotkać wiosną 1980 w Teheranie, a czemu Kuziczkin zaprzeczał później w Londynie. W styczniu zeszłego roku Agca wydaje książkę"Obiecano mi raj. Moje życie i prawda o ataku na papieża". Agca twierdzi, że o tym, kto stał za zamachem, poinformował papieża Jana Pawła II podczas ich spotkania w 1983 roku , rzekomo miał to być Ajatollah Chomeini, dodatkowo wspomina że Papież namawiał go na przejście na katolicyzm. Na te rewelacje Watykan reaguje w sposób bardzo stanowczy i jednoznaczny, rzecznik Stolicy Apostolskiej Federico Lombardi powiedział, że książka to “nowe kłamstwa” w sprawie zamachu na Jana Pawła II. Wersji Agcy zaprzeczył także kard. Dziwisz, z którym rozmawiał Lombardi. Kardynał Dziwisz absolutnie zaprzecza temu, że te dwie osoby rozmawiały o zleceniodawcach zamachu albo o Ajatollachu Chomeinim. Zaprzecza też, że papież zachęcał napastnika do nawrócenia się na chrześcijaństwo. Agca już kilkakrotnie zmieniał zeznania w sprawie zamachu na papieża. Początkowo jako swoich zleceniodawców wskazywał radzieckie KGB i bułgarskich dyplomatów. Lekarze, którzy badali go niedługo po tamtych zeznaniach, uznali, że turecki zamachowiec ma problemy psychiczne. Ali Agca jest nazywany "człowiekiem stu prawd" ze względu na ponad sto wersji wydarzeń, które podał w przeciągu trzydziestu lat. Moim zdaniem mógł być poddany hipnozie lub praniu mózgu przez sowiecki wywiad i stąd jego różne wersje kto stał za zamachem lub kto mu go zlecił. Należy pamiętać że był skazany na dożywocie, karę złagodzono i obecnie przebywa ma wolności.
Jan Paweł II będąc w szpitalu prosi o przyniesienie tekstu 3 tajemnicy Fatimskiej, tam zwierza się swojemu przyjacielowi - Zrozumiałem że należy ratować ludzkość przed wojną i wojującym ateizmem. – Pewien watykański prałat mówi – Wiemy doskonale, że Matka Boska przemawia do Papieża chociaż on tego nie mówi… On tylko Madonnie jest posłuszny, robi tylko to o co ona go poprosi… -
O tym jaka więź łączyła Papieża i Matkę Boską nie trzeba wspominać, wystarczy podać jego dewizę i motto życiowe w postaci modlitwy „Totus Tuus ego sum et omnia mea Tua sunt. Accipio Te in mea omnia. Praebe mihi cor Tuum, Maria.”(łać), czyli: Jestem cały Twój i wszystko, co moje, do Ciebie należy. Przyjmuję Ciebie całym sobą. Daj mi Swoje serce, Maryjo. Jeden z kardynałów Andrzej Maria Deskur ujawnił również że Jan Paweł II od 26 roku życia doświadczał przeżyć mistycznych.
25 marca 1984 roku(Święto Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny), jest szczyt zimnej wojny, a napięcie pomiędzy krajami NATO i krajami bloku sowieckiego sięga zenitu. Związek Radziecki wyraźnie nie utrzymuje kroku w wyścigu zbrojeń i poważnie rozważa możliwość prewencyjnego ataku nuklearnego na kraje zachodnie. W tym dniu Jan Paweł II na placu Świętego Piotra dokonuje (a tym samym spełnia prośbę Madonny z objawień Fatimskich) uroczystego poświęcenia Świata Niepokalanemu Sercu Maryi. W tym samym czasie jego tajny wysłannik w Moskwie, kardynał Hnilica, dokonuje w podobnym akcie w łączności z Papieżem zawierzenia zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi Rosji.
Oto jego relacja z tego wydarzenia:
„Punktem kulminacyjnym mego pobytu w Moskwie było święto Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. Była to sobota, dzień, w którym Kreml jest otwarty dla turystów. Tak więc ułożyłem pewien plan. Również ja byłem turystą. (…) Wszedłem do wnętrza kościoła św. Michała. Podszedłem do ołtarza, wyciągnąłem z torby komunistyczną ‘Prawdę’ i rozłożyłem ją. Między stronami ‘Prawdy’ znajdował się ‘L’Osservatore Romano’ z tekstem aktu poświęcenia Rosji przez papieża. Zacząłem się modlić: ‘Pod Twoją obronę uciekamy się… naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych!…’ (…). Tam, w kościele na Kremlu, zjednoczyłem się z Ojcem Świętym i z wszystkimi biskupami świata i w łączności z nimi dokonałem aktu poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi.
Potem udałem się do kościoła Wniebowzięcia Matki Bożej. Tam, przy Maryjnym ołtarzu, ponowiłem akt poświęcenia. Po drugiej stronie stał tron patriarchy. Położyłem na nim medalik i powiedziałem do Maryi: ‘Przyprowadź na ten tron, tak szybko jak to jest możliwe, prawdziwego patriarchę’. Znów wyciągnąłem z torby swą moskiewską ‘Prawdę’ z ‘L’Osservatore Romano’ wewnątrz, zjednoczyłem się duchowo z Ojcem Świętym i wszystkimi biskupami i raz jeszcze w skupieniu odmówiłem modlitwy.
W tym kościele odprawiłem nawet Mszę Świętą!
Jak mogłem tego dokonać? Udawałem, że robię zdjęcia. Pusta fiolka po aspirynie służyła za kielich. Było w niej trochę wina i kilka kropel wody. Hostie znajdowały się w nylonowym woreczku. (…) Łaciński formularz na uroczystość Zwiastowania znajdował się ukryty na stronach ‘Prawdy’. Być może po raz pierwszy ta gazeta zawierała całą prawdę – tekst o Zwiastowaniu Pańskim.
Była to najbardziej wzruszająca Msza w moim życiu. (…) Odczuwałem wielką miłość Boga, Jego miłość i dobroć. Komunizm wydawał mi się tak niepozorną rzeczą; wszystkie niebezpieczeństwa były niczym, nie istniały w ogóle. Był tylko Bóg i Maryja. Podczas ofiarowania powtórzyłem akt poświęcenia Rosji Sercu Maryi. (…)
Opowiedziałem to wszystko Ojcu Świętemu. Był przekonany, że jest to dla niego znak. Papież miał bowiem wielkie trudności z przekonaniem niektórych biskupów i kardynałów w Rzymie do dokonania aktu poświęcenia. (…) Jak powiedziałem, był to dla Ojca Świętego wielki znak: Bóg chce tego poświęcenia. Wysłał nawet na ten dzień do Moskwy katolickiego biskupa, by tam dokonał aktu poświęcenia w łączności z biskupami całego świata. Ojciec Święty powiedział do tego biskupa: ‘Tamtego dnia, Pawle, Matka Boża prowadziła cię za rękę’. ‘Nie, Ojcze Święty – odpowiedziałem – Ona niosła mnie na rękach, trzymała w swoich ramionach’”.
Jest 13 maja 1984 roku Święto Matki Bożej Fatimskiej, data ta jest szczególna ponieważ jest rocznicą objawień Fatimskich a także rocznicą zamachu na Jana Pawła II. Dokładnie 6 tygodni po uroczystym poświęceniu Świata przez naszego rodaka w bazie sowieckiej (Severomorsk) na Morzu Północnym, dochodzi do niewyjaśnionych przyczyn do potężnych eksplozji. W wyniku wybuchu które trwały trzy dni zniszczonych zostało 580 z 900 znajdujących się w posiadaniu floty rakiet ziemia-powietrze SA-N-1 i SA-N-3 oraz prawie 320 z 400 zdolnych do przenoszenia ładunków nuklearnych pocisków SS-N-3 i SS-N-12.
To był potężny cios dla Związku Radzieckiego, bez tego systemu pocisków kontrolujących Atlantyk sowieci nie mieli żadnych szans w konfrontacji militarnej z zachodem. Ten dzień można uznać za tymczasowy koniec zimnej wojny, sowieci rezygnują ze swoich planów dotyczących wojny nuklearnej. Zmieniają strategię na swoje przetrwanie i decydują się na Pieriestrojkę (1984-1991). Wprowadzenie w Związku Radzieckim Pieriestrojki miało dalekosiężne skutki dla pokoju i bezpieczeństwie na świecie. W jej wyniku doszło do rozpadu Związku Radzieckiego i ociepleniu w stosunkach z zachodem, oraz do wyzwolenia spod okupacji sowieckiej krajów satelickich. Ten wybuch stał się przyczyną całkowitej destrukcji bloku wschodniego, co działało na korzyść USA i krajów zachodnich.
USA pozostało jedynym supermocarstwem na świecie. Tym samym, nikt nie mógł im już przeszkodzić w agresji na Irak która miała miejsce w 1991 roku podczas słynnej operacji Pustynna Burza (Desert Storm). Przyczyną tej inwazji był wcześniejszy atak Iraku na Kuwejt w dniu 2 sierpnia 1990 roku. Saddam Husajn nieżyjący już iracki przywódca tłumaczył swoją inwazję bezprawnym wykorzystywaniem przez Kuwejt spornego, przygranicznego pola naftowego Ar-Rumajla (był to element iracko-kuwejckiego sporu granicznego; Saddam Husajn zarzucił Kuwejtowi kradzież irackich zasobów ropy naftowej z pola naftowego Ar-Rumajla oraz manipulację przy przebiegu iracko-kuwejckiej linii granicznej). Działania Iraku poparły takie kraje jak Jordania i Jemen oraz Organizacja Wyzwolenia Palestynty. Ogłoszono aneksję państwa Kuwejt a jego władze schroniły się do Arabii Saudyjskiej. Irak odrzucił zaproponowany przez ONZ plan pokojowy w którym wojska Irackie miały opuścić teren Kuwejtu do dnia 15 stycznia 1991 roku.
Operacja Desert Storm trwała od 17 stycznia do 28 lutego 1991 roku. Brało w niej udział 27 państw koalicji w której prym wiodły siły zbrojne Stanów Zjednoczonych. Była to największa kampania na jaką zdecydowało się USA od czasu ich wojny w Wietnamie. Tu USA pokazały jak należy prawidłowo przeprowadzić operację typu Blitzkrieg(gdzie najważniejszym elementem wojny błyskawicznej jest wykorzystanie momentu zaskoczenia poprzez napad w skali strategicznej oraz dążenie do maksymalnego zmasowania głównych sił w kierunku pierwszego uderzenia, nieprzyjaciel powinien zostać obustronnie oskrzydlony przez siły pancerne, a jego główne siły okrążone i zniszczone przez piechotę i artylerię w początkowym okresie wojny). Mając tak kolosalną przewagę militarną i dokładny plan (nakreślony defacto już przez Alfreda von Schlieffen’a podczas trwania I wojny światowej gdzie zakładał on w 6 tygodni zdobyć Francję a następnie przerzucenie wszystkich wojsk pancernych na front wschodni i atak na Rosję), wykonały go z zabójczą precyzją, dołączając do planu wojska lotnicze które wykonały w sumie około 40.000 misji zwalczania celów naziemnych oraz 50.000 lotów wsparcia.
Ropa Kuwejtu była już w rękach amerykanów, a fala krytyki jaka przelała się w związku z zatrzymaniem operacji wojennych przez prezydenta USA George’a Busha i nie atakowanie terytorium Iraku, przyniosła dobry grunt pod ewentualną późniejszą agresję na Irak która miała miejsce po wydarzeniach z dnia 9 września 2001. Na temat domniemanego terrorystycznego ataku na WTC było już wiele napisane i zdania ludzi, kto tak naprawdę stoi za tym incydentem są bardzo podzielone. Nie zmienia to faktu, że ziarno nienawiści zostało zasiane w narodzie amerykańskim jak i na całym świecie. Rzekome posiadanie przez Saddama broni chemicznej (co jak wiemy było kłamstwem, kłamstwem monotonnie ale skutecznie wpajanym obywatelom ameryki i świata przez rząd USA z jego prezydentem na czele), dało zielone światło do zagarnięcia Irackiej ropy. W Blitzkrieg 2 (po trzech tygodniach waliki rząd Iracki został obalony i rozpoczęto okupację tego kraju), udział brało ok. 250 000 żołnierzy amerykańskich, 45 000 brytyjskich, 2000 australijskich oraz 180 polskich (grupy GROM i pododdział usuwania skażeń chemicznych z 4 Pułku Chemicznego w Brodnicy). Na koniec należy wspomnieć o tym, że w sumie siłom inwazyjnym opierało się ok. trzynastu dywizji piechoty Irackiej, dziesięciu dywizji zmechanizowanych lub pancernych i kilku oddziałów sił specjalnych. Siły powietrzne i marynarka Iraku nie odegrały w konflikcie żadnej istotnej roli. Ropa Iraku była już pod kontrolą USA a dokładnie w ich rękach.
I tu dochodzimy do końca tej historii, lecz do naświetlenia pozostaje jeden istotny fakt Rosyjski Niedźwiedź, zraniony w dniu 13 maja 1984 roku długo lizał swoje rany ale nadal pozostał czujny i w zaciszu swojego legowiska na dalekiej północy odbudowywał swoją potęgę nuklearną.
W między-czasie po Pieriestrojce Rosja była uwikłana w kilka konfliktów z wyzwalającymi się byłymi republikami postsowieckimi takimi jak Armenia, Azerbejdżan, Gruzja i Czeczenii. Jedynie tym ostatnim nie udało się wyrwać spod panowania Niedźwiedzia z Północy reszta jest zaznaczona na mapach jako suwerenne kraje. Rząd Rosji i jego działania militarne w Czeczenii, które spotkał się z krytyką międzynarodowej opinii publicznej , oponował przeciw wszelkim dyskusjom międzynarodowym na temat sytuacji w Czeczenii, pomimo faktu że masowo ujawniane były przypadki bezwzględnego łamania praw człowieka i ograniczania pomocy humanitarnej dla ludności cywilnej.
Zatoka Okolnaja w pobliżu Severomoska to największy obszar do przechowywania pocisków i broni dla Floty Północnej Rosji. Rosja rozpoczęła budowę magazynów na ponad 100 rakiet typu Buława 120 km od granicy z Norwegią.
Co kryje się pod nazwą Buława?
R-30 Buława (w NATO: SS-NX-30), to rosyjski trzystopniowy pocisk balistyczny na paliwo stałe, przeznaczony dla okrętów podwodnych projektu 955. Jedna taka rakieta może przenieść do dziesięciu głowic jądrowych z wydajnością 150kt każda. Zakładając że głowice są przechowywane wraz z pociskami lub w ich pobliżu, a magazyny budowane są na 100 takich rakiet, wynik 1000 bomb atomowych o łącznej sile rażenia 150Mt!!!
Daje nam to wiele do myślenia (pamiętajmy bomba zrzucona na Hiroshime miała moc 16kt), czy po raz kolejny dojdzie do przypadkowego zaprószenia ognia (jak tłumaczyły władze Związku Radzieckiego wybuch z 13 maja 1984 roku a dokładnie obarczyły nim niedopałek papierosa), a może tym razem nie będzie cudu?
Rakiety te przeznaczone są do najnowszych okrętów podwodnych klasy 955 które są już w użyciu Juri Dołgoruki , Aleksander Newski i ostatni zwodowany w grudniu zeszłego roku Władimir Monomach. Na okrętach zastosowano najnowsze rozwiązania konstrukcyjne w dziedzinie zmniejszenia ich wykrywalności. Okręty, m.in. dzięki zastosowaniu napędu typu pump-jet, mogą w skryty sposób zbliżać się do wyznaczonych pozycji. Zgodnie z zapowiedzią ministra obrony Rosji Аnatolija Sierdiukowa, do 2020 roku zostanie zbudowanych osiem takich nowych okrętów, znając prawdomówność władz Rosyjskich może być ich więcej. Wynikać to może z faktu, ilości magazynowanych rakiet i możliwości załadowania na okręt klasy 955, 16 sztuk Buław.
Rakiety dla najnowszych okrętów podwodnych o napędzie atomowym w Rosji będą przechowywane w głównym składzie amunicji Floty Północnej w zatoce Okolnaja poza główną bazą floty z Severomorska. Budowa pierwszych dwóch magazynów rozpoczęła się w listopadzie 2013 roku, a dwa pozostałe będą budowane od października 2014 roku. Rosja wyda 450 milionów rubli (9.970.000 €) na budowę magazynów jak donosi Izviestia. Magazyny amunicji będą zlokalizowane o trzy godziny czasu morskiego od Gadzhiyeva, które jest główną bazą dla nowych rosyjskich okrętów podwodnych klasy 955 zwanych potocznie Borei, mów emerytowany wiceadmirał Władimir Zacharow. Jak sam dodaje „ Nie będziemy trzymać wszystkich jajek w jednym koszyku”. Według Zacharowa, gdy wszystkie planowane okręty podwodne Borei będą oddawane do użytku, nie będzie więcej niż do 200 pocisków w magazynach. Rosja planuje budowę w sumie osiem okrętów podwodnych Borei do roku 2020, ale nie jest pewne, ile z nich będzie we Flocie Północnej, a ile w Flocie Pacyfiku.
Władze Norwegii są bardzo zaniepokojone faktem składowania tak ogromnej i niszczycielskiej siły nieopodal ich granic. Mają w pamięci wydarzenia, które miały miejsca 13 maja 1984 gdy wybuchy i eksplozje trwały nieprzerwanie przez trzy dni. W przypadku kolejnego wypadku z przypadku, skażenie radioaktywne terenu może okazać się zgubne dla tego kraju, bo podczas wybuchu takiej rakiety, do atmosfery zostanie uwolniona ogromna ilość sproszkowanego uranu i plutonu zawartego w głowicach nuklearnych. Sam fakt że taki wypadek jest mało prawdopodobny nie uspokaja Norwegów. Przy takich eksplozjach trzeba mieć na względzie kierunek i siłę wiatru, temperaturę powietrza czy prądy wznoszące. W przypadku ewentualnego wybuchu rakiety i optymistycznych prognozach skażenie może dotyczyć obszaru znajdującego się tylko w promieniu 1 km od miejsca wybuchu, lecz przy sprzyjających warunkach pogodowych i prądach wznoszących ciężko już oszacować taki obszar by można było jednoznacznie i szczegółowo określić region zagrożenia skażeniem radioaktywnym.
Zamieszanie na Ukrainie trwa a Niedźwiedź w zaciszu swojej północnej gawry ostrzy swe pazury, z pewnością USA i kraje NATO mają to na względzie, lecz co mogą na to poradzić, jak same były uwikłane w przeróżne i nie zawsze chwalebne konflikty zbrojne.
Putin vs NWO, być może ktoś uzna tą konfrontację za wybujaną i nierealną ja też pragnę by tak było, ale fakty i liczby przemawiają na jej korzyść. Dobrze może Zimna Wojna reaktywacja lepiej pasuje i będzie bardziej przyswajalna dla niektórych z was.
Źródła:
-http://barentsobserv...veromorsk-13-12
-http://wobroniewiary...-pawla-hnilicy/
-http://pustkow.freeh...ima/f_objaw.php
-wikipedia
P.S.
Doświadczenie - nazwa jaką nadajemy naszym błędom.
Oscar Wilde
To tyle z mojej strony w temacie utraty statusu tłumacza i podpisywania się pod nie swoimi tłumaczeniami z szacunku dla całej społeczności zebranej na tym Forum. Było mi to potrzebne za co bardzo przepraszam was wszystkich zarówno tych którzy mnie lubili a w szczególności tych którzy mnie nie lubią - Goosfraba milczący kat 
Użytkownik Zbeeanger edytował ten post 20.04.2014 - 17:37
