Parę dni temu władze ukraińskie zlikwidowały 2 święta / wolne od pracy / tj. 8 marca i 1 maja. W zamian mają być stworzone nowe święta narodowe.
A więc 20 lutego może stać się Dniem Wolności – ku czci bohaterów Majdanu i ofiar walk ulicznych. 30 czerwca będzie obchodzony Dzień Odzyskania Państwowości Ukraińskiej, ku czci proklamowania państwa ukraińskiego przez Stiepana Banderę po zajęciu przez Niemców Lwowa w 1941 roku. 8 lipca zostanie ustanowiony Dzień Armii Ukraińskiej. W tym dniu w 1659 roku doszło do jednej z bitew wojny rosyjsko-polskiej – Bitwy Konotopskiej.
I o tej, stosunkowo mało znanej bitwie w polskiej świadomości, będzie poświęcony ten artykulik.
Gdy Polskę nękały wojny, wykorzystując konflikty wewnętrzne na Ukrainie, Rosjanie wkroczyli na nasze ziemie i zostali pobici pod Konotopem przez połączone siły polsko – tatarsko – kozackie.
Geneza
Po śmierci Bohdana Chmielnickiego hetmanem został Iwan Wyhowski. 2 lata później – 22 maja 1659 roku Sejm Rzeczypospolitej Obojga Narodów zatwierdził „ugodę hadziacką”. Rzeczpospolita teoretycznie stała się państwem Trojga Narodów. Jednak po powrocie ukraińskich posłów na Ukrainę w czerwcu 1659 roku doszło tam do rozłamu. Iwan Wyhowski i jego rodzina dostali liczne nadania, nobilitacje otrzymało też kilkaset najbardziej znaczących Kozaków. Ogółowi nie podobała się perspektywa powrotu szlachty polskiej i wyrastanie nowej szlachty ruskiej. Tereny zadnieprzańskie opowiedziały się po stronie rosyjskiej. Okres ten został nazwany w historiografii ukraińskiej jako „ruina” ze względu na wojny domowe i szerzącą się anarchię.
Stosunek sił
W tym czasie rosyjska armia przeprawiła się na lewobrzeżną Ukrainę. Wówczas została wysłana armia Iwana Wyhowskiego. Liczyła ona wówczas 14 – 22 tys. Kozaków, 1,5 tys. Polaków (K. Łaskiego) i 15 – 25 tys. Tatarów (Mehmeda Gireja). Armia dopadła Rosjan oblegających Konotop. Stały tam wojska rosyjskie Aleksego Trubeckiego w liczbie 28, 6 tys. wojsk i hetmana Iwana Bezpały w liczbie 6 660 Kozaków (wybrany w opozycji do Wyhrowskiego). Garnizonem zamku dowodził pułkownik Grigori Hulianicki z 5 tys. wojsk.
Bitwa
Na wieść o pojawieniu się Polaków, Kozaków i Tatarów Trubecki wysłał zagon pod dowództwem Semena Pożarskiego ( 5,6 tys. Rosjan i 2 tys. Kozaków). Mniejszą część wojska wysłał na zagon, a większość obeszła pozycję Rosjan i przeprawiła się przez rzekę uderzając na nieprzyjaciela od tyłu. Nieliczni wycofali się do obozu Trubeckiego. Armia Trubeckiego rozpoczęła odwrót, wówczas Hulianicki zaatakował wojskami garnizonowymi.
Wojska prokoronne kontynuowały pościg przez trzy dni, aż do granicy z Rosją.
Zginęło 3 – 6 tys. Tatarów i 4 tys. Kozaków po stronie koronnej oraz 4 769 Rosjan i 2 tys. Kozaków po stronie prorosyjskiej.
Tatarzy wymordowali niemal wszystkich rosyjskich jeńców (ok. 5 tys.). Skutkiem moskiewskiej klęski pod Konotopem był ostatni wielki najazd tatarski na ziemie rosyjskie w wyniku którego spustoszone zostałe powiaty siewski i białogrodzki.
Dziś bitwa pod Konotopem jest uważana za największe zwycięstwo Ukraińców nad Rosjanami.
Jednak zdaniem historyków, same wojsko kozackie, bez pomocy wojsk polskich i ordy tatarskiej, nie zdołałoby pokonać armii moskiewskiej.
Źródło: Wikipedia
