Charles Sanders Peirce (ur. 10 września 1839, zm. 19 kwietnia 1914) – naukowiec, filozof amerykański, twórca (obok Williama Jamesa) kierunku filozoficznego zwanego pragmatyzmem. Autor ważnych prac poświęconych metodzie nauki oraz logice relacji.
Wszechstronny geniusz, który wniósł wiele do matematyki, filozofii, chemii, geodezji, psychologii i statystyki. Pracował jako urzędnik, za życia nie znalazł wydawcy dla swego dwunastotomowego dzieła poświęconego pragmatyzmowi. Jest autorem słowa "pragmatyzm" i głównych koncepcji tego nurtu, William James (jego przyjaciel) je spopularyzował. Usunięty z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa, żył w nędzy jako zapomniany człowiek. Został jednym z twórców semiologii.
Pozornie relatywistyczna zasada pragmatyzmu nie była tak odbierana przez Peirce'a, który nie miał w sobie nic z relatywisty. Definiował dobro jako "sumę wszystkich naszych działań, wynikających z naszego wyobrażenia o nim". W "Pragmatyzmie" rozszerzył to rozumowanie nawet na pojęcie Boga. Pisał, że "jeśli hipoteza Boga działa satysfakcjonująco w najszerszym sensie tego słowa, to jest ona prawdziwa." Wierzył, że nauka jest jedna i prawdziwa, i naukowcy stale się przybliżają do odkrycia praw uniwersalnych.
