Witam. Zwracam się do was z prośbą o poradę. Otóż mam lat 17. Wychowuje się w rodzinie katolickiej, gdzie matka ma wręcz obsesje na punkcie wiary, boga, modlitwy, kościoła. Ojciec jest łagodniejszym przypadkiem bo 'zalicza' tylko te ważniejsze święta a i modlitwe zapewne sobie odpuszcza. Ja o sobie mogę powiedzieć , że nie wierzę. A moze wierze. No właśnie. Obecnie nie zastanawiam sie nad istnieniem boga,nie jest mi potrzebny i jest mi lepiej bez wiary ale czasami z jakiejś wewnętrznej potrzeby odmawiam modlitwę,a do kościoła jestem wysyłana tylko przez matkę. Osobiście uważam, że jeśli chce się modlić to lepiej mi jest to zrobić w domu niż w kościele gdzie nie skupie się na tym co czuje,co mam bogu do przekazania ani na refleksjach . Moja modlitwa zazwyczaj nie polega na klepaniu wyuczonych modlitw, lecz na szczerej rozmowie z bogiem. To tak jakbym była wierzącą niepraktykującą. Ale uważam, że albo się wierzy i praktykuje,albo się nie wierzy. Co myslicie o moim przypadku ? Uważacie,że jestem ateistką a może coś jeszcze innego. Może wiara katolicka przyjdzie z wiekiem ? Już od dawna zastanawiam się nad odpowiedzią na te pytania,a teraz chciałabym poznać obiektywne zdanie innych.
