Każdego dnia idzie mi się zmagać na arenie wyznaniowej argumentując swój pogląd, także każdego dnia jestem świadkiem sporów między skrajnym teizmem a nowym ateizmem. Zarówno jedna jak i druga strona twardo broni swoich racji i swoich sprzymierzeńców w dyskusji, atakując i podrzucając świnię opozycji. Wydawało by się iż zakrawa to o normalność dnia powszedniego, gdzie jeden czai się na drugiego. Gdzie w życie wchodzi prawo "cel uświęca środki". Jednakże jak ma się to do dyskusji na arenie wyznaniowych.
Czyż przypadkiem wiara każdego z nas nie powinna być uwarunkowana od naszego światopoglądu, a co za tym idzie być sprawą osobistą? Dla większości owy spór to szansa by nabluzgać tej drugiej stronie. Jednakże, czy aż tak iluzoryczny jest dla nas ten stan, że nie dostrzegamy iż wartości wypływającej ze zwykłej rozmowy. A zamiast tego podsycamy nienawiść na froncie.
W szkołach i na lekcjach, aż trąbi się o tolerancji. Złudne biadolenie, które wciskamy uciśnionym by nie czuli się smutni i samotni. Nie można zaakceptować kogoś kto jest inny i odstaje od "nas", jest to niepoprawne... bynajmniej ten ktoś nie musi chcieć podporządkować się naszemu systemowi moralności. Jednakże, co mądrzejsze osoby darzą osoby na równej płaszczyźnie intelektualnej szacunkiem.
Sam zakrawam o skrajny nihilizm i mizantropizm, nie pałam sympatiom do osób, które mnie otaczają jak i z którymi idzie mi egzystować każdego dnia, jednakże i ja mam wzorce powyżej. Osoby mądrzejsze i bardziej doświadczone. Są też osoby, które zwykle szanuję od tak, gdyż poziom ich intelekcji wybiega ponad ogół.
W życiu powszechnym nawiązujemy przyjaźnie, niezależnie od wyznania i ustatkowania pozycyjnego, w internecie zaś miliony neo-oświeconych ateistów i teistów, naprzemiennie obrzuca się błotem.
Czy nie większy sens wypływa z wyważonej dyskusji, która wnosi coś do światopoglądu jednego i drugiego. Jednakże by do takiej dyskusji dorosnąć trzeba wnieść coś od siebie, co rozumie się przez wiedzę w danym temacie i otwarty umysł.
Z serwisu Racjonalisty korzystam od dawna, jednakże w ostatnim czasie moją uwagę przykuł baner " Marszu Ateistów".
W pierwszej chwili myślałem iż to kolejne moje senne urojenie, jednakże po odświeżeniu strony banner pojawił się po raz który.
Osobiście utożsamiałem ateizm z indywidualizmem, gdyż ateistów łączyć powinna tylko jedna zasada - brak wiary. Zaś dzielić może masa innych rzeczy. Zaś na przykładzie tego marszu plasuje się ateizm z pierwszą lepszą sektą tudzież homoseksualistami.
Pohańbienie podstaw ateizmu, poprzez robienie z niego surrealistycznej religii podprogowej zrzeszającej masy nowonawróconych na ateizm nastolatków, dla których chodzenie do kościoła jest po prostu nudne a przez ateizm rozumieją kolejną to modę...
Zatem moje końcowe postanowienie to "Wypierdaczać od Ateizmu", jeżeli pierwszy lepszy idiota nierozumiejący poglądu jaki wybiera ma nosić to samo określenie, które łechce i mnie... to w gruncie rzeczy chrzanię taki pogląd, gdyż poniekąd zacznie się podpinać moją osobę pod schematy oświeconych.
Niech ateizm pozostanie domeną ludzi mądrych i racjonalnie patrzących na otaczający ich świat.
