27 odpowiedzi w tym temacie

[Inana]

Zastanawialiscie sie kiedykolwiek czym tak naprawde jest szczescie?Byliscie kiedys naprawde szczesliwi?
Dla mnie np. szczesciem jest czucie calą sobą każdej chwili dnia.Cieszy mnie,ze jestem zdrowa,wstaje rano z łózka,ze za oknem swieci słonce lub pada deszcz,ze moge wypic ulubioną kawe,a pozniej wybrac sie na male zakupy,ze mam kochana rodzine.To jest dla m nie najwieksze szczescie.


Ewa Foley w ksiazce "Zakochaj sie w zyciu" słowami umierającego starca przekazuje prosty przepis na szczescie.Przeczytajcie,b o ten fragment jest naprawdę bardzo ciekawy:
Gdybym jeszcze raz miał przeżyć swoje zycie,usilowalbym popelnic wiecej bledow.Nie staralbym sie byc taki doskonaly.Wiecej bym odpoczywal.Bylbym bardziej szalony.Wykorzystywalbym wiecej szans,wiecej bym podrozowal,przewedrowal wiecej gór,przeplynal wiecej rzek,odwiedzil wiecej nieznanych miejsc.Jadlbym wiecej lodów,a mniej sałaty.Delektowalbym sie każdą chwilą.Byłem jednym z tych,którzy nigdzie nie ruszają się bez termometru,termoforu,wody do płukania gardła,przeciwdeszczowego plaszcza i spadochronu.A gdybym jeszcze raz mial przezyc moje życie,podrozowalbym z malym bagazem.Wiosną wyskakiwalbym boso z łózka,jesienią wstawal później,częściej bym jeździł na karuzeli,obejrzał więcej wschodów słońca i więcej bym się bawił z dziecmi.Ach,gdybym miał przeżyć życie od nowa.

[Wyspa]

i tak większość ludzi będzie przeżywać swoje życie jeszcze raz więc będą mogli się wykazać jak im w tym życiu nie wyjdzie ;-)

[Cthulhu]

Ja tylko widzę ciągły stres

[rgppanc]

Inana, na podstawie Twojej definicji szczęścia zdaje mi się, że jesteś wielką optymistką Ale to bardzo dobrze. Tak łatwiej żyć Również staram się pozytywnie patrzeć na świat i nie martwić się wszystkim na zapas, podchodzić do wszystkiego na luzie i z dystansem.

[Bobek]

Każdy człowiek dopiero w czasie śmierci uświadamia sobie, co jeszcze mógłby zrobić, natomiast w czasie życia każdy żyje tak, jakby nigdy miał nie umrzeć, odkłada radość na później i myśli, że będzie jeszcze na to czas, myśli, że ma ważniejsze sprawy, niż radość życia.
Woli pracować i upiększać swój dom bo myśli, że tylko komfort życia go uszczęśliwi, a kiedy przychodzi śmierć dowiaduje się, że była to tylko rzecz przejściowa a to, co naprawde jest ważne to wspomnienia, przygody i to co ma w głowie.

Dlatego ja upiększam swój życiorys, osobowość a nie dom, to co mam na sobie.
Ważne jest tylko to, co się przeżyło, tylko chwile dają szczęście.
I zawsze kieruję się cytatem 'żyj tak, jakbyś jutro miał umrzeć'.
Bo czy najpiękniejszym okresem życia nie było by to, gdybym wiedział, że nadchodzi kres.
Zrobił bym tyle rzeczy, odwiedził bym tyle miejsc i wtedy mógłbym spokojnie umrzeć.
Nie ze wspomnieniem komputera i biurka, ani z piękną kanapą w moim salonie, nie z nowymi plastikowymi oknami, ani komputerem na którym każda gra chodzi tak, że nie widać żadnej skazy.

Tylko moje wspomnienia usatysfakcjonowały by mnie i nadały spokój w moim odejściu.

[Rockmenka85]

Taaak,dopiero po śmierci chcielibyśmy zmienić wiele rzeczy w życiu.
Dlatego mamy szansę naprawić swoje błędy rodząc się ponownie w kolejnym istnieniu

[judas666]

Bardzo piękny cytacik nijak mający się do rzeczywistości szarego człowieka. Jak się odziedziczy fortunę, to można robić to o czym pisze. Jak jest się zwykłym człowiekiem, to najpierw się jest dzieckiem i jest fajnie, potem się dorasta i większość czasu pracuje, a potem jest się starym, schorowanym, styranym i nic się nie chce. Że o braku pieniędzy na cokolwiek, bo emeryturka mała a na leki i jedzenie musi starczyć nie wspomnę.

I wcale nie jest dobrze być optymistą. Optymiści albo kończą na terapii albo skaczą z dachu jak dojdą do tego etapu kiedy życie pokazuje jakie jest na prawdę.

[D.B. Cooper]

oczywiście się z Tobą zgadzam i żeby nie robić kolejnego tematu dodam...tylko odnośnik sunscreen bo to jest w 100% to, o czym piszesz

[Bobek]

Bardzo piękny cytacik nijak mający się do rzeczywistości szarego człowieka. Jak się odziedziczy fortunę, to można robić to o czym pisze. Jak jest się zwykłym człowiekiem, to najpierw się jest dzieckiem i jest fajnie, potem się dorasta i większość czasu pracuje, a potem jest się starym, schorowanym, styranym i nic się nie chce. Że o braku pieniędzy na cokolwiek, bo emeryturka mała a na leki i jedzenie musi starczyć nie wspomnę.

I wcale nie jest dobrze być optymistą. Optymiści albo kończą na terapii albo skaczą z dachu jak dojdą do tego etapu kiedy życie pokazuje jakie jest na prawdę.

Masz racje, jest jak mówisz, zapomniałem o tej szarej rzeczywistości.
Ale myślę, że jak człowiek za młodu się stara, wyjdzie na swoje i będzie go 'stać' na takie marzenia.

Mam matkę emerytkę, której do szczęścia potrzebna jest tylko spokój, cisza i spacery.

Każdego życię rzuca na różne fronty i każe zmagać się z czym innym.
Jeden od dziecka nie ma nawet cienia szansy na naukę, bo musi zbierać puszki, żeby mieć co do garnka wrzucić i wykarmić swoich braci/siostry.
Czasami ktoś pomoże, ale i tak nie starcza na zaspokojenie tych podstawowych potrzeb w pełni...

Natomiast bycię optymistą mobilizuje do działania.
Pesymiści, czy realiści...myślę, że nie mają takiego zapału jak optymiści.
Ale w historii świata było wiele optymistów, którzy pomimo przytłaczającej rzeczywistości i przeciwnością losu, kiedy ich działalność była skazana na prawie 100% niepowodzenie - walczyli i osiągneli sukces.
Optymista mocny swoim duchem i trwały w swoich przekonaniach.
A nie optymista tymczasowy.

[Cahir]

Troche optymizmu trzeba mieć. Wiem to na przykładzie swojej dziewczyny, która jest urodzoną pesymistką. Wszystko widzi w ciemnych barwach i gdy stanie się coś od razu w głowie pojawiają się jej najgorsze z możliwych scenariuszy i ciągłe nie dam rady nie dam rady.

Gdybym kilka razy nie zaraził jej nutką swojego optymizmu przegrałaby swoje szanse na prawdopodobnie lepsze życie w przyszłości.

[lunatyk]

a ja od paru miesięcy pałam szczęściem, akceptuje teraźniejszość nie rozpamietuje sie, i staram się nie planować, to cudowne ile przyjemności może sprawić brak dywagacji nad przyszłością i cieszenie się "Błędem" który okazuje sie zawsze wskazówką do lepszego bezbłędnego życia, poprostu cud miód i orzeszki w miodzie;D

[judas666]

Jeszcze nie odkryłeś, że otaczająca nas rzeczywistość jest odbiciem naszego wnętrza?

Otaczająca nas rzeczywistość kreowana jest przez otaczających nas ludzi i wydarzenia, i to ona odbija się na naszym wnętrzu, nie odwrotnie.

Hehe, znając Ciebie gdybyś odziedziczył fortunę, czy wygrał milion w totka i tak widział byś w tym tylko negatywy. Np. O kurna tylko milion, a w zeszłym losowaniu było 10 baniek.

Jak się cieszę, bo dawno nie mogłem użyć tego zdania! A więc jedziemy... Ekhem... Gó... wiesz a pier...

Pomyślałeś, że praca może sprawiać satysfakcję?

Pomyślałeś, że praca nie musi sprawiać satysfakcji?

I wcale nie trzeba pracować nie wiadomo ile.

A nie wiem jaki jest wiek emerytalny.

Człowiek z wysoką samooceną będzie realistą. Nie będzie się dołował i nie będzie potrzebował sztucznego pocieszania. Wie, że będzie jak będzie i godzi się z tym. Tak pesymizm jak i optymizm są po prostu chore (są to dla mnie odczucia skrajne).

[judas666]

Więc wyjaśnij mi dlaczego w terapii tak ważne jest poznanie, zrozumienie i zaakceptowanie tego, co było kiedyś i co wywołało taki stan psychiki jaki jest teraz?

Akurat teraz nie wypowiadam się na podstawie moich odczuć a tego czego się uczę na terapii i psychoedukacji.

[Aidil]

Jeśli zaakceptuje siebie, z wszystkimi moimi za i przeciw... mogę z tej pozycji zrobić coś lub nie.
Zrozumienie przyczynowości zdarzenia, pozwala pamiętać o tym, ze istnieje ciąg zdarzeń. Nic z niczego się nie pojawia i nie zdarza. Pozwala nauczyć stosować retro i introspekcję zdarzeń.
Poznanie siebie taką jaką byłam, jestem i jakim mogę być.
Wszystkie zdarzenia w jakich uczestniczyłam, są dla mnie doświadczeniem siebie w stosunku do do otoczenia.

[Vilgefortz]

Ja uważam że przepis na szczęście każdego człowieka zależy od jego osobowości, nie ma czegoś takiego jak uniwersalny sposób na osiągnięcie szczęścia. Niektórzy uczucie spełnienia osiągają poprzez wygranie meczu piłki nożnej, niektórzy przez słuchanie muzyki, a niektórzy poprzez wpatrywanie się w niebo.

Wszyscy się różnimy i mamy różne gusta, pragnienia i marzenia. Najważniejsze jest odnalezienie tego co sprawia nam największą przyjemność i dążenie do tego aby osiągnąć to czego pragniemy. Brzmi to bardzo prosto, ale większość ludzi zapomina o tym bardzo szybko, szczególnie jeśli zbytnio się skupiają na chwili obecnej. Myślę że istnieje coś takiego jak "złoty środek", czyli połączenie dążenia do celu który sobie wyznaczyliśmy i czerpanie radości z tego co robimy obecnie. Dlatego ważne jest wyznaczanie sobie ciągle nowych celów, ale też cieszenie się z tego co ma się w danej chwili.

Ważni są też inni ludzie. W moim przypadku, mimo tego że jestem samotnikiem, nie mogę być szczęśliwy gdy ktoś mi bliski cierpi. Z tego powodu pomagam komu tylko mogę, nawet jeśli jest to trudne i teoretycznie niewykonalne.

Skoro już jesteśmy przy przepisach, można to określić tak - jeden człowiek lubi szarlotkę, inny wątróbkę, inny woli ciasto cytrynowe. Każdy dąży do tego aby odnaleźć przepis na ulubioną potrawę, ale podczas szukania może zrobić też wiele innych dań, które także są smaczne