Właśnie zainaugurował swoją działalność serwis World Digital Library.
Platforma WDL ma nieodpłatnie prezentować zasoby będące dobrami kulturowymi, do których zaliczają się między innymi manuskrypty, mapy, rzadkie książki, utwory muzyczne, nagrania dźwiękowe, filmy, fotografie i plany architektoniczne. Celem twórców projektu jest nie tylko zachowanie tych materiałów w zbiorowej pamięci ludzkości, ale i działanie na rzecz porozumienia między kulturami – również tymi nienależącymi do cywilizacji zachodniej i anglojęzycznej. Z tego punktu widzenia istotnym regionem dla autorów serwisu jest Bliski Wschód.
W momencie inauguracji portal będzie miał sześć wariantów w oficjalnych językach używanych przez ONZ: angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim. Dodatkowo wystartuje edycja portugalska. Idea przygotowania światowej biblioteki cyfrowej wywodzi się z inicjatywy Jamesa Hadleya Billingtona, dyrektora amerykańskiej Biblioteki Kongresu (US Library of Congress). Billington zaproponował uruchomienie projektu amerykańskiej komisji narodowej przy UNESCO w czerwcu 2005 roku. Obecnie WDL ma prawie 40 partnerów: oprócz UNESCO i US Library of Congress należą do nich między innymi biblioteki narodowe Brazylii, Chin, Egiptu, Francji, Iraku, Izraela, Rosji, Serbii, Szwecji i Ugandy. W przedsięwzięciu udział biorą także (Nowa) Biblioteka Aleksandryjska oraz międzynarodowe stowarzyszenie biblioteczne IFLA (International Federation of Library Associations and Institutions).
17 października 2007 roku, podczas generalniej konferencji UNESCO w Paryżu przedstawiciele WDL zaprezentowali strukturę serwisu. Portal ma pozwalać na szybkie odnajdowanie dokumentów dzięki funkcjom wyszukiwania według instytucji, kraju, czasu przygotowania i rodzaju dokumentu. Ustalanie warunków wyszukiwania będzie się odbywać nie tylko metodą tekstową (z wykorzystaniem zwykłego pola do wpisywania wyrażeń interesujących użytkownika), ale także graficznie. Przykładowo, pojawi się graficzna prezentacja osi czasu służąca do określania, która epoka powinna być brana pod uwagę.
Biblioteka Kongresu opracowała WDL na bazie własnego projektu National Digital Library Program. Wzorem dla struktury biblioteki był główny składnik NDLP – American Memory. Jeśli chodzi zaś o zawartość WDL, to bazowano na istniejącym już projekcie UNESCO Pamięć Świata (Memory of the World). Do sponsorów przedsięwzięcia – obok UNESCO – należy między innymi firma Google, która w 2005 roku przekazała na rzecz WDL 3 miliony dolarów.
WDL nie jest jedynym projektem, który ma na celu prezentowanie światowego dziedzictwa kulturowego w postaci cyfrowej. W połowie listopada wystartował program Europeana, sponsorowany przez Komisję Europejską i kraje członkowskie UE. Zgromadzone w portalu materiały pochodzą z muzeów i galerii, archiwów i bibliotek państw członkowskich UE. Do tej pory treści pokazywane w witrynie Europeana były dostarczane przede wszystkim przez Francję, Holandię i Wielką Brytanię. Według informacji Komisji Europejskiej kolejne materiały chcą przekazać Polska, Hiszpania i Niemcy. Do 2010 roku w serwisie ma się znaleźć około 10 milionów dzieł. Komisja Europejska chce wydać na cały projekt 119 milionów euro.
Trzeba jednak nadmienić, że Europeana zanotowała paskudny falstart. Zaraz po inauguracji działania serwisu – 21 listopada 2008 roku – portal nie poradził sobie z obsługą dziesięciu milionów użytkowników i przywrócono mu status prototypu. Obecnie witryna jest już bardziej wydajna, ale na stronie głównej wciąż widnieje ostrzeżenie: "Niniejsza strona jest prototypem. Europeana w wersji 1.0 będzie rozwijana i zostanie uruchomiona w 2010 roku z dostępem do 10 milionów obiektów cyfrowych".
Jeszcze przed Europeaną i WDL działalność rozpoczęło stowarzyszenie Open Content Alliance (OCA). Ambitnym celem tej organizacji pożytku publicznego jest pokazanie w Internecie całej ludzkiej wiedzy. W ramach prowadzonego przez OCA programu swoje zasoby (najczęściej angielskojęzyczne) prezentuje ponad 60 bibliotek i archiwów, w tym Boston Library Consortium, British Library, European Archive, National Library of Australia oraz wiele bibliotek uniwersyteckich. Od października 2007 roku ofertę OCA wzbogaciły znaczące amerykańskie biblioteki. Założycielem Open Content Alliance jest internetowy guru Brewster Kahle, który powołał do życia także projekt Internet Archive.
World Digital Library
PS.Myślę,że entuzjastów takiej formy przekazu nie zabraknie.Wspaniała pożywka dla wszelkiej maści historyków,kulturoznawców ale nie tylko.Sam jestem pod dużym wrażeniem tego co do tej pory zobaczyłem.
Zatem miłej zabawy.
