16 odpowiedzi w tym temacie

[morte]

W tym temacie będziemy dyskutować o sensie życia...
Wczoraj zacząłem się zastanawiać nad jego sensem...i nie doszedłem do konstruktywnych wniosków
No sorry...ale jak jest życie to powinnien i sens Dla moich kolegów w gimnazjum, sens życia to spozycie odpowiedniej ilosci alkoholu na imprezie...no sorry ale mi takie coś nie pasuje
Mam do was wielką proźbę...mam już dwa minusy i chciałbym wyjść na plus...więc jeśli temat się podoba to, nie poskąpcie plusików
No bo co jak co, nie chcę być postrzegany jako neo kind
z poważaniem...

[TYRIPS]

Takim tematem nic nie wniesiesz xP już z 10 takich było nawet sam jeden zakładałem poszukaj w wyszukiwarce i podłącz się pod jeden temat. btw polecam "Monty Pythona- Meaning of life" przedwczoraj przypadkiem na to trafiłem o 24 bodajże na tvp 1 leciało x) ukazuje cechy społeczeństwa. A ten kabaret powstał dawno temu z resztą nie będę się rozpisywał obejrzycie to sami się przekonacie o co chodzi:) ps. teraz zauważyłem dopiero, przecież jeden już taki temat ci zamknęli jak ty chcesz plusy dostawac ;>

[ciemność]

No, ja mogę powtórzyć to, w co wierzę. Sensem życia jest zastanawianie się nad sensem życia. Tak jak Roland z Gilead szukał Mrocznej Wieży. Znalazł ją i okazało się w niej, że jego przeznaczeniem jest jej szukanie. Więc wszedł do komnaty i znalazł się na pustyni, gdzie zaczął od początku.

[Tempter]

Sensem życia jest poszukiwanie celów,jakie chcesz zrealizować i dążenie do ich spełnienia.

[judas666]

Czemu zakładasz, że życie musi mieć jakiś sens? Jaki jest sens sensu życia? Życie nie ma sensu tylko cel, a jako to cel to już każdy sobie ustala.

[Jequon]

Sens życia... gdyby była na to odpowiedź to po co nam filozofia?
Ważne jest jednak aby każdy miał jakiś sens w tym życiu. Taka bierna egzystencja bez celu chyba nie prowadzi do niczego dobrego.
Dla jednych sensem życia jest nowy samochód, dom, awans, dla innych wychować dzieci na dobrych ludzi, jeszcze dla innych pozostawić coś po sobie... każdy jest inny i każdy ma inny sens życia.
Z punktu widzenia biologii naszym sensem życia jest rozmnażanie się i wychowywanie dzieci, jest to chyba jedyny "sens życia" który nie budzi wątpliwości, chociaż nie oznacza on że ludzie bez dzieci nie prowadzą bezcelowe życie, jeżeli przyczyniają się do rozwoju społeczeństwa, to są oni przydatni ewolucyjnie.
Podsumowując powtórzę się ... najważniejsze aby każdy znalazł swój sens życia...

[.:kowal:.]

Z punktu widzenia biologii - rozmnażanie się, Religii - służyć Bogu, było jeszcze kilka sensów, ale je zapomniałem

Poza tym poco ci ten sens życia? Według mnie sens życia jest niepotrzebny, ponieważ jeśli sensem życia będzie rozmnażanie się, każdy będzie się rozmnażał, a tak każdy może mieć dzieci i to nie jest przymus.

Moim sensem życia jest jak najlepiej się bawić zanim umrę.

[tofic85]

ja nie chce nic mówić....ale czy taki temat już się nie powtarza enty raz z kolei...no ale ja się wcale nie czepiam...jak chcesz mieć plusy to się postaraj....dla mnie jako studenta sensem życia jest to by codziennie mieć na piwo a tak poważnie bez sensem jest zakładanie nowego tematu gdy takowy już istnieje

[reesvin]

Sens życia? Nie dać się zabić.

[.?.]

Życie nie posiada sensu, to jak nim pokierujemy zależy od nas... możemy umiejscawiać w nim sens jako samodoskonalenie się i nabywanie wiedzy, a równie dobrze możemy nie robić nic. Ktoś powiedział, że sensem życia jest wyznaczanie sobie celów, jednakowoż zgadzam się z tym i nie... Sensem życia jest Wolna Wola, to my nim gospodarujemy... Sensu życia nie da się odkryć, uważamy, że jest zakorzenione w nas, lecz swoistą prawdą jest, że życie nie musi mieć sensu, należy je odbierać jakie jest, a nie starać się odbierać na zasadzie "jak mogło by być".

[TYRIPS]

"Abyście zastanowili się po co żyjecie i po co oddychacie. Żebyście chcieli zastąpić konsumpcyjny styl życia, przypominający życie w wiecznym letargu i otępieniu mózgowym, stylem opartym na świadomym rozwoju. Życie w ciągłym niewolnictwie życiem na wolności. Abyście w końcu wybrali lepszy ustrój społeczny oparty na tolerancji i zdrowym rozsądku, a nie na jedynie słusznej moralności, chorobotwórczej spuściźnie dziejów i egoizmie." fragment książki Hejal Bobik Uta Hano.

[septicflesh]

Wiesz co? to zabrzmi śmiesznie, i naiwnie wśród poprzednich odpowiedzi - ale wydaje mi się że w obecnych czasach pewnym sensem życia może być _bycie sobą_. Przemyśl to, porównaj ludzi których spotykasz wokół - kim są, a kim chcieliby być.... Zastanów się czy Ty żyjesz w zgodzie z samym sobą - a to wcale nie jest łatwa sztuka.

[^Filozof^]

No, ja mogę powtórzyć to, w co wierzę. Sensem życia jest zastanawianie się nad sensem życia. Tak jak Roland z Gilead szukał Mrocznej Wieży. Znalazł ją i okazało się w niej, że jego przeznaczeniem jest jej szukanie. Więc wszedł do komnaty i znalazł się na pustyni, gdzie zaczął od początku.

Hoho Bardzo mnie zaskoczyło, że doszedłem kiedyś do czegoś bardzo podobnego.

Można tutaj wymieniać, tak jak wcześniej ktoś wymienił dwa cele. Rozmnażania się - przekazanie dalej DNA, ciągnięcie łańcucha życia. Jednak cóż to za sens? Bezsensowny sens - ciągnięcie czegoś, co nie ma głębszego sensu .

Służenie Bogu - po co Bogu ktoś, kto mógłby mu służyć? Po co istnieje Bóg? Ktoś powie, że dar życia jest czymś pięknym i Stwórca chce się z nami nim podzielić, upodobnić nas do Niego. Ale dana osoba przed tym jak została stworzona, nie istniała, nie czuła, nie mogła się radować, innymi słowy nie było jej gorzej niż po stworzeniu (nie można jej przypisywać osobowości), teoretycznie każdy wie że tak jest, ale nie każdy jest w stanie sobie wyobrazić to nieistnienie.

I tak można ze wszystkim.

Sensem życia jest szukanie sensu życia, a to dlatego, że ile byśmy nie szukali, nie damy rady go znaleźć, bo on nie może istnieć, sens może mieć tylko nicość, która, paradoksalnie, nie istnieje (wszystko co powstało nie miało "potrzeby" powstania, dlatego twierdzę, że nicość ma sens ).

---------------

Jeśli już jednak istniejemy, to może warto to wykorzystać (nawet jeśli nie ma to jakiegoś głębokiego sensu, musi mieć jakiś mniejszy... )

Dobrze jest obrać sobie własne cele [nie jest to raczej sens życia ale cel obecnego życia, samemu go wyznaczamy (można przecież nawet powiedzieć "jaki jest sens wybierania sobie celów")], możliwe do zrealizowania, dające satysfakcję, dobrze by było gdyby były pożyteczne (aby nie przeszkodzić, a może nawet pomóc komuś spełnić jego własne cele). Nie można naruszać niczyjej woli podczas dążenia do swojego celu.

Tak, mówię to dlatego ponieważ uważam, że największy sens ma dążenie do osiągnięcia jak największego poziomu szczęścia u jak największej ilości ludzi.

Mogłem sie rozpisać dużo bardziej, poruszając dożo więcej kwestii, trafniej je omawiając, nie miałem jednak czasu na pisanie "artykułu".

To tylko moje przemyślenia...

[Y2K12]

No cóż, temat dobry jak każdy inny, z resztą myslenie o sensie życia nawiedza często niemal każdego, więc nie widze w tym nic złego żeby zakładać nieskończenie wiele tym podobnych tematów.

Najpierw odpowiem na pytanie. Uważam że sensu życia poprostu dla nas obecnie nie ma, a teraz powiem dlaczego. Otóz sens życia rozumiem jako pewne swoiste przeznaczenie dla życia jako zjawiska. Owo przeznaczenie jest sensem ponadnaukowym, jest raczej kwestią sensu samego bytu, ale równiez o wyrazie transcendentalnym. Tak w skrócie moge określić to co rozumiem pod pojęciem sens życia. Nie należy więc mylić sensu życia z celem jaki kazdy indywidualnie wyznacza sobie w życiu. Dla mnie to dwie kompletnie różne kwestie.

Powiedziałem że sensu życia obecnie nie ma, no bo poznanie go musiałoby się wiązać z posiadaniem wiedzy równej komuś w rodzaju boga. Zrozumienie sensu, czyli tego ponadgatunkowego przeznaczenia wymagałoby odniesienia do wszechbytu, czyli do całości kontekstu istnienia. Zatem takie zrozumienie jest dla nas ludzi na obecną chwilę nieosiągalne.

Tym co nam pozostaje w tej sytuacji jest jedynie egzystencja.


P.S.
"Abyście zastanowili się po co żyjecie i po co oddychacie. Żebyście chcieli zastąpić konsumpcyjny styl życia, przypominający życie w wiecznym letargu i otępieniu mózgowym, stylem opartym na świadomym rozwoju. Życie w ciągłym niewolnictwie życiem na wolności. Abyście w końcu wybrali lepszy ustrój społeczny oparty na tolerancji i zdrowym rozsądku, a nie na jedynie słusznej moralności, chorobotwórczej spuściźnie dziejów i egoizmie." fragment książki Hejal Bobik Uta Hano.

Tyrips

Fajny tekst, odniosę się do niego. Wszystko pieknie, ładnie, ale idealny świat wymagałby idealnego społeczeństwa. To zaś wiązałoby się z metamorfozą społeczną na skale globalną i tragicznymi reperkusjami, których nie jesteśmy sobie w stanie nawet wyobrazić. Juz było paru tyranów, którzy budowę nowego świata rozpoczynali od stworzenia nowego odpowiadającego ich wymogom "lepszego człowieka". Myslę, że to nie kwestia bydowania cukierkowo różowego świata jest problemem, ale brak akceptacji tej ciemnej strony naszej natury, która podkreślam jest dla nas czymś noramlnym i pierwotnym. Każdy z nas nosi w sobie gniew ale próbujemy go w sobie stłumić głupimi rytuałami typu modlitwa, kazdy odczuwa chęć rywalizacji i walki w jakiejkolwiek formie, ale nazywamy to "wyścigiem szczurów" itd. Dla mnie to zwykłe wypaczenia wzorców kultury masowej, która jest niejako na wzór uniwersalnych prawd Kościoła. I jeszcze jedno, czy nikt nigdy nie pomyślał, że dla człowieka wolnością jest właśnie ten letarg i stan otępienia umysłu, w którym przebywa? To jest wolność od wszystkich zmartwień, problemów, wymogów, kwestii do rozstrzygnięcia, zadań, idei, rozważań i zwykłego pierdolenia od rzeczy, które by go z pewnością przygniotły swoim ciężarem. Lepiej żeby kazdy dobierał sobie informacje do swojego poziomu percepcji niż żeby wszystkim narzucano, czyż nie?

[^Filozof^]

Lepiej żeby kazdy dobierał sobie informacje do swojego poziomu percepcji niż żeby wszystkim narzucano, czyż nie?

To nie zmienia faktu, że prawda pozostaje jedna i chyba każdy powinien dążyć do jak najgłębszego i najtrafniejszego jej poznania .

Pozdrawiam.