1988-Powstanie Al-kaidy
załozyciele Osama bin Laden
Muhammed Atef
Ajman al Zawahiri
1989-powrót Osamy do Arabii Saudyjskiej
1990-inwazja Iraku na Kuwejt
1991-Arabia Saudyjska wydala bin Ladena
I inne
Al-Qaeda, po arabsku القاعدة dosłownie baza) – sunnicka organizacja posługująca się metodami terrorystycznymi, stworzona w 1988 roku przez Abdallaha Azzama, tezy o której istnieniu budzą liczne kontrowersje (z powodu teoriospiskowego wpływu, jaki się jej przypisuje w polityce międzynarodowej). Początkowo Al-Kaida miała na celu przeciwstawiać się radzieckiej napaści na Afganistan, przekształciła się w panislamskie ugrupowanie, którego głównym celem stało się zwalczanie wpływów Izraela, USA i szeroko pojętego Zachodu w krajach muzułmańskich.
Głosi się, że obecnie Al-Kaida liczy kilka tysięcy członków zakonspirowanych na całym świecie, głównie w krajach arabskich i muzułmańskich. Organizacja współpracuje z wieloma organizacjami fundamentalistów islamskich, bądź sama jest tylko siecią luźno powiązanych organizacji lub tylko zbiorem nie związanych ze sobą organizacji uznawanych za Al-Kaidę. Charakterystyczną cechą Al-Kaidy jest jej luźna, zdecentralizowana struktura, zabezpieczająca przed zniszczeniem organizacji z chwilą rozbicia którejkolwiek jej części.
Osama bin Laden twierdził, że organizacja posiada trzy niezależne, niepowiązane ze sobą sieci ekonomiczne, w tym przynajmniej jedną opartą o przepływy finansowe z ręki do ręki bez udziału banków. Nie wiadomo, czy to prawda, jednak po ataku na WTC wszelkie konta bankowe na całym świecie należące do osób i instytucji choćby tylko podejrzanych o współpracę z Al-Kaidą zostały zablokowane [wg filmu Fahrenheit 9/11 Michaela Moore'a rząd saudyjski nie zamroził kont 15 porywaczy samolotów z 11 września, nawet nie zezwolił na przesłuchanie ich rodzin].
Niektórzy bojownicy walczący przeciw siłom USA w Iraku przyznaje się do związków z Al Kaidą. Szefem organizacji w tym kraju miał być Abu Musab al-Zarkawi a po jego śmierci Abu Hamza al-Muhadżir.
Mimo zeznań mających świadczyć o istnieniu Al-Kaidy sceptycy wskazują na brak jakiegokolwiek dowodu, który mógłby uwiarygodnić istnienie organizacji terrorystycznej o charakterze globalnym, podobnej do tej opisywanej przez Biały Dom oraz większość amerykańskich mediów. Zwracają oni uwagę, iż tajne bazy Osamy Bin Ladena oraz sposób organizacji grupy stanowią taką samą rzeczywistość jak bronie masowego rażenia Saddama Hussajna. Według Adama Curtisa, autora filmu dokumentalnego brytyjskiej telewizji publicznej BBC The Power of Nightmares: The Rise of the Politics of Fear (Siła Koszmarów: Powstanie Polityki Strachu), globalny terroryzm, w tym głównie Al-Kaida, jest sztucznym wytworem specjalistów od fikcji propagandowych (m.in. Rendon Group i Hill&Knowlton) mającym na celu uczynić opinię publiczną bardziej przychylną planom neokonserwatystów pragnących umocnienia wpływów USA na Bliskim Wschodzie. Terroryzm jest w Stanach Zjednoczonych oraz Europie przyczyną ilości zgonów o pięć rzędów wielkości mniejszej od ilości zgonów spowodowanych stresem i chorobami serca.
Początkowo wspierała ugrupowania islamskie walczące z armią radziecką podczas wojny afgańskiej. W 1991 przekształciła się w organizację terrorystyczną, mającą zasięgiem obejmować na początku XXI w. kilkadziesiąt krajów, a mimo tego być zdolną do wykonywania (nagrywanych od czasu do czasu na kasetach VHS) rozkazów swojego ukrywającego się w Afgańskich jaskiniach przywódcy, wpływanie na politykę międzynarodową a nawet tendencje teologiczne. W latach 1989-1991 jej kwatera główna miałaby się znajdować w Pakistanie, potem w Sudanie, od 1996 w Afganistanie.
Według deklaracji wojny ogłoszonej przez Osamę bin Ladena celem Al-Kaidy jest radykalizacja istniejących ugrupowań islamskich i utworzenie ich w miejscach gdzie nie występują; powstrzymanie ekspansji Stanów Zjednoczonych, których obecność i polityka zagraniczna postrzegana jest jako główne przeszkody w reformowaniu muzułmańskich społeczeństw; porozumienie o nieagresji z Europą; popieranie muzułmańskich wojowników w Afganistanie, Algierii, Bośni, Kosowie, Pakistanie, Somalii, Tadżykistanie i Jemenie. Dąży do usunięcia wojsk amerykańskich z terytorium Arabii Saudyjskiej, na którym znajdują święte miejsca islamu.
W 1998 bin Laden ogłosił powstanie Światowego Frontu Islamskiego na Rzecz Walki z Żydami i Krzyżowcami (Al-Jabhah al-Islamiyyah al-`Alamiyyah li-Qital al-Yahud wal-Salibiyyin), w skład którego weszły egipskie organizacje terrorystyczne Gamaat al-Islamiya i Egipski Dżihad.
Organizacje, które niektórzy oskarżają o współpracę z Al-Kaidą
* Komitet Doradczy ds. Reform (Sudan/Afganistan)
* Asbat al Ansar (Liban)
* Harakat ul-Ansar/Mudżahadin (Pakistan)
* Al-Badar (Pakistan)
* Zbrojna Grupa Islamska/GIA (Algieria)
* Grupa Salaficka na rzecz Prozelityzmu i Walki/GPSD (Algieria)
* Biały Wódz (Egipt)
* Talal al-Fatah (Egipt)
* Groupe Roubaix (Francja)
* Harakat ul-Dżihad (Pakistan)
* Dżajsz Muhammad (Pakistan)
* Dżamaat-ul-Ulema-e-Pakistan (Pakistan)
* Dżamaat Ulema-e-Islam (Pakistan)
* Hezb ul-Mudżahidin (Pakistan)
* Al-Dżamaat al-Islamijja/Grupa Islamska (Egipt)
* al-Hadith (Pakistan)
* Bajt al-Imam (Jordania)
* Islamski Ruch Uzbekistanu (Uzbekistan)
* al-Dżihad (Bangladesz)
* al-Dżihad (Egipt)
* grupa al-Dżihad (Jemen)
* Laszkar-e-Toiba (Pakistan)
* Libańska Liga Partyzancka (Liban)
* Libijska Grupa Islamska (Libia)
* Islamski Front Wyzwolenia Moro (Filipiny)
* Ruch Partyzancki (Kaszmir)
* Abu Sajjaf (Filipiny)
* Al-Ittihad (Somalia)
* Związek Ulemów Afganistanu (Afganistan)
* AL-Kaida (Afganistan)
Walka z terroryzmem jest jak walka z wiatrakami pokonasz jedną grupę powstaje ich dwoje.
Struktura
Chociaż informacje o bieżącej strukturze Al-Kaidy są nieznane, istnieje jej opis dokonany przez Jamala Al-Fadla, na którego podstawie amerykańskie władze kreślą przybliżony schemat jak Al-Kaida jest zorganizowana. Chociaż informacje posiadane od Al-Fadla są ciągle weryfikowane, a jego motywacja do składania zeznań jest kwestionowana, mimo to amerykański wywiad bazuje w dużym stopniu na temat wiedzy o strukturze Al-Kaidy na podstawie jego zeznań.
Bin Laden jest emirem i jest szefem głównym (seniorem) kierownictwa operacyjnego Al-Kaidy (choć oficjalnie ta rolę pełni Abu Ayyoub Al-Iraqi), wspieranej przez Komisję Szury, która składa się z najwyżej postawionych członków Al-Kaidy, w skład której wchodzi szacunkowo - wg Informacji podawanych przez Zachód, około 20-30 osób. Ayman Al-Zawahiri jest wiceprzewodniczącym operacyjnym Al-Kaidy, a Abu Ayyub Al-Masri jest prawdopodobnie szefem Al-Kaidy w Iraku.
• Wydział Militarny jest odpowiedzialny za trenowanie członków Al-Kaidy, zakup broni oraz za planowanie ataków
• Wydział Finansowo-Biznesowy odpowiada za biznesowe działania. Dział podróży dostarcza bilety lotnicze i sfałszowane paszporty. Dział kadr wypłaca pieniądze członkom Al-Kaidy, a dział zarządzania nadzoruje dochodowe interesy. W raporcie amerykańskiej Komisji do Zbadania Okoliczności Zamachów z 11 września, podkreślane jest, że Al-Kaida na powyższe działania potrzebuje rocznie średnio około 30 mln dolarów.
• Wydział Prawa stoi na straży przestrzegania prawa islamskiego i decyduje o przeprowadzaniu spektakularnych akcji mających na celu przestrzeganie prawa.
• Wydział Nauk Islamskich i Fatwy wydaje religijne edykty, jak np. fatwa z 1998 roku, w którym wzywa muzułmanów do zabijania Amerykanów.
• Pod koniec lat 90. rozgłosu nabrał Wydział Medialny Al-Kaidy, który wydawał nie istniejącą już gazetę „Naszrat al-Ahbar” i z sukcesami zajmował się public relations. Obecnie sądzi się, że działania medialne są mało znaczącą częścią organizacji.
Liczba osób należących do organizacji jest również nieznana. Według kontrowersyjnego filmu dokumentalnego BBC „The Power of Nightmares”, Al-Kaida jest luźno powiązaną organizacją, działającą często z dala od wpływów Osamy Bin Ladena, oraz małą kliką skrytych członków organizacji. Brak przekonywających informacji o liczbie osób należących do organizacji, mimo że w dokumencie BBC dosyć spora liczba osób aresztowanych za działalność terrorystyczną jest podkreślana, jest powodem budzącym wątpliwości czy powszechnie rozpowszechnione informacje opisujące Al-Kaidę oddają faktycznie rzeczywistą strukturę Al-Kaidy. Zasięg i natura Al-Kaidy jest powodem, który dostarcza tematów do dyskusji.
Od czasu zamachów bombowych na ambasady amerykańskie w Kenii i Tanzanii uznaje się znaczący rozwój organizacji, jednak podstawowa struktura rady konsultacyjnej i czterech komitetów pozostała nienaruszona. Liczebność Al-Kaidy szacowana była na 3000 – 5000 osób, z których większość walczyła w Afganistanie u boku talibów przeciwko Sojuszowi Północnemu. Ludzi tych określano mianem Brygady 055. Dysponowała ona obozami w Khost, Mahavia, Kabulu, Dżalalabadzie, Kunarze, Kandaharze oraz magazynami w Tora Bora i Liza. Bin Laden werbował do swojej organizacji przede wszystkim osoby z dużym doświadczeniem wojskowym.
O stanowienie komórek operacyjnych i wsparcia, podległych Al-Kaidzie oskarżono (po czym zlikwidowano) obywateli Włoch, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Kanady, USA, Tanzanii, Kenii, Jemenie i Albanii. Niektórzy uznają ich istnienie także w prawie 50 innych krajach, w tym: w Somalii, Erytrei, Sudanie i na Filipinach. Operacyjne komórki Al-Kaidy miały składać się z komandosów działających pod kierunkiem Mohammada Atefa, alias Abu Hafs. Mieli to być głównie ludzie gotowi do akcji samobójczych. Organizacja miała posiadać także służbę bezpieczeństwa, na czele której miał stał Mohammad Mousa.
ZAMACHY:
Niektórzy przypisuje organizacji część lub wszystkie z następujących zamachów:
* 1993 – eksplozja furgonetki-bomby w podziemnym garażu World Trade Center
* 1996 – zabicie 19 amerykańskich żołnierzy w Arabii Saudyjskiej
* 1998 – zamach na amerykańskie ambasady w Nairobi (Kenia) i Dar es Salam (Tanzania). Po zamachach na ambasady Amerykanie dokonali ataków rakietowych na bazy Al Kaidy w Sudanie i Afganistanie i wymusili na władzach w Chartumie wydalenie bin Ladena, który udał się do Afganistanu, gdzie wspierał rząd talibów.
* 2000 – uszkodzenie w Jemenie amerykańskiego niszczyciela USS Cole
* 11 września 2001 – zamach na World Trade Center i Pentagon.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Al-Kaida
* 12 października 2002 - zamachy bombowe w kurorcie Bali w Indonezji. 182 zabitych, w tym 99 australijskich turystów.
* 15 listopada 2003 – zamach w Stambule: dwa samochody-pułapki prowadzone przez zamachowców eksplodowały przed dwiema synagogami w Stambule (Turcja). Zginęło 25 osób, a ponad 300 zostało rannych.
* 11 marca 2004 - Zamachy bombowe w Madrycie, na stacji kolejowej Atocha. Zginęło 200 osób, ponad 1900 zostało rannych. Wśród ofiar czworo Polaków.
* 7 lipca 2005 – zamachy w metrze i komunikacji miejskiej w Londynie. Zginęły 52 osoby, 700 zostało rannych, wśród ofiar 3 Polki.
* 23 lipca 2005 – zamach bombowy w egipskim kurorcie Szarm el-Szejk.
* 9 listopada 2005 – zamachy bombowe w hotelach w stolicy Jordanii Ammanie.
* 11 kwietnia 2007 - zamachy bombowe w Algierze (Algieria).
* 27 grudnia 2007 – zamach na Benazir Bhutto.
* 21 września 2008 - zamach na hotel Mariott w Pakistanie
* 26-27 listopada 2008 – Zamach terrorystyczny w Bombaju.
BY POZNAĆ AL - KAIDĘ trzeba wiedzieć co to
Dżihad (z języka arabskiego جهاد – zmaganie, walka) to w kulturze islamu pojęcie pierwotnie oznaczające dokładanie starań i podejmowanie trudów w celu wzmocnienia wiary i islamu. W tradycji europejskiej termin ten często, choć nie do końca precyzyjnie, tłumaczy się jako „święta wojna”.
W Koranie i muzułmańskiej tradycji dżihad oznacza wszelkie starania podejmowane w imię szerzenia i umacniania islamu: zarówno wewnętrzne zmagania wyznawcy, pokojowe propagowanie islamu, jak i nawracanie niewiernych.
Mało kto wie ale CIA wyćwiczyła terrorystów przeciwko sowietom w Afganistanie oraz z pomocą finansową co rok dostawała 500 000 000 dolarów ci sami terroryści atakowali później Amerykan.
SOWIECI W AFGANISTANIE
Radziecka interwencja w Afganistanie była dziewięcioletnią wojną Związku Radzieckiego wspierającego afgański reżim komunistyczny przeciw koalicji antyradzieckiej na terytorium Afganistanu. ZSRR chciał umocnić i utrzymać u władzy rządy komunistyczne w Afganistanie. Trwała od 25 grudnia 1979 do 15 lutego 1989 roku.
W latach 1953-1963 faktyczne rządy w Afganistanie sprawował książę Muhammad Daud Chan (jako premier) - został on odsunięty od władzy przez króla Zahir Szacha. Monarcha objął ster władzy we własne ręce, stopniowo zmierzając do przekształcenia ustroju politycznego w monarchię konstytucyjną, doprowadzając do legalizacji partii politycznych i pierwszych w historii kraju wolnych wyborów w styczniu 1965. Następne wybory odbyły się w roku 1969 i podobnie jak w poprzednich, zwyciężyły w nich formacje prorządowe i przywódcy największych klanów. W wyborach z roku 1969 miejsca w parlamencie uzyskali również komuniści afgańscy, wywodzący się z LDPA (Ludowo-Demokratyczna Partia Afganistanu). Byli wśród nich liderzy LDPA, tacy jak Babrak Karmal czy Hafizullah Amin. LDPA, od 1965 roku kierowana przez Nur Mohammeda Tarakiego, zyskała po wyborach silniejszą pozycję i zaczęła prowadzić antyrządową i antymonarchistyczną kampanię propagandową. Dotkliwa susza, której następstwem była śmierć dziesiątków tysięcy ludzi, a także eskalacja inspirowanych przez LDPA i wywiad radziecki KGB (komuniści afgańscy byli faktycznie zinfiltrowani przez KGB, Babrak Karmal był sowieckim agentem [1]) protestów społecznych i niepokojów, doprowadziła w roku 1973 do zamachu stanu i obalenia nieobecnego w kraju króla Zahera przez jego szwagra generała Muhammeda Dauda Chana - mającego duże poparcie radykalnych oficerów i części kierownictwa LDPA (Parczam).
Po obaleniu króla proklamowano republikę - prezydentem został Muhammad Daud Chan. W skład rządu Muhammada Dauda weszło początkowo aż 7 ministrów należących do frakcji LDPA o umiarkowanym charakterze, Parczamu (Sztandar). W 1975 roku doszło do nieoczekiwanego zwrotu w polityce afgańskiej i odsunięcia komunistów od rzeczywistego wpływu na politykę międzynarodową państwa - Muhammad Daud zaczął zawierać umowy gospodarcze także z państwami zachodnimi, Iranem oraz Indiami. Mimo iż współpraca z ZSRR trwała nadal, istniała istotna rozbieżność między Kabulem a Moskwą co do kształtu i wpływu ZSRR na politykę Afganistanu. Było to główną przyczyną kolejnego zamachu stanu (nazywanego też rewolucją kwietniową lub rewolucją saurską) z dnia 27 kwietnia 1978 roku, w wyniku którego Muhammad Daud został obalony. Nie chcąc się poddać prezydent zginął wraz z całą rodziną w szturmie na pałac prezydencki, dokonanym przez armię afgańską przy użyciu czołgów i lotnictwa. 30 kwietnia 1978 utworzono oficjalnie Demokratyczną Republikę Afganistanu - na czele utworzonego tego samego dnia rządu stanął Nur Mohammed Taraki, polityk komunistyczny wywodzący się z Chalku (Lud), radykalnej frakcji LDPA.
http://pl.wikipedia...._w_Afganistanie
Al kaida na początku broniła ludności a teraz ma zyski z niewolnictwa z sprzedaży koki i hery i broni.
1 dziecko 200 dolarów =AK-47
Sam Osama bin Laden kupił sto dzieci on pewnego handlarza za sto AK-47
Osama bin Laden-Urodził się 10 marca 1957 roku w bogatej rodzinie w Arabii Saudyjskiej[1]. Jego ojciec był Jemeńczykiem (majątek zdobył budując na zlecenia króla Arabii Saudyjskiej; po jego śmierci wszystkie 20 dzieci zostały multimilionerami), a matka Syryjką. W trakcie lat szkolnych przyłączył się do Bractwa Muzułmańskiego. Był gorliwym wyznawcą islamu nieuznającym "zgnilizny zachodu", ale nieuznającym przemocy. Gdy w roku 1979 wojska radzieckie najechały Afganistan, udał się do Pakistanu i zajął się organizowaniem pieniędzy i zaopatrzenia dla afgańskich bojowników. W swojej działalności korzystał też ze znacznego majątku odziedziczonego po ojcu - ustosunkowanym przedsiębiorcy budowlanym. Dzięki swoim organizacyjnym zdolnościom stworzył z arabskich ochotników (tzw. arabskich Afganów) sprawną organizację - Al Kaidę (baza), która w tamtym okresie korzystała z hojnego wsparcia USA, Arabii Saudyjskiej i Pakistanu. W czasie tej wojny zradykalizował swoje poglądy (w fazie początkowej) do utworzenia organizacji dla obrony państw islamskich. Wtedy też nagrał pierwsze swoje wystąpienie. Pod wpływem swoich egipskich przyjaciół z bractwa jeszcze bardziej zradykalizował swe poglądy do dżihadu - świętej wojny przeciw okupantom świata islamskiego. Gdy Armia Radziecka opuściła Afganistan, ochotnicy zaczęli wracać do domu. Po zajęciu Kuwejtu przez Irak, zaproponował Saudom utworzenie armii ochotników do obrony Arabii Saudyjskiej. Władcy Arabii odrzucili jednak jego ofertę i poprosili o pomoc Stany Zjednoczone. W 1991 roku został wydalony z Arabii Saudyjskiej. Kolejne lata spędził w Sudanie, gdzie wspierał miejscowy islamski rząd. W tym czasie za swoich głównych wrogów uznał Saudów i USA. Al Kaida zaczęła nawiązywać ścisłą współpracę z licznymi ugrupowaniami islamskich fundamentalistów.
Rosnącej w siłę organizacji przypisuje się następujące zamachy:
* 1993 - eksplozja furgonetki-bomby w podziemnym garażu World Trade Center
* 1996 - zabicie 19 amerykańskich żołnierzy w Arabii Saudyjskiej
* 1998 - zamach na amerykańskie ambasady w Nairobi (Kenia) i Dar es Salam (Tanzania)
Po zamachach na ambasady Amerykanie dokonali ataków rakietowych na bazy Al Kaidy w Sudanie i Afganistanie i wymusili na władzach w Chartumie wydalenie bin Ladena, który udał się do Afganistanu, gdzie wspierał rząd talibów. W 2000 roku w Jemenie miał miejsce zamach na amerykański niszczyciel USS Cole, który przypisano Al Kaidzie. Po zamachu na WTC i Pentagon we wrześniu 2001 roku bin Ladena oskarżono o jego zorganizowanie, jednak wina nigdy nie została mu udowodniona, brak jakichkolwiek rzetelnych dowodów. Amerykanie wraz z sojusznikami (w tym tadżyckimi, uzbeckimi i później pasztuńskimi mudżahedinami) obalili talibów. Osama bin Laden zdołał jednak umknąć i obecnie miejsce jego pobytu jest nieznane. Pojmany został jednak pomysłodawca tych ataków - Chaled Szejk Mohammed
29 października 2004 roku arabska telewizja satelitarna Al-Dżazira nadała wystąpienie Osamy bin Ladena (którego autentyczność nigdy nie została potwierdzona), w którym wziął on na siebie odpowiedzialność za zamachy z 11 września 2001 roku i zagroził ich powtórzeniem. Oświadczył, że ataki terrorystyczne na USA to przejaw walki o wolność. Do dziś nie został schwytany przez amerykańskich komandosów. Ostatnie wieści donoszą, że bin Laden ukrywa się w Waziristanie (Pakistan - niedaleko granicy z Afganistanem). Istnieje wiele wątpliwości co do oryginalności owego nagrania, ponieważ Bin Laden je na nim prawą reką, a jest leworęczny, a do tego zupełnie nie widać jego twarzy. Nosi także pierścienie, co jest niemożliwe, bo zakazane przez islam, więc prawdopodobnie zostało ono sfałszowane.
Koran nauka wojny czy pokoju
Koran (arab. القُرْآن Al-Qur’ān – oznacza czytanie, recytację) – święta księga islamu, uważana przez muzułmanów za słowo Allaha. Powstał w latach 610-632. Według muzułmanów został objawiony Mahometowi przez Archanioła Gabriela.
Sama obecność Koranu jest źródłem szczególnej łaski, dlatego wielu muzułmanów nosi przy sobie miniaturowe egzemplarze Koranu (tzw. mushaf). Czytanie i recytacja Koranu są dla wyznawców tej religii najlepszą formą dhikru (pogłębiania duchowej świadomości). Nauczenie się całej księgi na pamięć jest uważane za czyn szczególnie nagradzany przez Allaha, a osoba, która tego dokonała, określana jest jako hafiz.
Według Koranu jego twórcą jest nie kto inny jak sam Allah:
Ten Koran nie mógł być wymyślony [przez nikogo] poza Bogiem! On jest potwierdzeniem prawdziwości tego, co było przed nim, i wyjaśnieniem Księgi – co do której nie ma żadnej wątpliwości – pochodzącej od Pana światów. Oni, być może, powiedzą: "Wymyślił go!" Powiedz: "Przynieście więc surę podobna do niego i wzywajcie, kogo możecie, poza Bogiem, jeśli jesteście prawdomówni! (10:37-38).
Muzułmanie uważają, że Koran został podyktowany Mahometowi przez Archanioła Gabriela (Dżibrila), gdy Prorok przebywał w jaskini, razem z poleceniem nauczenia się całej księgi na pamięć (do recytacji).
Ponieważ Mahomet był niepiśmienny, Koran miał zostać objawiony w formie ustnej. Różne fragmenty były objawiane w różnym czasie, przez dwadzieścia trzy lata począwszy od czterdziestego roku życia Proroka[5]. Według muzułmańskiej tradycji kompilacja Koranu miała miejsce za panowania Abu Bakra, a dokonał jej osobisty skryba Mahometa Zajd ibn Thabit. Pierwsze wydanie Koranu jako pojedynczej księgi nastąpiło za panowania Uthmana ibn Affana. Część niemuzułmańskich naukowców postuluje późniejszą datę kodyfikacji Koranu[potrzebne źródło]. Według nich, egzemplarze Koranu znalezione w 1971 w meczecie w Sana w Jemenie wskazują, że w VII wieku Koran wciąż jeszcze nie istniał w obecnej formie.
Koran ma dużo wspólnego z Biblią. Uznaje 24 proroków biblijnych (w tym Abrahama, Mojżesza i Jezusa, z tym że ten ostatni jest w chrześcijańskiej Biblii Synem Bożym) za proroków Allaha. Przedstawia i potwierdza również wiele historii biblijnych – między innymi historię o Adamie i Ewie, zwiastowanie Marii z Nazaretu, cuda Jezusa. Według Koranu Tora (arab. توراة Taurāt) była oryginalnym objawieniem Allaha skierowanym do Izraelitów, którzy je wypaczyli i zafałszowali nie zrozumiawszy go. Natomiast Księgi prorockie Biblii mówią o zafałszowaniu znawców Tory (Jr 8:
, a nie o tym że zafałszowane zostały jakieś fragmenty Pięcioksięgu czy innych części Biblii.Wiele biblijnych proroctw odnoszonych jest przez wyznawców islamu do Mahometa, jednakoż chrześcijanie odnoszą pierwszy fragment ogólnie do proroków, a w szczególności do Jezusa Chrystusa, drugi zaś tyczy się Ducha Świętego obiecanego przez Jezusa, i zesłanego w Dniu Pięćdziesiątnicy (Dz 2:1n).
Pan, Bóg twój, wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchać (Pwt 18:15)
Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu - bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś - bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi. (J 16:7-15)
Większość muzułmanów traktuje swoją świętą księgę z najwyższą czcią. Zwyczajem jest rytualna ablucja przed lekturą Koranu[2]. Zużytych egzemplarzy Koranu nie można traktować jak makulatury – muszą być one zakopane w ziemi lub spalone[3].
Słowo Koran odnosi się tylko do tekstu arabskiego. Tłumaczenia w innych językach są dla muzułmanów tylko interpretacją, ponieważ nigdy nie ma pewności, czy tłumacz (istota ludzka) zrozumiał właściwie myśl Allaha. Dlatego recytacja Koranu podczas modlitwy w języku innym niż arabski jest zabroniona.
http://kiosk.onet.pl..._05/talib_d.jpg
Autor:Bartos Krwawy
Zródło przewodniczące:Al Kaida:Bractwo terroru Pauala L.Williamsa
Prawda jest po stronie tych którzy mają atomówkę.
(Żul)kryptonim literacki
