Temat jest zamknięty
Witam. To mój pierwszy post na tym forum. Zaczynam tak jak w temacie, ale opiszę to dokładniej. Otóż wyobraź sobie że budzisz się ze snu, otwierasz oczy, chcesz wstać i.. nie możesz! Widzisz tylko to co jest na wprost Twoich oczu, nie możesz się podnieść, ruszyć ręką, palcem, co najgorsze nie możesz nawet złapać oddechu, choć chcesz tego najbardziej na świecie właśnie w tej chwili. Taki stan trwa przez ok 5 sekund, po czym z ulgą zaczynasz normalnie funkcjonować. Zdarzyło mi się to chyba ze 3 razy w życiu, zawsze byłem tak samo przerażony (jak już możesz się ruszać to łapiesz powietrze jak szalony ze szczęścia że to już minęło).
To naprawdę nieciekawe przeżycie, ma się wrażenie jakby ciało było martwe a żywa jedynie świadomość.
Mój kolega, z którym mieszkałem w akademiku miał jeszcze gorzej. Zasnął raz po obiedzie odwrócony do nas plecami, spał sobie ot tak. My siedzieliśmy i rozmawialiśmy, a on nagle odwrócił się i spadł z łóżka. Powiedział nam że obudził się ale nie mógł się poruszyć ani oddychać, słyszał o czym rozmawiamy, chciał krzyczeć a nie mógł, był cholernie przestraszony, spróbował przewrócić się na drugi bok, wtedy odzyskał czucie i jak znalazł się na podłodze, wszystko wróciło do normy.
Dodam, że zdarzało mi się to tylko za dnia, gdy kładłem się zdrzemnąć na godzinkę czy dwie, tak samo u mojego kolegi.
Pytanie do Forumowiczów: Doświadczacie podobnych stanów? Czy może zostało coś takiego przez kogoś wyjaśnione? Może jest to związane z fizjologią, być może człowiek się do końca nie wybudza, nie wiem, może mózg jakoś nie przekazuje wiadomości do ciała, że już powinno być świadome i gotowe do funkcjonowania po śnie? Ja nie mam pojęcia ale zagadnienie wydaje mi się interesujące. Dzięki za odpowiedzi! Pozdrawiam.
