Miałam go tylko raz (dziękuję za to wszystkim bóstwom jakie istnieją, drugi raz bym nie zniosła). Datę zakreśliłam w kalendarzu, zwykle tak robię, jak mam jakiś niepokojący sen, czy zakrawający pod proroctwo. Był to trzeci kwietnia.
Od razu zaznaczam, że nie oglądałam wczesniej żadnych horrorów czy filmów, które mogłyby wywołać takie wizje.
A co było w sanym śnie?
Otóż był mój dom. Czułam, że gdzieś tam jestem, ale nie widziałam sama siebie. Gdy obeszłam dom dookoła, zatrzymałam się przy tarasie. Tam zauważyłam ciało. Martwe ciało, jednego z moich bliskich. Wokół niego utworzyły się jakieś dziwaczne sople z czegoś. Ta osoba była ułożona w pozycji pogrzebowej (ręce złożone, oczy zamknięte, itp.).
Przeraziłam się potwornie. To był okropny rodzaj strachu, paraliżujący gdzieś od środka i rozchodzący się po całym ciele. Co ciekawe, ja wiedziałam, że to sen... Byłam świadoma śnienia. (Nie praktykuję LD).
Obudziłam się. Mijają dnie, a ja we mnie cały czas siedzi dziwne uczucie strachu, podobne jak w tym śnie. I teraz modlę się o to, by to nie był proroczy sen. A takowe już miałam.
Co o tym myślicie?
