Duch z Red House
Państwo Fordhamowie z Waynesboro podejrzewali, że ich dom może być nawiedzony. Dziwne zdarzenia, które miały tam miejsce skłoniły ich do wezwania grupy badaczy. Specjaliści od tropienia duchów, którzy pojawili się w domu na przełomie minionego i bieżącego roku, wkrótce trafili na niezwykły ślad. Tajemniczy głos zarejestrowany podczas eksperymentu z EVP wypowiedział kilka słów...
Zimnego styczniowego wieczora, Janet Howdyshell usiadła sama pośrodku ciemnego pomieszczenia. Z kamerą wycelowaną w czerń, skierowała do kogoś kilka pytań, mimo że w pokoju za wyjątkiem niej nie było nikogo.
- Czy ktoś tu jest? Czy jesteś dzieckiem? – spytała.
W pokoju nadal panowała cisza, ale Howdyshell to nie przeszkadza. Rzadko otrzymuje odpowiedzi, przynajmniej nie od razu.
Kobieta wraz z grupą Badaczy Zjawisk Paranormalnych z Wirginii spędziła sobotnią noc w poszukiwaniu odpowiedzi na to, co dręczy mieszkańców ceglanego domu przy South Delphine Drive.
Grupa, po wcześniejszej wizycie w domu powróciła, aby odnaleźć tam pewną osobę – Chestera.
„Czarowny dom” stał się już legendą w Waynesboro. Jego obecni właściciele, Debbie Fordham i jej mąż wyremontowali go i przy pomocy cegieł i farby przemienili go w dom mieszkalny.
- Po prostu się w nim zakochaliśmy – mówi.
Wkrótce jednak przekonali się oni, że dzieje się tam coś dziwnego. Najpierw ktoś wyłączył światło.
- Dosłownie ktoś je wyłączył. A tablica bezpiecznikowa znajduje się w piwnicy – mówi Debbie Fordham.
Następnie Fordhamowie zauważyli, jak nowo wymienione drzwi na poddasze są otwarte. Znajdowały się za wysoko, aby ktokolwiek mógł je otworzyć, tym bardziej, że wokół nie było ani jednego krzesła ani drabiny, po których mógłby się tam dostać. Fordhamowie zaczęli być ciekawi, co powoduje te niecodzienne zdarzenia.
Stali się jeszcze bardziej zaciekawieni, kiedy z sufitu spadła bez powodu cała oprawa oświetlenia. Wtedy postanowili zaczerpnąć języka na temat dziejów domu.
Pewnego dnia podczas rozmowy z sąsiadem, Debbie Fordham zażartowała, iż jej dom jest nawiedzony.
- To ten ceglany piętrowy przy Delphine? – zapytał sąsiad.
Wkrótce potem kobieta natknęła się na Badaczy Zjawisk Nadnaturalnych z Wirginii i 29 grudnia 2007r., w pierwszą rocznicę kupna domu, zaprosiła ich na wizytę.
- W skali od 1 do 10, gdzie 1 oznacza brak nawiedzenia, ten dom zyskuje wynik ok. 3 – twierdzi Fordham.
Początkowo właścicielka podchodziła sceptycznie do całej sprawy, jednak „pogromcy duchów” wkrótce zaczęli podzielać jej podejrzenia. Wyposażeni w kamery na podczerwień, dyktafony, czujniki pola elektromagnetycznego, termometry i czujniki ruchu, badacze przez całą noc starali się wpaść na ślad zjawisk paranormalnych w domu.
Badacze skoncentrowali się na klatce schodowej, miejscu największej koncentracji niezwykłych zjawisk. Wkrótce potem badacze przy pomocy różdżek (zadając pytania duchom i oczekując na umówiony ruch różdżek oznaczający „tak” lub „nie”) odkryli, że na piętrze miał miejsce pożar, w którym zginęło troje dzieci.
Fordhamowie przyznali, iż w jednym z pomieszczeń rzeczywiście znajdował się przyczerniony sufit, jednak nie zwracali na to uwagi.
- Myśleliśmy, że czarny obszar to grzyb, ale czy był tu pożar? Może… - mówi pani Fordham.
Jednak tak samo, jak w opinii wielu badaczy zjawisk paranormalnych, różdżki nie mogą być ostatczenym dowodem na występowanie tego typu zjawisk. Wkrótce jednak przesłuchali oni nagrania EVP i trafili na niezwykły ślad.
Pochodzi ono z rejestratorów umieszczonych na parterze, podczas gdy większość badaczy skupiła się na miejscach, w których Fordhamowie zanotowali ślady dziwnej aktywnośći.
Gdy członkowie grupy sprawdzili nagrania, usłyszeli szorstki głos wypowiadający trzy słowa: „Chester”, „Hello” (Witajcie!) i kolejne słowo (prawdopodobnie nazwisko) – „Bogs”.
Wkrótce potem Rhonda Steele – członkini ekipy badawczej, poinformowała Fordhamów o tym, co zarejestrowano w ich domu.
- Było to dziwne doświadczenie słyszeć głos Rhondy pytający w słuchawce: „Czy chcecie, żeby to miejsce było nawiedzone” – mówi Debbie Fordham. Na to pytanie trudno znaleźć odpowiedź.
Kiedy badacze powrócili na miejsce 20 stycznia 2008, wiedzieli już kogo szukać – Chestera oraz dziecka. Teraz, kiedy wiedzieli, że w domu zamieszkuje duch, skupili się na przeszukiwaniu salonu.
Jannet Howdyshell obsłgiwała kamerę, Tracey Burnett wykonywał zdjęcia w pokoju na parterze, Lana Fuller zajmowała się mierzeniem pola elektromagnetycznego, zaś Rhonda Steele posługiwała się różdżkami. Wszyscy członkowie grupy oczekiwali na znak aktywności duchów.
- Chciałbym, aby coś się wydarzyło, tylko po to, aby samemu móc tego doświadczyć i potwierdzić – powiedział Dan Burnett.
Wiedząc, że w domu może znajdować się duch dziecka, wypróbowali oni nową taktykę.
- Czasami w badaniach używamy przynęt – przedmiotów, które pozostawiamy, aby zobaczyć czy mogą sprowokować duchy – powiedział Puffenbarger.
W tym przypadku była to maskotka, jednak jak zapewnia mężczyzna, często są to także… słodycze, monety czy inne przedmioty, w zależności od rodzaju i nastawienia ducha.
Jednak po godzinach pracy, skutek okazał się taki sam, jak za pierwszym razem. Kiedy badacze sprawdzili nagrania, okazało się, ze Chester powrócił.
Tak samo jak przedtem, na nagraniu pojawiło się wspomniane imię wraz z dziecięcym głosem wypowiadającym niezrozumiałe słowa, a także imieniem „Shawn”.
Członkowie grupy jak na razie zdecydowali się skupić na poznaniu historii domu i ustaleniu, czy miały tam miejsce jakiekolwiek pożary.
Zobacz relację wideo z Red House. (The News Leader)
Część 1
Część 2
Część 3
Serwis NPN
Źródło: The News Leader
