Skocz do zawarto¶ci


Zdjêcie

Konkurs Literacki edycja I


  • Zamkniêty Temat jest zamkniêty
4 replies to this topic

Ankieta: Konkurs Literacki edycja I (33 u¿ytkowników odda³o g³os)

Wybierz najlepszy wg. Ciebie tekst

  1. Tekst nr. 1 (14 g³osów [42.42%])

    Procent z g³osów: 42.42%

  2. Tekst nr. 2 (2 g³osów [6.06%])

    Procent z g³osów: 6.06%

  3. Tekst nr. 3 (6 g³osów [18.18%])

    Procent z g³osów: 18.18%

  4. Tekst nr. 4 (1 g³osów [3.03%])

    Procent z g³osów: 3.03%

  5. Tekst nr. 5 (5 g³osów [15.15%])

    Procent z g³osów: 15.15%

  6. Tekst nr. 6 (2 g³osów [6.06%])

    Procent z g³osów: 6.06%

  7. Tekst nr. 7 (3 g³osów [9.09%])

    Procent z g³osów: 9.09%

G³osuj

#1

Eury.

    Researcher

  • Postów: 3467
  • Tematów: 975
  • P³eæ:Mê¿czyzna
  • Artykułów: 108
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

Wybierz najciekawszy wg. Ciebie tekst i oddaj swój g³os. Ankieta potrwa do 13 pa¼dziernika do godziny 20:00, po to aby ka¿dy móg³ zapoznaæ siê z wszystkimi tekstami.

Kandydaci:

Tekst nr. 1 - Muhad

Tul±cy dotyk chwil odleg³ych,
jak odleg³e s± gwiazdy od ziemi.
W cichym mroku liczê poleg³ych.
Czy ¿al po nich cokolwiek zmieni?

Poch³oniêty wêdrówk± wiecznej pokuty,
jak pielgrzym za zbrodnie skazany,
przez ¶wiat przemierzam skuty
w kajdanach grzechu - pokonany...

Mgli¶cie i niewyra¼nie bliskich pamiêtam.
"Jestem, Który Jestem": tu¿ po Nim odeszli.
Po grz±skim i ruchomym piasku st±pam,
a gdzie was anio³owie ponie¶li?

Zza nocy ¶mierc wstaje trupia,
by kolejne ze sob± zabrac ¿ycie.
Uciekaj prêdko ty dziewczyno g³upia!
Blask s³oñca - To twoje ukrycie!

Ujrza³em ¶wiat³o w mie¶cie Keriot
jako niewinne jeszcze boskie dzieciê.
Jestem potêpiony jak Król Herod
b³±kaj±cy siê po piekielnym ¶wiecie.

Smak cieczy w ustach krzepn±cej,
¶wie¿± co pó³noc zalewan±.
Spod twojej skóry pachn±cej
s³odkim nektarem zakrapian±.

Twoje tchnienie odbiera ostatnie,
by jego tchnieniem siê sta³o.
Serce na sile swej opadnie,
gdy ¿ycia w nim bêdzie ma³o.

Tu³am siê drogami krêtymi
po nutach melodii cierpienia.
Nie s± us³ane ró¿ami piêknymi,
lecz to ju¿ nie ma znaczenia.

Bez mi³o¶ci za zdradê
jestem i bêdê jak ósemka.
Opuszczam ju¿ gardê.
Kielich goryczy pijê do denka.

Bez subtelno¶ci uczuc nieska¿onych
jestem jak martwa i wypalona dusza.
Za cenê srebra od ludzi uzbrojonych
mordujê, bo co¶ mnie do tego zmusza.

Trwaj±c w agonii ¿ywym po odej¶ciu
nie zazna³em jeszcze spokoju.
Przed Tob± klêkaj±c w ¶ródmie¶ciu
b³agam - pozwól mi odej¶c w pokoju.

***

Brakuje mi po przebudzeniu zapachu porannej rosy
na trawie i widoku blasku wschodz±cego s³oñca,
który mieni swe kolory w odbiciach ziarenek piasku.
Brakuje mi aury wiosennego dnia, który przyci±ga
piêkne zdarzenia.
Têskniê za rodzin±, któr± utraci³em z w³asnej winy.
Jak facet bez laski w czarnych okularach
nie potrafi³em odnale¶c w³a¶ciwej drogi. O¶lepiony
chciwo¶ci± skoñczy³em swój ¿ywot z garbem hañby
na plecach. Zrobiê wszystko, by odkupic swoje winy.
Bêdê czeka³ chocby tysi±c dni ¶wietlnych...


Tekst nr. 2 - Pit vel Laurux

Przerywamy nasz program, by nadaæ specjalne orêdzie Prezydenta V RP:
„Drodzy Obywatele i Obywatelki, dzi¶ mija tysi±c dni od objêcia urzêdu prezydenta przeze mnie. W ci±gu tego czasu w Polsce jak i na ¶wiecie wydarzy³o siê wiele. Jednak zdarzenia te bêd± ocenione dopiero z perspektywy czasu przez przysz³e pokolenia. Ca³a dotychczasowa wiedza ludzko¶ci zosta³a zachwiana, wiele ga³êzi nauki musia³o ulec przeobra¿eniu by dostosowaæ siê do Nowego ¦wiata, w jakim przysz³o nam ¿yæ. Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku, zaczê³y pojawiaæ sie g³osy o nadchodz±cym kataklizmie, który mia³ rzekomo nast±piæ 21 grudnia 2012 roku. Jednak jak dobrze wiecie w tym dniu nic siê nie wydarzy³o. Jednak¿e ¶wiatopogl±d ludzko¶ci uleg³ zmianie za spraw± wybuchu III Wojny ¦wiatowej, której rozpoczêcie jak i przebieg zaskoczy³ wszystkich. Nie Stany Zjednoczone Ameryki, nie Rosja, nie Iran czy Korea Pó³nocna rozpoczê³y tê straszn± wojnê...”
Prezydent znów opowiada to samo k³amstwo, twierdz±c, ¿e to niby terrory¶ci jakim¶ sposobem zdobyli kilka g³owic nuklearnych, zwiniêtych z bazy wojskowej USA w 2007 roku, i wysadzili w powietrze Waszyngton, Moskwê i kilka innych stolic.
A to nie prawda dziadku? - spyta³ z niedowierzaniem ma³y ch³opiec
A no nieprawda.
W takim razie co siê sta³o, kim byli ci ¼li ludzie co zrobili te bomby?
Nie mogê powiedzieæ wnusiu, dowiesz siê jak doro¶niesz...

Nikt nie mówi³ g³o¶no o prawdziwej wersji wydarzeñ, jednak wiele osób zdawa³o sobie sprawê, ze rz±d k³amie. III Wojna ¦wiatowa mia³a charakter zupe³nie odmienny od dwóch poprzednich. Stolice najwiêkszych mocarstw zosta³y unicestwione by za³amaæ ich potêgê militarn±. W ci±gu kilku dni walk, które nast±pi³y po tym ataku, w³adzê przejêli ludzie zw±cy siê „wys³annikami”... Nie wiadomo by³o, czy to oni byli odpowiedzialni za wybuch III Wojny ¦wiatowej, czy za jej szczê¶liwy koniec. Dali ludziom nadziejê, na stworzenie idealnego ¶wiata, ¶wiata bez wojen i g³odu. Jednak, czy ludzie s± gotowi na taki ¶wiat?


Tekst nr. 3 - Aylinn

Jo pamintom jak mnie te ³ufo porwa³o. Karmi³am wtedy kóry na podwurku i jak mnie co¶ po ¶lepiach nie za¶wieci. Zacze³a ja ¬dzicha wo³aæ, ale akurat rze¼bi³ w bronzie w wychodku i zanim wylaz³ mnie juz nie by³o. Pamintom jak jakies szare cu¶ ze ¶lepiami wielko¶ci patelni co to na niej zawsze ¶winiaka smarze ³ypnê³o na mnie zaczê³o cu¶ tam do tych swoich szwargoliæ.
Jo le¿e bez ruchu bo mi normalnie dech zapra³o a ci sie na mnie gapiom. No to ja ¿em sie ³odezwa³a ¿eby mi powiedzili co i jak no i nagle jak mi cos we ³bie nie chuknie i us³ysz³am ja „Bydzie dobrze, ino tysi±c dni cie potrzymamy” ino ³adniej powiedziane ale jo tak elokwintna baba nie jestem. Ale ¿em sie w¶ciek³a bo tysiunc dni do du¿o i jo ze ¬dzichem mam cale guspodarstwo na g³owie. Nu i w krzyk ¿e co uni sobie wyobrarzajom, ¿e jo tak z nimi tyle dni spendze jak jaka¶ lafirynda?
Jeden to prubowal mnie przewruciæ ale ¿em go miendzy nogami kop³a ino ze un tam nic nie mio³ ale pewnie go zabola³o bo upad³. Dwuch mnie chwyci³o, ale jo du¿a baba jestem a te dwa szare jakies takie ma³e wypierdki wienc uda³o mi sie je pokonaæ. I nagle jak nie zobacze tego pistoletu co to szczeli³ jakim¶ zielonym czym¶. Na szczynscie zas³oni³am sie tym jednym ³ufolem który chyba umar³
Nagle patrze a tam drzwi no to podbiegam i kcem ³otworzyæ a jeden mi znowu w ³epetynie „Nie, ³otwieraj juz cie ³odstawiamy spowrotem ino nie bij wiencej” ino znów ³adniej powiedziane. No to jo ¿em sie uspokoi³a i nie minê³o nawet minut pienæ jak ju¿ bylam spowrotem na swoim podwórku. £ufo polecia³o sobie i znik³o. Patrzem a tam ¬dzichu patrzy na mnie ¼dziwiony. Jo ¿em ino ramionami wzruszy³a i posz³am nakarmiæ ¶winiaki.



Tekst nr. 4 - Charmed

Opowie¶æ o trzech siostrach Pheobe, Piper i Peige

Tysi±c dni minê³o kiedy czarownice Pheobe, Piper i Peige zyska³y moce i nie¶miertelno¶æ.
Jednak bardzo pamiêtnego przez siostry dnia wydarzy³o siê co¶ dziwnego, ich moce przesta³y dzia³aæ,
- Pheobe, Piper! Co siê dzieje ?!
Nie odpowiedzia³y wiedz±c ju¿ o swojej stracie energii.
A mo¿e to ju¿ koniec, straci³y swoje moce i nie¶miertelno¶æ ?
Oszo³omione tym wydarzeniem, Piper i Pheobe pad³y na sofê gdzie zaczê³y zastanawiaæ siê nad przyczyn± utraty mocy.
Jednak Peige wesz³a na strych gdzie znajdowa³a siê ksiêga cieni, podesz³a do ksiêgi, ksiêga zajarzy³a siê bia³ym ¶wiat³em i odrzuci³a Peige która wyl±dowa³a na ¶cianie.
Obola³a Peige zesz³a na parter gdzie pozosta³e siostry siedzia³y, oszo³omione, próbuj±c rzuciæ jakie¶ zaklêcie.
Nie udawa³o im siê.
Zawo³ali swojego ducha ¶wiat³o¶ci:
- Leoooooo ! - Krzyknê³y równocze¶nie.
Nic siê nie dzia³o przez minuty,
Pheobe posz³a do kuchni przygotowaæ co¶ do jedzenia, nic nie jad³y, przez ca³y dzieñ tylko poszukiwa³y przyczyny utraty swoich mocy.
Jednak zamiast podej¶æ do lodówki i wyci±gn±æ co¶ do jedzenia, jej uwagê przyku³a mapa której nie by³o przed godzin±.
Pheobe wziê³a mapê, podbieg³a do sióstr i pokaza³a co znalaz³a.
Mapa pokazywa³a ulicê na której mieszka³y siostry i pozostali s±siedzi.
Jednak dom na przeciwko domu sióstr by³ oznaczony czerwon± kropk±.
Siostry nie zawaha³y siê, podbieg³y do drzwi, otworzy³ je i wybieg³y do domu s±siada.
Nagle us³ysza³y trzask który wydoby³ siê z ich domu.
Odwróci³y siê, "Tylko drzwi siê zamknê³y" - pomy¶la³y.
Piper zapuka³a do drzwi s±siada,
Po drugie stronie co¶ zaszele¶ci³o, drzwi otwar³y siê.
Przed siostrami sta³ ich odmieniony s±siad, jego ¼renice zwê¿one, kolor oczu czerwony, sta³ siê zaniedbany.
- Billy ? Co siê z Tob± dzieje ? - Zapyta³a z lêkiem Pheobe po czym Peige krzyknê³a.
- To demon, uciekajcie !
Piper, Pheobe i Peige zaczê³y uciekaæ do swojego domu, lecz drzwi nie chcia³y siê przed nimi otworzyæ.
To jasne, po wyj¶ciu sióstr które nie mia³y swoich moc dom przesta³ byæ ich domem bowiem to dom w którym z pokolenia na pokolenie mieszka³y czarownice i czarownicy.
- On jest w domu ! W naszym domu, s³yszê ten szelest, teraz cicho pobiegniemy do jego domu - Powiedzia³a Peige.
Cicho pobieg³y do domu s±siada.
W domu s±siada poczu³ swoj± moc gdzie¶ wy¿ej.
- Do góry !.
Kiedy dosta³y siê na strych, zobaczy³y trzy srebrne kule które by³y podpisane, czarnymi literami.
Kiedy zbli¿y³y siê do kul podpisanymi w³asnymi imionami pojawi³ siê Leo.
- Co tak d³ugo !? - Krzyknê³y
- Co ? Dopiero teraz Was us³ysza³em
Kiedy podesz³y do swoich mocy dopiero wtedy zosta³ wys³any przekaz.
Opowiadaj±c swojemu duchowi ¶wiat³o¶ci co siê sta³o, powiedzia³:
- Ka¿da z Was musi dotkn±æ obiema rêkami tych kul w których s± Wasze moce.
Kiedy Peige mia³ ju¿ kulê w rêkach pojawi³ siê demon.
Machn±³ rêk± i trzy siostry odlecia³y w stronê ¶ciany.
Wtedy Leo wkroczy³ do akcji, jego podniesiona rêk± zajarzy³a siê, wtedy demon skuli³ siê i zacz±³ wrzeszczeæ.
Peige, Pheobe i Piper wsta³y i podbieg³y do swoich kul.
Równocze¶nie dotknê³y obiema rêkami swoje kule wtedy, unios³y siê do góry ze jaskraw± po¶wiat± i opad³y.
Odzyska³y swoje moce mog³y pozbawiæ demona si³y,po ataku ducha ¶wiat³o¶ci by³ wyj±tkowo s³aby dlatego nie potrzebowa³y skomplikowanych zaklêæ z ksiêgi cieni , Piper podnios³a rêkê i machnê³a w stronê demona.
Nagle duch demona który siedzia³ w ich s±siedzie rozwali³ siê na kawa³ki a Bill by³ normalnym cz³owiekiem.
Leo i siostry steleportowa³y siê do swoich domów szczê¶liwe z odzyskania swoich mocy.


Tekst nr. 5 - Asieñka

¦wiat³o i mrok

Isaji otworzy³a oczy i jak co dzieñ jej oczom ukaza³ siê mrok, panuj±cy ju¿ tysi±c dni. Z wielkim ¿alem dostrzeg³a, ¿e nic siê nie zmieni³o. Choæ mia³a nadziejê, ¿e nowy poranek przywita j± promieniem s³oñca. Nadzieja ta powsta³a pierwszy raz, od tamtego dnia zderzenia z asteroid±. A to za spraw± odkrycia którego dokona³ Samuel. Powsta³e chmury nie by³y zwyk³ymi chmurami py³u. W ich sk³ad wchodzi³y nieznane wcze¶niej cz±steczki prawdopodobnie organiczne. Samuel wraz z grup± innych naukowców, skonstruowa³ urz±dzenie które niszczy³o je nie powoduj±c ¿adnych ubocznych skutków w¶ród wszelkiego ¿ycia na Ziemi. Ale teraz rankiem wiedzieli, ¿e to nie to.
Dlaczego w laboratorium niszczy³a je w 100% ?
Gdy tak siedzia³a pogr±¿ona w my¶lach, us³ysza³a g³os, który mówi³
– pokochajcie nas tak jak my kochamy ciebie, pragniemy twej mi³o¶ci. Otwórz oczy i spójrz jeste¶my wszêdzie, im mniej mi³o¶ci tym bardziej zas³aniamy wam ¶wiat³o, jedyn± nadziej± na S³oñca blask jest rozbudzenie w was mi³o¶ci.
Dziewczyna otrz±snê³a siê z rozmy¶lañ i pobieg³a do Samuela by mu opowiedzieæ co us³ysza³a. Dziwi³o j± to, ¿e tak ma³e organizmy potrafi± siê komunikowaæ, co ¶wiadczy³o by o ich wysokiej inteligencji
– no i o co im chodzi z tym przes³anianiem ¶wiat³a – pomy¶la³a.
Samuel ze zdziwieniem wys³ucha³ jej opowie¶ci. Jednak skomentowa³ to tym, ¿e z pewno¶ci± jeszcze spa³a i by³ to najzwyklejszy sen.
Jednak Isaji nie podda³a siê. Postanowi³a skontaktowaæ siê z tymi cz±steczkami i poprosiæ je o wyja¶nienie. Co i jak ma robiæ by na Ziemi znowu zawita³o S³oñce? Na odpowied¼ nie musia³a d³ugo czekaæ,
– wystarczy, ¿e tylko obdarzysz wszystko i wszystkich bezwarunkow± mi³o¶ci±. Masz j± w sobie, ka¿dy ma i wystarczy, ¿e ja w sobie odkryjesz.
-Ale jak pokochaæ co¶ czy te¿ kogo¶ skoro rozsiewa mrok? – pomy¶la³a.
-Pomy¶l o tym, ¿e w tym mroku ukryte jest ¶wiat³o i mi³o¶æ. Mrok tak samo jak ty silnie pragnie ¶wiat³a Isaji
Po czym poczu³a tak wielki przyp³yw mi³o¶ci, ¿e jedyne co mog³a z ni± zrobiæ to obdarzyæ ni± wszystkich i wszystko.
Nazajutrz, gdy rankiem otwiera³a oczy przywita³ j± promieñ S³oñca, tak ¶wietlisty jak nigdy dot±d.


Tekst nr. 6 - Ciszu

Nasza Rzeczpospolita, dn. 6.10.2017 roku. Nr. 324

Minê³y ju¿ ju¿ prawie trzy lata, tysi±c dni czy 24000 godziny odk±d w Polsce odeszli¶my od natury socjalizmu. Mamy rok 2017, Wielka Rzeczpospolita obejmuje swoim terytorium trzy czwarte kuli ziemskiej, jeste¶my uznawani za najpotê¿niejsze i najbogatsze pañstwo ¶wiata oraz szczyt rozwoju cywilizacji. Gdy w 2012 po aferze agentów na Wiejskiej, a w 2013 aferze Telewizyjnej powolnie upada³a III RP Naczelnik rozmy¶la³ jak uratowaæ Polskê i przywróciæ jej „Z³ote Panowanie”. W 2014 roku dosz³o do wyborów, gdzie frekwencja wyborcza wynosi³a -7,5%, gdy¿ z lokalów wyborczych wyszli nawet oddelegowani do liczenia g³osów spo³ecznicy. Zaczê³a siê anarchia, nikt nie umia³ sobie z ni± poradziæ. Dopiero Naczelnik doprowadzi³ do ¶wietno¶ci kraj, który od tamtej pory ju¿ nigdy nie pogr±¿y³ siê w chaosie. Wtedy to zosta³ zniesiony Sejm i trójpodzia³ w³adzy, nasta³ nowy ustrój polityczny przypieczêtowany now± konstytucj± nazywany totalitaryzmem o¶wieconym. W przeciwieñstwie do klasycznych totalitaryzmów, totalitaryzm o¶wiecony nie pos³ugiwa³ siê terrorem ani aparatem represji. Wprowadza³ te¿ wolny rynek, przy pomocy poni¿anych polityków z Unii Polityki Realnej, obecnie : Unii Wielkiej Polski. Unia Europejska która pogr±¿a³a siê w socjalistycznym chaosie zaczê³a siê rozpadaæ,by uratowaæ Europê przed upadkiem zosta³a stworzona Wielka Unia Polski (wywodz±ca siê od nazwy partii z której wywodzi³ siê Naczelnik) do której zaczê³y wstêpowaæ by³e kraje UE, k³ad±c tym samym swoj± niezale¿no¶æ by zaznaæ wolno¶ci gospodarczej i bogactwa spowodowanego reformami Naczelnika. W 2015 roku, gdy Wielka Rzeczpospolita obejmowa³a swoj± wielko¶ci± ca³± Europê, z powodu ogromnej konfrontacji gospodarczej naszego pañstwa ze Stanami Zjednoczonymi dosz³o do b³yskawicznego krachu ich gospodarki i rozpadu na ma³e pañstwa które z biegiem czasu zaczê³y przy³±czaæ siê do WUP. Pod koniec 2015 roku obserwowali¶my te¿ zamach stanu w Rosji wykonany przez W³adimira Putina, który nie móg³ obserwowaæ rosn±cej obok siebie potêgi i stagnacji Rosji. W 2016 dosz³o do zwyciêskiej wojny zwanej przez Naczelnika „Zemst± Narodów” z nowo odrodzonym Zwi±zkiem Radzieckim. W ci±gu jednej nocy na skutek ataku j±drowego Moskwa i wszystkie wa¿niejsze rosyjskie miasta zosta³y zrównane z ziemi±. W kolejnym dniu Putin skapitulowa³. W ci±gu kolejnych miesiêcy rozwi±zana zosta³a Wielka Unia Polski i w jej miejsce dnia 9 wrze¶nia 2016 roku we Lwowie Naczelnik Pañstwa Polskiego proklamowa³ powstanie IV Rzeczypospolitej, znanej w ¶wiecie jako Wielka, Najja¶niejsza i Zwyciêska. Dzisiaj nasza gazeta jako jedyna prezentuje pañstwu najnowsz± uchwa³ê wspieran± przez Naczelnika, uchwalon± przez Radê Najwy¿sz± przedwczoraj. Zgodnie z jej tre¶ci± do terytorium Wielkiej Rzeczypospolitej zalicza siê od dzi¶ tak¿e planety Uk³adu S³onecznego, na których znajduje siê infrastruktura Polskiej Marynarki Gwiezdnej. 6 czerwca 2018 roku dojdzie ju¿ najprawdopodobniej do uroczystego otwarcia polskiego przej¶cia granicznego na Plutonie, które odbêdzie siê przy uczestnictwie Naszego Wielkiego Wodza oraz obserwatorów z XI galaktyki.
Nie do pomy¶lenia obecnie przez nikogo jest wrócenie do III RP, która istnia³a tysi±c dni wcze¶niej...


Tekst nr. 7 - KicHu

Hiryo, jak oparzony odskoczy³ na bok, unikaj±c rozpêdzonego PSI balla, który chybi±c zabi³ przy dro¿n± krowê. Skupiajaæ ca³± swoj± wole, zak³oci³ pole elektromagnetyczne pobliskich agregatów pozbawiaj±c przy okazji pr±du s±siednie miasto.
- Do czego zmierzasz? - wykrzykn±³ Xelios
Hiryo, z kamienn± twarz±, przeszed³ do przerabiania bia³ych krwinek przeciwnika w no¶niku zjonizowanego wodoru.
- Pfff - odparskn±³ Xelios ra¿±c Hiryo, trójfazowym skupionym pr±dem..
- Dobra, tym razem wygra³es- z trudem wyszepta³, lekko zwêglony Hiryo
- nastêpnym razem to ja do Ciebie przyjdê - kontynu³owa³.
- Oczywi¶cie, tylko proszê nie w nocy.. ekhm, no wiesz zajêty bêde.. - odpowiedzia³ lekko zarumieniony Xelios.
- Przyjdê gdy bêde gotów - Z pokor± odpowiedzia³ Hiryo, i rozp³yn±³ siê w chwilowo zmaterializowanej ponad czasoprzesterzeni.
Dok³adnie tysi±c dni i tysi±c nocy, trwa³y medytacje Hiryo'a..
Natrafi³ na Xeliosa, na zawadoach w Naguru, walka by³a szybka i zdecydowana.. Nawet ponadplanetarna transpantacja energii nie uchroni³a Xeliosa, od wycieñczenia i powrotu do ¼ród³a..
Hiryo, powróci³ po 67 latach, do swojego Mistrza, Euryego.. Uda³o siê.. zosta³ userem VRP..
Jednak to by³ dopiero pocz±tek jego fascynuj±cej przygody ze spo³eczno¶cia VRP
- Bowiem przynale¿no¶æ do tej grupy, zadaniem ³atwym nie jest. Cie¿ko jest siê dopasowaæ do tego miksu kulturowego i spo³ecznego, a milicja moderatroska ostro kara za ka¿dy wyczyn- opowiada³ Eury - musisz byæ opanowany i oddawaæ ka¿demu nale¿yty szacunek, nie mo¿liwym jest bycie agresywnym i impulsywnym. Jako inicjowany musisz trzymaæ poziom, pamietaj- Twoje wypowiedzi, ¶wiadcz± o opinii ca³ego naszego spo³eczeñstwa- zakoñczy³ Eury.
- Dobrze, rozumiem Mistrzu- Odpowiedzia³ Hiryo.
- Chod¼, oprowadzê Cie po o¶rodku - Zaproponowa³ Eury.
- Tak - przytakn±³ nasz bohater, zak³±daj±c kaptur od czarnej tuniki na g³owe.
- Jak widzisz, nasz o¶rodek sk³ada siê z wielu pokoi, do których bêdziesz mia³ wolny dostêp, oprócz jednego! - zaintonowa³ Eury.
- Jakiego?
- Oprócz pokoju zwanego 'komisariatem milicji moderatorskiej'
- Rozumiem, ale Mistrzu..
- Tak?
- A co to za pokój? - spyta³ Hiryo, wskazuj±c na ogromne z³ote drzwi z dziwnym numerkiem.
- To jest boski pokój, jesli poznasz numer jednego z 'nie¶miertlenych' bêdziesz móg³ otworzyæ te drzwi i poznaæ tajemnice które tylko ja znam..



#2

BosopopiasQ.
  • Postów: 46
  • Tematów: 7
  • P³eæ:Mê¿czyzna
Reputacja neutralna
Reputacja

Napisano

Tekst nr. 1 :wow2:
Urzekaj±cy, powalaj±cy, bezkompromisowy.. daje do my¶lenia..

Jestem naprawdê pod wielkim wra¿eniem

#3

bonifacy_krak.
  • Postów: 232
  • Tematów: 10
  • P³eæ:Mê¿czyzna
Reputacja neutralna
Reputacja

Napisano

Tekst nr.1 - nie ma co siê zastanawiaæ. Wg. mnie najlepszy. Polecam...

#4

Aquila.

    LEGATVS PROPRAETOR

  • Postów: 3221
  • Tematów: 33
  • P³eæ:Mê¿czyzna
  • Artykułów: 2
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

Jedyneczka - zas³u¿enie moim zdaniem.



#5

Eury.

    Researcher

  • Postów: 3467
  • Tematów: 975
  • P³eæ:Mê¿czyzna
  • Artykułów: 108
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

Oto wyniki ankiety:

:gold: Zwyciężył tekst nr. 1 autorstwa Muhad'a

:silver: Drugie miejsce zajął tekst nr. 3 autorstwa Aylinn

:bronze: Trzecie miesce zajął tekst nr. 5 autorstwa Asieńki

Nagrody w postaci pucharków do profilu zostaną przyznane. Gratulacje!





U¿ytkownicy przegl±daj±cy ten temat: 1

0 u¿ytkowników, 1 go¶ci, 0 anonimowych