Przy zielonym stoliku w jeden dzień czy nawet w godzinę można zdobyć informacje, na których zebranie trzeba by 60 przesłuchań.
Joe Navarro od 25 lat poluje na szpiegów i terrorystów. Jako ekspert w dziedzinie mowy ciała ten były agent FBI wie, kiedy ktoś kłamie. Teraz zamienił pokój przesłuchań na przybytki hazardu i wykorzystuje swoje umiejętności, by uczyć pokerzystów dostrzegania niemal niezauważalnych zachowań, które zdradzają, czy ich przeciwnicy mają silną rękę, czy blefują.
Kilkuset jego dawnych uczniów znalazło się wśród 9000 graczy biorących udział w turnieju World Series of Poker, który kończy się właśnie w Las Vegas. Wpisowe wynosiło 10 tysięcy dolarów, zwycięzca zgarnie ponad 12 milionów.
Mieszkający na Florydzie 54-letni Navarro, który wciąż prowadzi wykłady dla antyterrorystów i oficerów kontrwywiadu z CIA i FBI, zdał sobie sprawę ze swych pokerowych zdolności, gdy kręcił film dokumentalny o badaniu ekspertów od mowy ciała na wykrywaczu kłamstw. On i czołowa pokerzystka Annie Duke rozpoznali ośmiu z dziesięciu kłamców – lepiej niż maszyna. Teraz Navarro i Duke są gwiazdami na obozach szkoleniowych prowadzonych przez Phila Hellmutha, który wygrał już 10 turniejów World Series.
– Podstawą sukcesu jest odczytywanie zachowań ludzi – mówi Navarro. – Szkolę pokerzystów podobnie jak agentów. Od 15 lat korzystam z Programu Analizy Behawioralnej, który został zaprojektowany do badania zachowań szpiegów i terrorystów. Są to działania bardzo podobne do sposobu, w jaki eksperci od profili psychologicznych analizują postępowanie seryjnych zabójców.
Kiedy FBI aresztowało pewnego szpiega, Navarro był w stanie rozpoznać jego dwóch wspólników, pokazując mu 32 nazwiska i obserwując jego reakcję. – W końcu przyznali się i cała trójka stanęła przed sądem – opowiada Navarro.
Te same umiejętności niezbędne są w pokerze. – Jeśli chcesz grać profesjonalnie, musisz zbierać informacje o wszystkich. Wiele takich samych schematów behawioralnych, jakie widzę u ludzi kłamiących, występuje w przypadku blefowania. Radzę obserwować stopy, dłonie i twarz, w tej kolejności. To najbardziej wymowne części ciała. Mogą to być tak proste gesty, jak dotknięcie szyi, potarcie twarzy czy przygryzienie wargi.
Navarro twierdzi, że gracze, którzy marszczą nos, mają kiepską kartę, splatanie palców jest oznaką zmartwienia, a pochylanie się nad stołem wskazuje, że gracz uważa, iż zgarnie pulę. Inną oznaką pewności siebie jest stykanie dłoni końcami palców. – Tak robią ci, którzy mają wygrywającą kartę, i nawet nie zdają sobie sprawy ze swoich zachowań.
Były agent FBI uważa, że również łowcy szpiegów mogą nauczyć się czegoś od pokerzystów. – Agenci powinni grać w pokera – mówi. – W jeden dzień czy nawet w godzinę można zdobyć informacje, na których zebranie trzeba by 60 przesłuchań.
Uczestnicząc w turniejach pokerowych, Navarro sporządza notatki o charakterystycznych zachowaniach wszystkich czołowych graczy. Jeden z nich oferował mu 50 tysięcy dolarów za sekrety zawarte w czarnym zeszyciku. Mimo posiadania takiej wiedzy Navarro nie oddaje się hazardowi. – Gram tylko tyle, ile potrzeba mi do poczynienia obserwacji. Chcę zawsze być blisko, żeby widzieć na przykład ruchy źrenic. Z kilku metrów trudniej je dostrzec, dlatego trzeba grać.
Ale dzięki szkole pokera i tak jest wygrany. Obecnie poker przynosi 40 procent jego przychodów, choć poświęca mu tylko 7 procent swoich seminariów.
Inni też korzystają. Była śpiewaczka operowa, niejaka Sally Boyer, która uczestniczyła wcześniej w obozie szkoleniowym i słuchała wykładów Navarro, zdobyła tytuł mistrzyni świata kobiet, inkasując przyzwoitą sumkę 262 tysięcy dolarów.
Źródło: onet.pl
Komentarze na onecie są czasami bardzo ciekawe...
Moje BMW z napakowanymi kolegami w środku
jest bardziej skuteczne w wyciąganiu prawdy niż jakiś tam Navaro
~dres, 30.07.2007 18:33
odpowiedź na to:
szczególnie jak zapuścisz disco polo na pełny regulator
