Od razu trzeba tutaj powiedzieć, że las w Polsce, las w europejskiej części Rosji i las w Jakucji, to zupełnie różne rzeczy. W naszych największych kompleksach leśnych zagubiony turysta może przejść co najwyżej kilkanaście kilometrów zanim wyjdzie wreszcie na drogę albo trafi do jakiegoś osiedla. Nie mówiąc o tym, że w zagospodarowanych lasach wciąż będzie się natykał na linie oddziałowe, słupki, tablice itp. Przed Uralem pełno jest miejsc zamieszkałych i trudno zajść w las dalej niż 50 km, nie wychodząc na drogę, wieś, linię energetyczną, czy inne oznaki cywilizacji. Na Syberii natomiast las, to tajga, nieprzebyte błota, komary wielkości prawie wróbla, brak zasięgu telefonów komórkowych, odległości między osiedlami jakieś kilkaset kilometrów w najlepszym razie – za to powietrze czyste i wspaniała możliwość kontaktu z przyrodą.

Wielu mieszkańców osławionego wieżowca twierdzi, że nad blokiem wisi fatum, że jakieś nadprzyrodzone siły ściągają tutaj zło. Zastanawia też fakt, że połowa samobójców, którzy mieszkali w innych dzielnicach, specjalnie wybierała ten blok, mimo że w pobliżu znajduje się sporo innych podobnych wieżowców – można przeczytać w jednej z licznych publikacji na ten temat.

Odkrycia trudnych do wyjaśnienia sygnałów radiowych, rozbłysków oraz innego rodzaju anomalii to ostatnio stały punkt "newsów" astronomicznych. Coraz częściej mówi się o kosmosie, że wcale nie jest to pustka i cisza, ale przestrzeń niemal tętniąca zgiełkiem. W dodatku często niełatwym do identyfikacji.

Zabici przez Indian, rozproszeni po Ameryce czy porwani przez kosmitów? Co wydarzyło się z 117 ludźmi, którzy próbowali założyć pierwszą angielską osadę w Ameryce? Sir Richard Grenville zostawił na wyspie stu mężczyzn, gdy sam wrócił do Anglii po potrzebne zapasy. Oni natomiast znudzili się czekaniem i kiedy w czerwcu 1586 roku do wybrzeża wyspy Roanoke przybił statek Sir Francisa Drake’a, oni wrócili z nim do Anglii. Dwa tygodnie później Grenville powrócił na Roanoke z zapasami i piętnastoma mężczyznami. Ci ludzie mieli zostać na wyspie dopóki nie będzie można ściągnąć posiłków z Anglii. Kiedy gubernator White przybył na Roanoke 22 lipca 1587 zastał opuszczoną wyspę i zniszczony fort. Znaleziono kości tylko jednego człowieka.

Zatopienie statku pasażerskiego podczas wojny, w dodatku pociągające za sobą wysoką liczbę ofiar praktycznie zawsze zostanie wykorzystane przez przeciwników strony zatapiającej w celach propagangowych. Postępowanie takie, choć moralnie nieco wątpliwe, było, jest i będzie jednak niezwykle popularne. Ale co w sytuacji, kiedy zatopienie statku, w wyniku którego ginie wiele osób nie jest nikomu na rękę i informacje medialne na temat tego wydarzenia są szczątkowe, o ile w ogóle występują? Czy taki scenariusz jest zupełnie nierealny? A jednak coś takiego się wydarzyło.

Teorie spiskowe nie istnieją. Istnieją za to praktyki spiskowe. O trwających lub planowanych tajnych operacjach nie dowiemy się praktycznie niczego. Ale... kwerenda w odtajnionych materiałach archiwalnych może nam dać odpowiedź na pytanie, co zdarzyło się w przeszłości.

Od ludzkiej niewidzialności po zdumiewające demonstracje lewitacji, te dziwne urządzenia, niesamowite eksperymenty i niemożliwe wręcz obserwacje - jeśli są prawdziwe - stawiają wyzwanie przed konwencjonalną wiedzą naukową.

Nauka jest trochę jak Świątynia Opatrzności albo polska autostrada. Pozostaje wiecznie rozgrzebanym placem budowy, która nigdy nie zostanie ukończona. Konieczność nieustannego rewidowania poglądów i przyznawania się do błędów wpisana jest w los uczonego. Pseudonaukowcy wszelkiej maści wykorzystują właśnie ten mechanizm. Są fałszywymi prorokami, powtarzającymi „rewolucja to my!”. Nie sposób rozpoznać ich, weryfikując poszczególne twierdzenia. Wszak nawet najlepiej wykształceni z nas nie są ekspertami od wszystkiego. Jedyna nadzieja w podejściu systemowym. Nie siłą, lecz sposobem.

Glamis Castle lezący w dolinie Strathmore w Tayside, w północno-wschodniej Szkocji, znany jest jako jeden z najbardziej nawiedzonych zamków w Wielkiej Brytanii. Z całą pewnością związane z nim jest więcej niesamowitych historii , niż z jakimkolwiek innym zamkiem na Wyspach Brytyjskich, może za wyjątkiem Hermitage Castle w Scottish Borders.

Taos Hum to niskie dźwięki słyszalne w licznych miejscach na całym świecie, szczególnie w USA, Wielkiej Brytanii i na obszarze północnej Europy. Są słyszane zazwyczaj tylko w cichych rejonach. Ciche brzęczenie - o częstotliwości od 30 do 80 Hz - opisywane jest jako dźwięk dieslowskiego silnika pracującego w dużej odległości. Odkąd udowodniono jego niewykrywalność przy pomocy mikrofonów bądź anteny VLF, jego źródło i natura pozostają tajemnicą. Nie każdy może usłyszeć niskie brzęczenie, a ci, którzy słyszeli, mówią, że wydaje się ono sztuczne z natury - i doprowadza ich do szału.

Tak samo jak w duchy, kosmitów czy też potwora z Loch Ness, decydujesz również o tym czy wierzyć w Znaki Zodiaku, czy nie. Nawet jeśli nie wierzysz, że gwiazdy skrywają wskazówki na temat twojego losu albo długości trwania miłości, i tak w pewnym momencie naszego życia zabieramy się za horoskop – tylko po to, żeby sprawdzić, czy oto nadszedł odpowiedni czas, żeby dokonać tej zmieniającej życie decyzji, czy też nie.

Amerykanin Edgar Cayce (1877-1945), zwany Śpiącym Prorokiem, nie podpadał pod łatwe wytłumaczenia. Ani nie pragnął sławy, ani nie zbierał pieniędzy, większość ze swoich praktyk z dziedziny hipnozy wykonując za darmo. Był człowiekiem uprzejmym, skromnym i jednocześnie niezbyt dobrze wykształconym. Na zdjęciu widzimy go z żoną Gertrudą. Nie sposób oskarżać Cayce’a o hochsztaplerstwo albo tanią żądzę sławy, jednocześnie nikomu nie przyszło przez myśl, że mógł on wszystko to, o czym mówił, przeczytać gdzieś indziej i ukartować tym samym wielką intrygę.

Późnym popołudniem 7 lipca 1730 roku na centralnym placu w Saint-Denis, stolicy należącej do Francji, a leżącej na Oceanie Indyjskim wyspy Reunion zgromadził się tłum żądnych krwi mieszkańców miasta. I nie bez powodu, jako że punktualnie na 17:00 zaplanowano publiczną egzekucję znienawidzonego pirata, Oliviera Levasseura. Ale bez cienia wątpliwości nikt z widzów tej jakże atrakcyjnej rozrywki, idealnej wręcz na chłodne, lipcowe, piątkowe popołudnie nie zdawał sobie sprawy, że wydarzenia, jakie miały nastąpić już za kilka minut będą stanowić jedną z zagadek, której rozwiązania nie zdołano znaleźć przez blisko 300 kolejnych lat.

27 sierpnia 1939 roku trybuny Stadionu Miejskiego przy ul. Łazienkowskiej w Warszawie wypełniły się do ostatniego miejsca, jako że ponad 20 tysięcy osób chciało być świadkami niezwykle interesującego wydarzenia – towarzyskiego spotkania piłkarskiego pomiędzy reprezentacjami Polski oraz Węgier. Węgrzy rok wcześniej na francuskim mundialu przegrali dopiero w finale, przyjechali więc do Warszawy jako wicemistrzowie świata będąc powszechnie traktowani jako jedna z najlepszych reprezentacji futbolowych świata.

17 czerwca, 2017 r., o godz. 1:30 nad ranem, doskonale wyposażony amerykański niszczyciel USS “Fitzgerald” zderzył się z płynącym pod banderą filipińską japońskim kontenerowcem “ACX Crystal”. Większość 300-osobowej załogi amerykańskiego okrętu (łącznie z kapitanem) spała. Do kolizji doszło 56 mil morskich (104 km) od japońskiego portu Jokosuka. W jej wyniku zginęło siedmiu amerykańskich marynarzy a wielu innych, wliczając w to kapitana okrętu Bryce Bensona (był on dowódcą okrętu zaledwie od miesiąca) – odniosło poważne obrażenia. Do takich kolizji nigdy nie dochodzi chyba…., że są one przez kogoś zaplanowane…..