Napisano
22.10.2006 - 18:50
To co znalazłem w wikipedii...
Dusza – coś ulotnego w człowieku, dech nadający mu cechy ludzkie i sprawiający, że jest żywy. W istnienie duszy wierzą wyznawcy wielu religii świata. Większość z tych religii (lecz nie wszystkie) uważa duszę ludzką za nieśmiertelną i niematerialną. Różne są też poglądy poszczególnych religii na temat posiadania duszy przez rośliny i zwierzęta, istnienia i świadomości duszy bez ciała oraz tego czy każdy ma osobną duszę, czy też jest ona wspólna. Etymologia tego słowa w wielu językach nawiązuje do oddechu. Wydaje się więc, że to ten ulotny, niewidzialny symptom życia stał się źródłem wiary w duszę.
Hinduiści
Hinduiści wierzą w atmana (sanskr. oddech), duszę rozumianą jako indywidualna jaźń obecna w każdej żywej istocie. Atman wciela się w kolejnych żywotach (idea reinkarnacji) w kolejne ciała podlegając prawu karmy. Atmana posiadają nie tylko ludzie, ale także wszelkie inne czujące istoty.
Buddyści
Według nauk buddyzmu wszystko jest nietrwałe, w stanie ciągłej zmiany, przejściowe. Funkcjonuje w nim termin anatman oznaczający brak duszy - atmana. Jedyne co przechodzi z życia do życia to karma, poza tym nie ma w człowieku nic trwałego.
Według buddyjskiej szkoły Cittamatra jedyne co istnieje, to kosmiczny umysł (citta), czyli na najgłębszym poziomie jedna wspólna świadomość wszelkich czujących istot, który rozdziela się na jednostkowe świadomości. Poczucie rozdzielenia stwarza omamiająca zmysły istot Maja, której wytworem jest ego. Jednak te jednostkowe świadomości są jednorazowymi tworami Umysłu i nie przenoszą się między kolejnymi żywotami. Teksty buddyjskie przyrównują je do pojedynczych fal na oceanie Umysłu - fale pojawiają się i znikają w oceanie, można je wyodrębnić, ale przez cały czas pozostają częścią oceanu.
Chińczycy
Chińczycy wierzyli, że człowiek ma dwie dusze - po oraz hun. Dusze te oddzielają się od siebie w momencie śmierci.
Po to dusza cielesna, związana z ziemią i yin. Po zgonie należy ją pochować, żeby mogła się udać do podziemnych Żółtych Źródeł. Duszę tę należy regularnie częstować obiatą. Jeżeli pochówek został nieprawidłowo przeprowadzony (zasady, miejsce i moment właściwego pochówku wskazywały fengshui oraz astrologia), zabrakło zstępnych, żeby serwować po obiatę, lub za życia jej właściciel został bardzo skrzywdzony, może się ona przekształcić w złego ducha - gui.
"Hun" to dusza eteryczna, związana z niebem i yang. Po śmierci udaje się do nieba, dlatego w trumnie należy zostawić dla niej mały otwór. W starożytnych Chinach uważano, że hun mają tylko szlachetnie urodzeni. Chiński Kult przodków zakładał, że hun ojca, dziadka itd. należy oddawać cześć za pomocą immiennych tabliczek na ołtarzu przodków.