Napisano
19.02.2012 - 19:08
To są sprawy jak nabradziej pywatne, których nie roztrząsam i absolutnie nie mam zamiaru roztrząsać na forum.
Nieobca jest mi mowa zwierząt. Mowa zwierząt w potocznym, rzec by można, tego słowa znaczeniu. Nie chodziło mi jednak o taką komunikacje.
Mam na myśli łączenie się z umysłem zwierzęcia. Tak by można było prozumieć się za pomocą obrazów, uczuć, emocji. Żeby wiedzieć gdzie jest. Albo kim jest i czego pragnie (tak, tak pragnie, może i miski z mleczkiem)
Wiem, że nie ma na to prostej rady, to faktycznie w pewnym sensie "fantazja". Wiara i nadzieja. I można powiedziec, że niby to znam teorię jak tego dokonać. Ale szukam jakiegoś "komunikatu" od kogoś innego. Nie zapewnienia, bo niczego nie można być pewnym.
Ten wpis to taka deska ratunku, bo wciąż mam jednak nadzieję, że ktoś będzie mógł mi pomóc.
Przepraszam, by być jaśniejszym, może wkleję fragment z książki. Przy okazji może kogoś to zainteresuje. A więc oto i teoria. A w sumie to i jedna z wielu teorii i wielu sposobów zapewne:
"Świat widziany oczami kota
Wiele osób pyta, w jaki sposób rozmawiam z kotem. Chcą wiedzieć, co kot rozumie z ludzkiego świata i jak pracuje jego umysł.
Taką umiejętność jak moja rozwijać może każdy. W tym, co robię, nie ma żadnej magii, chociaż wielu moich klientów tak właśnie to postrzega. Potrzeba tylko wyobraźni, zaufania i zrozumienia, że istnieje coś więcej niż tylko fizyczność. Wspominając dzieciństwo uświadamiam sobie, że żyłam w świecie wyobraźni, a umiejętność rozmowy ze zwierzakami z miasteczka przyj¬ mowałam za pewnik. Wydawało mi się to zupełnie naturalne. Chociaż później w życiu zrozumiałam, że to, co robiłam j a k o dziecko, przekracza¬ ło barierę porozumienia poza obrębem gatunku, to wtedy po prostu ak¬ ceptowałam swoje możliwości. Spędzałam na tym zajęciu niezliczone godziny i chociaż czasem prze¬ mawiałam do zwierząt słowami, to przeważająca część komunikacji prze¬ biegała na poziomie obrazów i przekazu telepatycznego. Przesyłałam im myśli, a one je odbierały i odpowiadały mi obrazami, odczuciami, emo¬ cjami i innymi sygnałami, które mogło odebrać moje ciało. Znałam ich sympatie i antypatie, wiedziałam, jak oceniają ludzi i sie¬ bie nawzajem. Zrozumiałam podobieństwo zwierząt i ludzi w sposobie przejawiania emocji i uczuć. Zarówno zaprzyjaźnione ze mną zwierzęta, jak i mieszkańcy miasteczka okazywali radość, euforię, szczęście, smu¬ tek, złość, zazdrość i inne emocje. Naturalnie, podobnie jak ludzie, różne gatunki zwierząt i poszczegól¬ ne osobniki okazują te uczucia troszeczkę inaczej. Najbardziej intrygo¬ wały mnie miasteczkowe koty. Do dziś obserwacja jedynych w swoim rodzaju kocich cech żywo mnie interesuje i cieszy. Chcąc zrozumieć „koci język", trzeba zdać się na intuicję i instynkt. Dla człowieka normą jest porozumiewanie werbalne, nie doceniamy więc wizualizacji pozostającej poza granicami języka mówionego. Koty posługują się szeroką gamą obrazów, doznań zmysłowych i uczuć. Chcąc zrozumieć ich język, powinniśmy nie tylko próbować poznać i wykorzy¬ stać taki sam sposób komunikacji, ale także poddać się naszym własnym instynktom, intuicji i emocjom. Świat, w którym żyją koty, nie posługuje się mową. Technika jest ta sama, ale słowa będziemy słyszeć tylko we własnej głowie. Trzeba w ci¬ szy słuchać, czuć i wyobrażać sobie to, co się dzieje wokoło. Nie rozpraszając umysłu innymi myślami, stopniowo osiągniemy spo¬ kój wewnętrzny. Powinien przyjść w sposób naturalny, nie należy nicze¬ go przyspieszać. Im bardziej zrelaksowane ciało i umysł, tym łatwiej otwo¬ rzyć się na myśli kota. Spróbujmy przywołać nieokiełznaną wyobraźnię z dzieciństwa, tę samą, która w miarę dorastania straciła żywość i oryginalność. Kot „mówi" całym swoim ciałem i umysłem, a człowiek może się z nim porozumieć wykorzystując wyobraźnię i przybierając wyimaginowaną postać kota. Porozumienie będzie całkowite tylko wówczas, gdy zdołamy sobie wyobrazić, że naprawdę jesteśmy kotem. Wyobraźnia jest niezbędna, jeżeli chcemy „zobaczyć świat po kocie¬ mu", czyli widzieć, czuć i słyszeć jak kot. Postarajmy się o to wykorzy¬ stując energię umysłu i siłę wyobraźni. Nasze nowe kocie ciało pozwoli przekazywać i odbierać przekaz telepatyczny od kota. A więc spróbujmy zamienić się w kota i spojrzeć na świat jego oczami.
Wyobrażenia
Klękamy na podłodze podpierając się dłońmi. Nogi i stopy stają się tylnymi łapami, a ramiona i dłonie - przednimi. W tej pozycji ogląda się świat z zupełnie innej perspektywy niż do tej pory. Zbliżając nos do podłogi, czujemy silny, czasem dziwny zapach. Wy¬ obraźmy sobie, że mamy rozpoznać węchem woń człowieka i innych ko¬ tów. Spróbujmy identyfikować koty i ludzi raczej węchem niż wzrokiem, tak jak robią to koty.
Kot widzi inaczej niż człowiek. Ma szersze pole widzenia i bardziej precyzyjnie ocenia odległość. Łatwo widzi w ciemności, potrafi sprawnie podchodzić zwierzynę i polować. Kocie ciało różni się od ludzkiego. Jest bogato unerwione. Zakończe¬ nia nerwowe na powierzchni skóry, nazywane receptorami czuciowymi, są niezwykle wrażliwe i dostarczają informacji o wszystkim, co dotyka skóry. Dzięki temu kot odczuwa nawet wibracje wywołane dźwiękami, nie mając bezpośredniego kontaktu z ich źródłem. Zmiany pogody nie mają w sobie nic tajemniczego. Kot wie o zawi¬ rowaniach pogodowych z wyprzedzeniem, ponieważ odczuwa zmiany ci¬ śnienia atmosferycznego i ziemskiego pola magnetycznego. Wyczuwa gro¬ madzenie się ładunków elektrycznych, zanim nadejdzie burza. Jeżeli chcesz odbierać świat tak jak kot, wyobraź sobie, że masz wąsy. Wystarczająco wrażliwe, by wyczuć drgania powietrza. Badasz nimi sze¬ rokość przejścia, w które zamierzasz się zapuścić. Teraz skoncentruj się na przednich łapach. Są w nich receptory czu¬ ciowe, pomocne w skokach i prawidłowym lądowaniu, a także bardzo przydatne przy podchodzeniu zwierzyny. Teraz wyobraź sobie, że masz ogon. Skoncentruj się na nim, a łatwiej ci będzie zachować równowagę przy wspinaniu się i skokach. Przemiana w „kota" w świecie wyobraźni pozwoli nie tylko odwie¬ dzić świat, w którym żyje twój kot, ale także zrozumieć go. Gdy uświadomisz sobie, jak wrażliwe jest kocie ciało, łatwiej ci bę¬ dzie odebrać jego milczący przekaz. Zrozumiesz inny sposób wypowia¬ dania się, bez użycia słów. Posługiwanie się wyobraźnią przygotowuje do komunikacji mentalnej, fizycznej i duchowej z twoim kotem. Kiedy się poznaje świat kotów, ich złożona natura zachwyca i fascy¬ nuje. Niesłychanie inteligentne, potrafią być doskonałymi kompanami, a jed¬ nocześnie zachować tajemniczość i godność. Warto poświęcić na te ćwiczenia choćby tyle czasu, ile początkujący hollywoodzki aktor. Cierpliwość i staranność pozwoli uniknąć poczucia absurdu lub sztuczności takich poczynań. To ważny krok naprzód w dąże¬ niu do uzyskania nowej umiejętności porozumiewania się.
Energia
Energia w swojej najczystszej postaci jest siłą życiową wszechświa¬ ta, przepływającą wokół nas i poprzez nas. Ciało, zarówno człowieka jak kota, jest energią zamkniętą w formie stałej. Cała materia ożywiona - ludzie, zwierzęta, rośliny, drzewa - emituje energię. Umysł jest „kontrolną wieżą radiową" odbierającą i przesyłającą energię elektromagnetyczną. Zwierzęta porozumiewają się telepatycznie wykorzystując energię umysłu do przesyłania obrazów, myśli i uczuć. Robią to również ludzie, choć najczęściej nieświadomie. Zwierzęta wykorzystują strumień energii wysyłany przez umysł, połączony z polem magnetycznym ziemi, do po¬ rozumiewania się. Rozmawiamy przez telefon z rodziną i przyjaciółmi nawet przy bar¬ dzo dużym oddaleniu. Koty robią to samo, jednak zamiast telefonu wyko¬ rzystują pole magnetyczne wszechświata. Połączenie energetyczne istnieje nawet przy znacznym oddaleniu. Dla¬ tego można porozumiewać się ze zwierzęciem niezależnie od odległości. Przy kontakcie telepatycznym nie istnieje oddalenie ani w czasie, ani w prze¬ strzeni. Kiedy telefonuję ze Stanów Zjednoczonych do klienta w Japonii, po¬ sługuję się telefonem i głosem, czyli nawiązuję kontakt werbalny. Poro¬ zumiewając się z kotem, poza wrażeniami zmysłowymi i intuicją, posłu¬ guję się obrazami. Kot dostraja się do energii magnetycznej wszechświa¬ ta. Czeka na końcu swojej „linii telefonicznej", by nawiązać ze mną kon¬ takt, i odbiera energię emitowaną przez moje ciało podobnie jak fale ra¬ diowe. Odbieram przekaz zarówno na poziomie energii umysłu, jak i cia¬ ła. Odbierając przekaz telepatyczny, posługuję się wyobrażeniem kociego ciała i wszystkimi zmysłami. Potrafię zinterpretować odebrane obrazy, uczucia, emocje i myśli. Potwierdzam ich zrozumienie i odpowiadam. Wielu naukowców zastanawia się, skąd zwierzęta wiedzą, że ich wła¬ ściciel wraca do domu. Znamy takie sytuacje, kiedy kot lub pies czeka przy drzwiach w porze powrotu swego opiekuna z pracy. To proste. Ludzie i zwierzęta przesyłają energię tak samo jak aparaty radiowe. Zwierzęta potrafią się dostroić do naszych wibracji. Kot odbiera obra¬ zy i wyczuwa zadowolenie bliskiego mu człowieka, poprzedzające jego powrót do domu. Kiedy człowiek jedzie samochodem, kot odbiera jego sfrustrowanie ruchem ulicznym. Każdy z nas wysyła obrazy otoczenia i odczucia, jakie ono w nas wywołuje. Kot potrafi je odczytać i dokładnie wie, kiedy będziemy w domu. Możesz rozmawiać ze swoim kotem nie tylko wtedy, kiedy leży zwi¬ nięty na twoich kolanach przy kominku, ale także wówczas, kiedy jesteś w biurze, a nawet kiedy spędzasz wakacje w Australii. Nieważne, gdzie jesteś, nawiązanie kontaktu jest możliwe zawsze. Wiedząc, że wrócisz póź¬ no, już po ciemku, możesz to kotu „powiedzieć", przywołując obraz ciem¬ ności. Kot potrafi odebrać ten obraz. Ocenia czas według zajęć człowieka i następowania jasnych dni i ciemnych nocy. Prowadząc seminaria, zawsze podkreślam, że próbując nawiązać kon¬ takt telepatyczny z kotem nie wolno lekceważyć żadnego z odebranych uczuć, myśli i obrazów. Należy rejestrować wszystko. Obrazy i myśli ode¬ brane telepatycznie często zawierają wartościowe treści, pomocne w zro¬ zumieniu toku myślenia kota. Do nawiązania kontaktu telepatycznego potrzeba tylko umysłu i emo¬ cji. Niestety, jesteśmy tak zapracowani i zaabsorbowani codziennymi tro¬ skami, że nie znajdujemy czasu, by wejrzeć we własne wnętrze. Uczucia, wyobrażenia, myśli i obrazy, które nachodzą nas nieproszone w spokojnej chwili relaksu, mogą być próbą kontaktu podejmowaną przez naszego kota. Jeżeli wysyłasz swojemu kotu jakąś myśl, a odbierasz obraz lub nie¬ wypowiedziane słowa, to znak, że udało ci się nawiązać ze zwierzęciem kontakt telepatyczny i właśnie otrzymujesz odpowiedź. Zaufaj swojej wyobraźni i nie lekceważ obrazów ani uczuć. Kiedy zyskasz więcej do¬ świadczenia, nauczysz się odbierać sygnały i obrazy różnego rodzaju. W nawiązywaniu kontaktu telepatycznego z kotem muszą współdzia¬ łać ciało, umysł i uczucia. Myśli i obrazy pojawiają się równolegle i po¬ winny ze sobą harmonizować. Jeżeli chcesz kota o coś poprosić, zrób to jednocześnie za pomocą myśli i obrazu. W przeciwnym razie kot będzie zdezorientowany i próba porozumienia nie uda się. Jeżeli na przykład twój kot walczy w domu z innym kotem, albo też obcy kot wtargnął na wasz teren i chcesz go powstrzymać, prześlij mu obraz przerwania walki i jed¬ nocześnie wyraź to słowami. Zastanów się, j a k a była p r z y c z y n a bójki. Jeżeli konflikt ma miej¬ sce w domu, mógł powstać na skutek nieświadomego wyróżnienia jednego z dwóch kotów pieszczotą lub zmianą diety. Koty są jak dzieci, kiedy czu¬ ją się zaniedbane, zaczynają sprawiać kłopoty.
Posługuj się j e d n o c z e ś n i e myślą i obrazem. Chcąc nawiązać kontakt z kotem, przyjmij w wyobraźni postać kota. Wtedy inny kot łatwiej cię zro¬ zumie, ponieważ odbiera twój przekaz całym ciałem. Jeżeli twój kot bije się z innym kotem, pokaż mu najpierw, jak wygląda w tej bójce, a zaraz potem jak wyglądałby, gdyby obcego przybysza tylko uważnie obserwował. Wyobraź sobie, że jesteś nim i jego oczami spokojnie obserwujesz obcego kota. Czterema łapami opierasz się o ziemię. Czujesz chęć zaatakowania, ale nie ruszasz się z miejsca. Obserwujesz, jak obcy kot wycofuje się i odchodzi. Staraj się przekazać kotu uczucie spokoju. Kot po¬ trafi odebrać to uczucie, zwłaszcza jeśli przekażesz mu je jako kot.
Nie martw się o powodzenie
Na powodzenie porozumiewania się nowo nabytą techniką może wpły¬ nąć kilka czynników. Niepełne zrelaksowanie i brak koncentracji może być przyczyną niejasności w komunikacji. Kot pochłonięty czymś innym, na przykład polowaniem na mysz lub jedzeniem, może mieć problemy z nawiązaniem kontaktu telepatycznego. Jeżeli nie wypowiesz się jasno, nie zwróci na ciebie uwagi. Umiejętności telepatyczne można doskonalić codziennie, nawiązując kontakt z kotem niezależnie od tego, gdzie się jest. Dostęp do jego „linii te¬ lefonicznej" jest stały, a on czeka na drugim końcu, mów więc do niego czę¬ sto. Usłyszy, nawet jeżeli jesteś w podróży służbowej lub na wakacjach. Każdej wiadomości niech towarzyszy uczucie miłości. „Rozmowa" z kotem przy wykonywaniu codziennych czynności rozwija tę umiejętność. Wierzę, że wszyscy ludzie rodzą się ze zdolnością do komunikacji telepatycznej i gdybyśmy nie dysponowali mową, porozumiewalibyśmy się za pomocą telepatii, tak jak robią to koty i inne zwierzęta.
Techniki relaksacji i wizualizacji pomocne w porozumiewaniu się z kotem
Wybierz spokojne miejsce i wyłącz telefon. Poświęć kilka minut na przygotowanie się do nawiązania kontaktu. Usiądź i zamknij oczy. Oddy¬ chaj głęboko.
Rozluźnij całe ciało. Głębokie oddychanie pomoże ci się uspokoić. Jeżeli nie zdołasz się rozluźnić w ciągu kilku minut, nie przejmuj się. Po prostu kontynuuj ćwiczenie. Pomyśl o swoim kocie. Nie zmuszaj się do niczego. Śpiący kot jest całkowicie rozluźniony. To dobry moment, żeby dotrzeć do jego podświa¬ domości. Niektórym osobom pomaga w oczyszczeniu umysłu skoncentrowanie się na konkretnym przedmiocie. Można przyjąć pozycję jogi ze skrzyżo¬ wanymi nogami, usiąść na wygodnym krześle lub położyć się na łóżku. Skoncentruj się na oddychaniu. Oddychaj głęboko przeponą. Myśl o swoim zwierzaku. Wyobraź go sobie. Wyobraź sobie, że i ty jesteś kotem. Oddychając głęboko, rozluźnij dłonie i ramiona, potem szy¬ ję i barki. Uświadom sobie miłe uczucie przemieszczające się wraz z od¬ dechem przez twoje nowe, kocie ciało. Wyobraź sobie, że masz ciało kota. Ramiona i dłonie są teraz przedni¬ mi, a nogi i stopy tylnymi łapami. Poczuj, że masz pazury. Twoje nowe, kocie ciało jest bardzo wrażliwe. Masz szczególnie wy¬ czulone uszy i nos gotowy do identyfikacji rozmaitych woni. Za pomocą podświadomości porozum się z własnymi organami wewnętrznymi, z ser¬ cem, nerkami, wątrobą, jelitami, płucami, pęcherzem, kośćmi i tkankami. Uświadom sobie, że każdy z nich dysponuje energią, a także świadomo¬ ścią. Postępuj metodycznie i ćwicz codziennie. Jeżeli to możliwe, zaczy¬ naj od ćwiczeń rozluźniających, przechodząc następnie do ośmiu proce¬ dur wizualizacji wymienionych poniżej. Postępuj według następujących punktów: 1. Wyobraź sobie swojego kota. Jeżeli m a s z ich więcej, przywołaj w myśli tego, z którym chcesz porozmawiać. Myśląc o kocie, prze¬ syłasz mu telepatycznie obraz, który on odbiera. 2. Wyobrażaj sobie swojego kota, wymawiając j e g o imię. 3. Pomyśl o kocie z miłością. Odbierze to uczucie drogą telepatycz¬ ną. 4. Zapytaj, czy chciałby ci coś przekazać. Wyobraź sobie, że kot ci odpowiada. 5. Zapytaj go, czy możesz coś dla niego zrobić. Każdy obraz i myśl, które do ciebie docierają w odpowiedzi, odbieraj z uczuciem miło¬ ści. Bądź wdzięczny za wszystko, co otrzymujesz.
6. Zadawaj kolejne pytania. Nie powtarzaj wciąż tego samego. Jeżeli na przykład kot chciałby dostać nową miseczkę, zapytaj, jak mu smakuje jedzenie. 7. Kontynuuj zadawanie pytań. Zaufaj swojej wyobraźni. 8. Kiedy wydaje ci się, że otrzymałeś odpowiedź, potwierdź to. Od¬ powiedź może nadejść w postaci myśli, obrazu lub lekkiego ukłu¬ cia bólu. Podczas ćwiczeń niech kot będzie w pokoju. Wtedy można czasem „zobaczyć" jego odpowiedź, zwłaszcza jeżeli wyobrażamy sobie jego ulu¬ bione jedzenie. Wyobraź sobie zapach tego jedzenia i przekaż to wrażenie kotu wraz z uczuciem głębokiego zadowolenia. Kot może, jak to się zda¬ rzyło kilku moim klientom, popędzić przez pokój do miski z jedzeniem lub wskoczyć ci na kolana miaucząc. Pamiętaj, że pierwsza próba kontaktu telepatycznego może być dla twojego kota niespodzianką i źródłem podniecenia. C z e g o k o l w i e k d o ś w i a d c z a s z p o d c z a s tej próby, zaufaj t e m u . Nie pytaj, po prostu zaufaj swojej w y o b r a ź n i , intuicji i n i e m e m u przeka¬ zowi. W miarę kontynuowania ćwiczeń nabierzesz wprawy. Możesz poro¬ zumiewać się z iloma zwierzętami zechcesz. Wszystkie będą odbierały twoje wibracje. Po prostu mów, słysząc słowa w swojej głowie. To nie wymaga wysiłku, a myśli wędrują szybko. Postępuj metodycznie i codzien¬ nie poświęć trochę czasu na ćwiczenia. Wykonuj to ćwiczenie przez dwa tygodnie, potem przejdź do następnego. Bądź zdyscyplinowany i optymi¬ styczny; po seansie relaksacji i wizualizacji odpocznij przez jakiś czas. Wkrótce będziesz rozmawiać ze swoim kotem, kiedykolwiek zechcesz, bez względu na dzielącą was odległość.
Zaufać zmysłom
Nie trzeba być rozczarowanym, jeżeli pierwsze ćwiczenia nie zakoń¬ czą się powodzeniem. Niektóre koty potrzebują czasu, by się przyzwy¬ czaić do słuchania ciebie. Trzeba próbować dalej, a w końcu na pewno się uda."
"Jak rozmawiać z kotem" Sonya Fitzpatrick