Mog± istnieæ na ¶wiecie paj±ki, które wype³z³y wprost z koszmaru. W ¶rodkowej Afryce nazywane s± „J’ba FoFi” (ogromy paj±k, wym. „cz-ba fu fi”) Wielu ludzi mo¿e okre¶laæ gigantycznego paj±ka jako takiego, który jest wiêkszy od ich d³oni. Niektórzy mog± my¶leæ o jeszcze wiêkszym, jak przera¿aj±cy Goliath „paj±k zjadaj±cy ptaki”, który ukrywa siê w ciemnych zak±tkach staro¿ytnej Amazonii. Ten o¶mionogi potwór mo¿e osi±gaæ nawet 14 cali (ok. 36cm przyp. T³um.).
Niestety, ci ludzie nie my¶l± w odpowiednio du¿ych kategoriach.
Rozmiar Kongijskiego Giganta je¶li wliczyæ jego nogi mo¿e dochodziæ do piêciu stóp (ok. 1,5 metra przyp. T³um.) w poprzek cia³a.
Wed³ug krypto zoologów (badaczy zajmuj±cych siê nieznanymi stworzeniami, które nie zosta³y rozpoznane przez ortodoksyjn± naukê), wiêkszo¶æ J’ba FoFi ¿yje w Kongo. Tubylcy opowiadaj± historie o gigantycznych sieciach budowanych przez paj±ki, podobnych do tych, które buduje trapdoor spider (brak polskiej nazwy, ³aciñska klasyfikacja gatunku to Ctenizoidea Ctenizidae przyp. T³um.) Wiêkszo¶æ historii opisuje paj±ki kopi±ce tunel pod korzeniami drzewa i kamufluj±ce go olbrzymim pos³aniem z li¶ci. Tworz± prawie niewidzialn± sieæ pomiêdzy swoj± kryjówk±, a najbli¿szym drzewem, tak aby z³apaæ ca³± ofiarê w sieæ. Niektóre bezbronne stworzenia – które nied³ugo skoñcz± w menu – poci±gn± za linkê alarmuj±c paj±ka. Ofiara bêdzie z³apana w sieæ. Ten rodzaj ³apania ofiar jest podobny do niektórych gatunków tarantuli.
Prawdopodobnie, jaja J’ba FoFi s± jasne, ¿ó³to-bia³e i maj± kszta³ orzeszka ziemnego. Tubylcy zapewniaj±, ¿e m³ode s± jasno¿ó³te z fioletowym brzuchem. Ich ubarwienie ciemnieje i staje siê br±zowe z wiekiem. Niektórzy miejscowi w tych regionach Kongo gdzie J’ba FoFi by³ widziany twierdz±, ¿e paj±k ten by³ kiedy¶ ca³kiem pospolity, ale teraz wystêpuje bardzo rzadko.
Poza ¶wiadectwami miejscowych, w ¶wiadomo¶ci zachodu J’ba FoFi pojawia siê w krypto zoologicznej ksi±¿ce George’a Eberharta. Na stronie 204 Eberhart relacjonuje przera¿aj±ce do¶wiadczenie angielskiej pary podró¿uj±cej po d¿ungli w regionie znanym dzisiaj jako Kongo.
„R. K. Lloyd i jego ¿ona je¼dzili po Belgijskim Kongo w 1938 kiedy nagle zobaczyli wielki obiekt przekraczaj±cy drogê przed nimi. W pierwszej chwili pomy¶leli, ¿e to ma³pa albo dziki kot, ale szybko zorientowali siê, ¿e to paj±k o rozpiêto¶ci nóg prawie na 3 stopy”
Znany krypto zoolog William J. Gibbons, polowa³ na afrykañskiego dinozaura, zwanego Mokele-mbembe, w którego istnienie wierzyli niektórzy. Na swojej trzeciej ekspedycji w poszukiwaniu stworzenia przyby³ do miejscowych, którzy relacjonowali swoje do¶wiadczenia z gigantycznymi paj±kami. Podzieli³ siê tymi relacjami z czytelnikami, kiedy wróci³ do Kanady:
„Na tej trzeciej ekspedycji do Równikowej Afryki, mia³em okazjê sprawdziæ czy tubylcy wiedz± o takiej istocie jak gigantyczny paj±k i faktycznie wiedz± o niej! Mówili o Jba Fofi, co znaczy gigantyczny albo olbrzymi paj±k. Opisywali paj±ka jako br±zowego z fioletowym brzuchem. Dorasta on do niezwyk³ych rozmiarów, z rozstawem nóg na co najmniej piêæ stóp. Ogromne paj±ki buduj± razem gniazdo z li¶ci, podobne kszta³tem do tradycyjnego afrykañskiego kapelusza, przêd± okr±g³± sieæ (podobno bardzo mocn±) pomiêdzy dwoma drzewami z nici± rozpiêt± w poprzek. „
To jest dok³adnie ta sama relacja jak± s³yszeli inni badacze. Chocia¿ paj±k zdaje siê byæ widywany g³ównie w Kongo, s± te¿ relacje o takim samym – lub podobnym – paj±ku zamieszkuj±cym Ugandê i Republikê ¦rodkowej Afryki.
„The ogromne ¿yj±ce na ziemi paj±ki poluj± na ma³e antylopy, ptaki i inne ma³e ³upy, podobno s± bardzo niebezpieczne, nie wspominaj±c o jadowito¶ci” twierdzi Gibbon. „Mówi siê, ¿e sk³adaj± bia³e jaja, rozmiaru orzeszka ziemnego. Tubylcy pozwalaj± im siê wykluwaæ je¶li je znajd±, ale zabijali je w przesz³o¶ci. Gigantyczne paj±ki by³y kiedy¶ bardzo powszechne, ale dzi¶ to rzadki widok.
Wielu miejscowych opisuje populacje paj±ków jako bardzo liczn± w przesz³o¶ci, ale teraz to ju¿ gin±cy gatunek. Wp³yw cywilizacji w postaci przekszta³cania lasów deszczowych w pola uprawne wyp³oszy³ paj±ki z ich naturalnego ¶rodowiska.
Chocia¿ ich liczba siê zmniejsza, wci±¿ s± widywane od czasu do czasu. Przywódca Baka, Timbo, przypadkowo powiedzia³ nam o gigantycznym paj±ku który zamieszka³ w lesie zaraz za jego wiosk± w listopadzie 2000, kiedy ja i Dave Woetzel z New Hamshire pojechali¶my do niego w odwiedziny! Nie s±dzi³, ¿e bêdziemy zainteresowani tym stworzeniem, skoro byli¶my wtedy skupieni na Mokele-mbembe! Cenny dowód omin±³ nas.”
Kryptozoolodzy – jak wszyscy inni badacze – czasami dostaj± tylko te informacje, o które pytaj±!
Je¶li te giganty istniej±, ich fizjologia jest niezrozumia³a. Niektórzy entomolodzy wytknêli nam, ¿e paj±ki tej wielko¶ci przekroczy³by limity ich exoszkieletów. Dodatkowo wiele mniejszych paj±ków ma prymitywny uk³ad oddechowy, z³o¿ony z samych p³ucotchawek . Wspó³cze¶nie niektóre paj±ki maj± zarówno p³ucotchawki jak i tchawki. Taka kombinacja pozwala na mniejsze serce, lepszy przep³yw krwi i wiêksz± szybko¶æ i si³ê. Je¶li Kongijski Gigant istnieje, najprawdopodobniej mia³by i p³ucotchawki i tchawki.
„Przepytywali¶my sze¶ciu przewodników z Baka” kontynuuje Gibbon „wszyscy widzieli te paj±ki raz czy dwa i wszyscy twierdzili, ¿e by³yby one zdolne zabiæ cz³owieka. Wed³ug Baka (i ³owców z Bantu, którzy polowali na nie) gigantyczne paj±ki by³y kiedy¿ niespotykanie powszechne i czêsto budowa³y gniazda blisko wiosek ludzi. Teraz sta³y siê do¶æ rzadkie, g³ównie dziêki wycince lasów w Centralnej Afryce, ale s±dzê, ¿e ci±gle mo¿na znale¼æ wiele z nich w dziczy, i ci±gle zamieszkuj± lasy dawnego Belgijskiego Kongo i Zairu, gdzie Lloyds widzia³ jednego w 1938.”
Gibbon zna³ Lloydów osobi¶cie i dodaje, ¿e Lloyd próbowa³ zrobiæ zdjêcie paj±ka, podczas gdy pani Lloyd by³a tak sparali¿owana strachem, ¿e wszystko czego chcia³a to wróciæ do domu.
Niektóre historie o gigantycznych paj±kach to co¶ wiêcej ni¿ tylko legendy opowiadane w wioskach o nieznanych misjonarzach których pomocnicy zostali zabici przez paj±ki.
Angielski misjonarz, o nazwisku Arthur Simes, relacjonuje incydent który mia³ miejsce w Ugandzie w latach ’90 XIX stulecia. Podczas spacerów niedaleko wybrze¿a jeziora Nyasa, jego pomocnicy zostali z³apani w wielk± sieæ. Kilka gigantycznych paj±ków natychmiast znalaz³o siê przy nich wpuszczaj±c im truj±cy jad. Pó¼niej, wszyscy oni bardzo spuchli, dostali gor±czki, drgawek i zmarli.
Simes twierdzi³ ¿e odpêdzi³ paj±ki przy pomocy pistoletu.
Niezale¿nie od tego czy Kongijski paj±k jest prawdziwy, czy to tylko mit, pozostaje widywany. I miejmy nadziejê, ¿e ktokolwiek bêdzie go poszukiwa³, zobaczy paj±ka zanim paj±k zobaczy jego.
t³umaczenie z: www.helium.com
Niestety, ci ludzie nie my¶l± w odpowiednio du¿ych kategoriach.
Rozmiar Kongijskiego Giganta je¶li wliczyæ jego nogi mo¿e dochodziæ do piêciu stóp (ok. 1,5 metra przyp. T³um.) w poprzek cia³a.
Wed³ug krypto zoologów (badaczy zajmuj±cych siê nieznanymi stworzeniami, które nie zosta³y rozpoznane przez ortodoksyjn± naukê), wiêkszo¶æ J’ba FoFi ¿yje w Kongo. Tubylcy opowiadaj± historie o gigantycznych sieciach budowanych przez paj±ki, podobnych do tych, które buduje trapdoor spider (brak polskiej nazwy, ³aciñska klasyfikacja gatunku to Ctenizoidea Ctenizidae przyp. T³um.) Wiêkszo¶æ historii opisuje paj±ki kopi±ce tunel pod korzeniami drzewa i kamufluj±ce go olbrzymim pos³aniem z li¶ci. Tworz± prawie niewidzialn± sieæ pomiêdzy swoj± kryjówk±, a najbli¿szym drzewem, tak aby z³apaæ ca³± ofiarê w sieæ. Niektóre bezbronne stworzenia – które nied³ugo skoñcz± w menu – poci±gn± za linkê alarmuj±c paj±ka. Ofiara bêdzie z³apana w sieæ. Ten rodzaj ³apania ofiar jest podobny do niektórych gatunków tarantuli.
Prawdopodobnie, jaja J’ba FoFi s± jasne, ¿ó³to-bia³e i maj± kszta³ orzeszka ziemnego. Tubylcy zapewniaj±, ¿e m³ode s± jasno¿ó³te z fioletowym brzuchem. Ich ubarwienie ciemnieje i staje siê br±zowe z wiekiem. Niektórzy miejscowi w tych regionach Kongo gdzie J’ba FoFi by³ widziany twierdz±, ¿e paj±k ten by³ kiedy¶ ca³kiem pospolity, ale teraz wystêpuje bardzo rzadko.
Poza ¶wiadectwami miejscowych, w ¶wiadomo¶ci zachodu J’ba FoFi pojawia siê w krypto zoologicznej ksi±¿ce George’a Eberharta. Na stronie 204 Eberhart relacjonuje przera¿aj±ce do¶wiadczenie angielskiej pary podró¿uj±cej po d¿ungli w regionie znanym dzisiaj jako Kongo.
„R. K. Lloyd i jego ¿ona je¼dzili po Belgijskim Kongo w 1938 kiedy nagle zobaczyli wielki obiekt przekraczaj±cy drogê przed nimi. W pierwszej chwili pomy¶leli, ¿e to ma³pa albo dziki kot, ale szybko zorientowali siê, ¿e to paj±k o rozpiêto¶ci nóg prawie na 3 stopy”
Znany krypto zoolog William J. Gibbons, polowa³ na afrykañskiego dinozaura, zwanego Mokele-mbembe, w którego istnienie wierzyli niektórzy. Na swojej trzeciej ekspedycji w poszukiwaniu stworzenia przyby³ do miejscowych, którzy relacjonowali swoje do¶wiadczenia z gigantycznymi paj±kami. Podzieli³ siê tymi relacjami z czytelnikami, kiedy wróci³ do Kanady:
„Na tej trzeciej ekspedycji do Równikowej Afryki, mia³em okazjê sprawdziæ czy tubylcy wiedz± o takiej istocie jak gigantyczny paj±k i faktycznie wiedz± o niej! Mówili o Jba Fofi, co znaczy gigantyczny albo olbrzymi paj±k. Opisywali paj±ka jako br±zowego z fioletowym brzuchem. Dorasta on do niezwyk³ych rozmiarów, z rozstawem nóg na co najmniej piêæ stóp. Ogromne paj±ki buduj± razem gniazdo z li¶ci, podobne kszta³tem do tradycyjnego afrykañskiego kapelusza, przêd± okr±g³± sieæ (podobno bardzo mocn±) pomiêdzy dwoma drzewami z nici± rozpiêt± w poprzek. „
To jest dok³adnie ta sama relacja jak± s³yszeli inni badacze. Chocia¿ paj±k zdaje siê byæ widywany g³ównie w Kongo, s± te¿ relacje o takim samym – lub podobnym – paj±ku zamieszkuj±cym Ugandê i Republikê ¦rodkowej Afryki.
„The ogromne ¿yj±ce na ziemi paj±ki poluj± na ma³e antylopy, ptaki i inne ma³e ³upy, podobno s± bardzo niebezpieczne, nie wspominaj±c o jadowito¶ci” twierdzi Gibbon. „Mówi siê, ¿e sk³adaj± bia³e jaja, rozmiaru orzeszka ziemnego. Tubylcy pozwalaj± im siê wykluwaæ je¶li je znajd±, ale zabijali je w przesz³o¶ci. Gigantyczne paj±ki by³y kiedy¶ bardzo powszechne, ale dzi¶ to rzadki widok.
Wielu miejscowych opisuje populacje paj±ków jako bardzo liczn± w przesz³o¶ci, ale teraz to ju¿ gin±cy gatunek. Wp³yw cywilizacji w postaci przekszta³cania lasów deszczowych w pola uprawne wyp³oszy³ paj±ki z ich naturalnego ¶rodowiska.
Chocia¿ ich liczba siê zmniejsza, wci±¿ s± widywane od czasu do czasu. Przywódca Baka, Timbo, przypadkowo powiedzia³ nam o gigantycznym paj±ku który zamieszka³ w lesie zaraz za jego wiosk± w listopadzie 2000, kiedy ja i Dave Woetzel z New Hamshire pojechali¶my do niego w odwiedziny! Nie s±dzi³, ¿e bêdziemy zainteresowani tym stworzeniem, skoro byli¶my wtedy skupieni na Mokele-mbembe! Cenny dowód omin±³ nas.”
Kryptozoolodzy – jak wszyscy inni badacze – czasami dostaj± tylko te informacje, o które pytaj±!
Je¶li te giganty istniej±, ich fizjologia jest niezrozumia³a. Niektórzy entomolodzy wytknêli nam, ¿e paj±ki tej wielko¶ci przekroczy³by limity ich exoszkieletów. Dodatkowo wiele mniejszych paj±ków ma prymitywny uk³ad oddechowy, z³o¿ony z samych p³ucotchawek . Wspó³cze¶nie niektóre paj±ki maj± zarówno p³ucotchawki jak i tchawki. Taka kombinacja pozwala na mniejsze serce, lepszy przep³yw krwi i wiêksz± szybko¶æ i si³ê. Je¶li Kongijski Gigant istnieje, najprawdopodobniej mia³by i p³ucotchawki i tchawki.
„Przepytywali¶my sze¶ciu przewodników z Baka” kontynuuje Gibbon „wszyscy widzieli te paj±ki raz czy dwa i wszyscy twierdzili, ¿e by³yby one zdolne zabiæ cz³owieka. Wed³ug Baka (i ³owców z Bantu, którzy polowali na nie) gigantyczne paj±ki by³y kiedy¿ niespotykanie powszechne i czêsto budowa³y gniazda blisko wiosek ludzi. Teraz sta³y siê do¶æ rzadkie, g³ównie dziêki wycince lasów w Centralnej Afryce, ale s±dzê, ¿e ci±gle mo¿na znale¼æ wiele z nich w dziczy, i ci±gle zamieszkuj± lasy dawnego Belgijskiego Kongo i Zairu, gdzie Lloyds widzia³ jednego w 1938.”
Gibbon zna³ Lloydów osobi¶cie i dodaje, ¿e Lloyd próbowa³ zrobiæ zdjêcie paj±ka, podczas gdy pani Lloyd by³a tak sparali¿owana strachem, ¿e wszystko czego chcia³a to wróciæ do domu.
Niektóre historie o gigantycznych paj±kach to co¶ wiêcej ni¿ tylko legendy opowiadane w wioskach o nieznanych misjonarzach których pomocnicy zostali zabici przez paj±ki.
Angielski misjonarz, o nazwisku Arthur Simes, relacjonuje incydent który mia³ miejsce w Ugandzie w latach ’90 XIX stulecia. Podczas spacerów niedaleko wybrze¿a jeziora Nyasa, jego pomocnicy zostali z³apani w wielk± sieæ. Kilka gigantycznych paj±ków natychmiast znalaz³o siê przy nich wpuszczaj±c im truj±cy jad. Pó¼niej, wszyscy oni bardzo spuchli, dostali gor±czki, drgawek i zmarli.
Simes twierdzi³ ¿e odpêdzi³ paj±ki przy pomocy pistoletu.
Niezale¿nie od tego czy Kongijski paj±k jest prawdziwy, czy to tylko mit, pozostaje widywany. I miejmy nadziejê, ¿e ktokolwiek bêdzie go poszukiwa³, zobaczy paj±ka zanim paj±k zobaczy jego.
t³umaczenie z: www.helium.com