O to mi chodzilo. To jest wlasnie ta "blokada".Tu pisze tylko na temat użycia broni jądrowej, a przecież używanie energii atomowej jest ogólnodostępne i legalne, nie ma na to sankcji
Nierozprzestrzenianie broni jądrowej
Nie przesądzając kwestii legalności broni jądrowej, należy spojrzeć na bardziej pragmatyczne międzynarodowe instrumentarium prawne zmierzające do ograniczenia lub kontroli skutków jej istnienia. Fundamentem tego „międzynarodowego prawa broni atomowej” jest przede wszystkim Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (Non-Proliferation Treaty, NPT) podpisany 1 lipca 1968 r. Instytucjonalną kontrolę nad wykonywaniem postanowień tego traktatu sprawuje Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (International Atomic Energy Agency, IAEA) z siedzibą w Wiedniu.
Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej wszedł w życie 5 marca 1970 r. na 25 lat, a w 1995 r. jego obowiązywanie zostało przedłużone na czas nieokreślony. Został ratyfikowany do tej pory przez 190 państw, [16] co czyni go jednym z najbardziej uniwersalnych instrumentów prawa międzynarodowego. System tego traktatu opiera się na triadzie:
1) poddany międzynarodowej kontroli zakaz rozprzestrzeniania broni jądrowej,
2) nuklearne rozbrojenie
3) współpraca w pokojowym wykorzystywaniu energii atomowej. [17]
Układ dzieli strony traktatu na dwie kategorie: państwa dysponujące bronią jądrową (declared nuclear weapon states), czyli te które posiadały i testowały broń jądrową przed 1967 r., a zatem USA, Rosja, Wielka Brytania, Francja i Chiny oraz państwa, które nie dysponują taką bronią (non-nuclear weapon states). Na podstawie art. I Układu, mocarstwa nuklearne zobowiązują się do nie przekazywania komukolwiek broni jądrowej, do kontroli nad tą bronią oraz do nieokazywania pomocy, nie zachęcania i nie nakłaniania innych państw do wejścia w jej posiadanie. Z kolei po stronie państw nie dysponujących bronią jądrową, art. II Układu kreuje zobowiązanie do nie przyjmowania broni jądrowej ani kontroli nad nią oraz do nie produkowania i nie uzyskiwania inną drogą tej broni, ani do przyjmowania pomocy w tym zakresie. Stąd też podnoszony czasem w medialnej dyskusji argument o uzasadnieniu dążenia do uzyskania broni atomowej przez państwa jej nie posiadające faktem, że mocarstwa atomowe wchodzące w skład Rady Bezpieczeństwa ONZ broń tę posiadają, co miałoby jakoby łamać zasadę suwerennej równości państw, nie ma żadnych podstaw w obowiązującym prawie międzynarodowym.
Oczywiście należy dodać, że art. VI Układu [18] nakłada obowiązek, zwłaszcza na tzw. państwa atomowe, do zmierzania w dobrej wierze do całkowitego rozbrojenia nuklearnego i jego osiągnięcia (choć nie przewiduje w tym zakresie żadnych ram czasowych). [19] Jednocześnie, ustanawiając ograniczenia dla rozwoju atomowych technik militarnych, Układ w pełni rozpoznaje potrzebę państw nie posiadających broni jądrowej w zakresie wykorzystywania jej dla celów cywilnych (produkcji energii), przyznając każdemu państwu prawo do „rozwoju badań, produkcji i wykorzystania energii jądrowej dla celów pokojowych”. Art. IV Układu zawiera w tym zakresie szczególne zobowiązania mocarstw atomowych do współpracy z innymi państwami przy pokojowym wykorzystaniu energii jądrowej.