Kiedys coś podobnego spróbowałam , co prawda zostało to wówczas nazwane inaczej - "oczyszczające oddechy" a nie "oddychanie holotropowe" ale mimo wszystko ciekawa rzecz
Tu znajdziecie mój dokładny opis co sie ze mną działo gdy próbowałam tego rodzaju oddychania :
Chciałam wykorzystać te "oczyszczające oddechy" do pozbycia się blokady która ostatnio występuje w moich snach (zawsze miałam sny w których mogłam latać, teleportować się, spotykałam niezwykłe istoty typu anioły a teraz? Głównym wątkiem aktualnie w moich snach jest szkoła i w tych snach świadomość ,że mogę coś zrobić poza to co jest możliwe w normalnej rzeczywistości jest zerowa).
Położyłam się na plecach, zamknęłam oczy i zaczęłam liczyć od 100 do 1 skupiając się na oddechu. Mój oddech był głośny i głęboki, nagle gdy doszłam do liczby 4 stało się coś dziwnego - kompletnie zapomniałam ,że człowiek potrzebuje oddechu do życia, przestałam oddychać! Przez kilkanaście sekund leżałam tak nie oddychając i skapnęłam się ponownie ,że powinnam oddychać dopiero gdy poczułam ,że się robie powoli sina (nie czułam braku powietrze w płucach czy coś tylko poczułam coś dziwnego w pobliżu powierzchni skóry). Wtedy po raz pierwszy od kilkunastu sekund zaczerpnęłam powietrza. Tym razem niezwykle cicho, nie jestem nawet pewna czy powietrze dotarło do moich płuc, to było tak jakbym poprostu pozwoliła powietrzu wpłynąć do mnie (czyli nie poruszałam żadnym mięśniem żeby sobie ułatwić oddech). Nie wiem dlaczego ale ten oddech skojarzył mi się z barwą szarą. Następne oddechy były równie płytkie ale kojarzyły mi się z białym kolorem. W pewnym momencie zdałam sobie sprawę ,że przed moimi (zamkniętymi) oczami pojawił się jakiś obraz, czułam jakbym znalazła się we śnie. Byłam w pomieszczeniu gdzie było pełno regałów z książkami, unosiłam się jakieś półtorej metra nad podłogą. Na środku pokoju stał fotel a na nim siedział jakiś starszy mężczyzna. Wyglądał jakby spał ale w mojej głowie pojawiła sie myśl ,że on nie żyje. Postanowiłam jak najszybciej się z stamtąd wydostać i w tej samej chwili znalazłam się w innym pomieszczeniu. Tak samo jak poprzednio unosiłam się w powietrzu. Na wprost mnie bawiła się czymś (chyba klockami) grupka małych dzieci, po mojej prawej stronie stały meble z dużą ilością ozdób. Po lewej stronie zobaczyłam kołyskę. Podleciałam tam i zobaczyłam w niej bardzo brzydkie dziecko z przeraźliwie dużą głową. Nagle okazało się ,że patrzę na pokój z punktu widzenia tego dziecka (czyli nie widziałam wiele więcej niż krawędzie kołyski i fragment sufitu), po chwili do pokoju ktoś wszedł i zobaczyłam ,że nad kołyską pochyla się jakaś młoda kobieta ubrana w wiktoriański strój. Poczułam ,że w moich oczach za chwilę pojawią się łzy. Otworzyłam oczy (nie miałam w nich łez) i spostrzegłam ,że mój pokój jest trochę rozmazany. Poruszając tylko oczami rozejrzałam się po pokoju, dwukrotnie kątem oka po mojej prawej stronie zobaczyłam jakieś białe światełko ale uznałam to za przewidzenie. Nagle spostrzegłam ,ze jakiś metr nad moją głową unosi się jakaś biała mgiełka. Kiedy skupiłam na niej wzrok rozpłynęła się w powietrzu ale za to zauważyłam ,że sufit wygląda jakby płynął w tamto miejsce gdzie mgiełka zniknęła. Przez jakąś minutę patrzyłam sie na to dziwne "złudzenie" a potem postanowiłam zamknąć oczy ponownie. Zobaczyłam przed sobą siedzące na jakiejś gałęzi kilka dziwnych "ptaków"(miały dzioby jak ptaki ale skrzydła podobne do nietoperzach tyle , że różnokolorowe), po chwili obraz się rozmył a na jego miejscu pojawił się inny. Byłam w jakiejś sali zapełnionej ludźmi, unosiłam się w powietrzu jakieś pół metra nad zebranymi, każdy z nich był ubrany w czerwony płaszcz i białą czapkę(takie półokrągłe coś, jakoś to się niby nazywa ... tylko nie wciśnijcie tu moherowych beretów 
), w mojej głowie pojawiła się myśl ,że to kapłani. Ludzie byli zebrani wokół czegoś co w pierwszej chwili wydawało mi się ,że jest stołem (mogłam sie tylko domyślać co to jest bo nie widziałam tego), później zdałam sobie sprawę ,że to trumna a kiedy podleciałam bliżej i wreszcie zobaczyłam jak to wygląda zauważyłam ,że to sarkofag przedstawiający człowieka z głową ptaka. Sekundę później okazało sie ,że coś mnie przeniosło do tego sarkofagu, leżałam tam i czułam ,że ze wszystkich stron otacza mnie martwe ciało i ciemność. Wtedy zdałam sobie sprawę ,że to jestem JA, to ciało to JA, nie wiem dlaczego tam pomyślałam ale wiedziałam ,że tak było. Postanowiłam wydostać się z tej przeklętej trumny, bez najmniejszego problemu usiadłam przenikając przez wieko trumny, zobaczyłam zgromadzonych wokół mnie "kapłanów", nie zwracali na mnie uwagi, chyba mnie nie widzieli. Uniosłam się w powietrze i scena się rozpłynęła. Znalazłam się w ciemności, widziałam tylko jakiś mały kształt przede mną który powoli się przybliżał. Wyglądał jak oko. Kształt coraz bardziej się do mnie przybliżał i po chwili spostrzegłam ,że zmierza w stronę punktu "trzeciego oka", kiedy był już tak blisko ,że praktycznie dotknął mnie w tym punkcie zobaczyłam tuż przed oczami białe światło, poczułam ból karku ,zrobiło mi się zimno w dłonie, poczułam coś takiego jakby do mojej twarzy była przyczepiona jakaś maska i ktoś próbował ją ściągnąć (nie wiem dlaczego ale zdawało mi się, że z miejsc w których czułam jakby kończyła się ta maska wypływa niebiesko-białe światło) i zobaczyłam mimo zamkniętych oczu zarysy mojego pokoju. Postanowiłam wykorzystać sytuację i spróbować wyjścia poza ciało, nie udało się, wszystko znikło. Kiedy po kilku minutach otworzyłam oczy i usiadłam na łóżku poczułam wyraźnie pulsowanie krwi w moich dłoniach, kiedy na nie popatrzyłam zobaczyłam ,że wokół nich jest dość wyraźna biała otoczka a dodatkowo wokół prawej dłoni raz za czas migały białe światełka. Po chwili i to znikło. To by było na tyle.
później przez dłuższy czas byłam tak rozbudzona ,że nie mogłam zasnąć a kiedy wreszcie zasnęłam śniły mi się głupoty takie jak w większości snów jakie mam ostatnio (w jednym śnie w mojej szkole była klasa która gadała po rosyjsku, w innym chciałam się wykąpać ale nie mogłam bo co chwile ktoś z klasy mi się wtranżalał do łazienki a w jeszcze innym ktoś się kłócił ze mną o album na zdjęcia a akcja snu działa się w zakładzie pogrzebowym). I bynajmniej po obudzeniu nie czułam się "...jak nowonarodzona. Pełna energii i entuzjazmu! Wolna, wyciszona.... " - czułam się jakbym praktycznie wcale nie spała (ale to można wytłumaczyć tym ,ze zawsze gdy mam badziewny sen to czuję się tak jakbym nie spała, jeżeli mam fajny sen to jestem wyspana nawet jakbym 3 godziny spała), bolała mnie głowa, gardło i brzuch.
![;]](https://www.paranormalne.pl/public/style_emoticons/default/smile5.gif)
![:]](https://www.paranormalne.pl/public/style_emoticons/default/pleased1.gif)
