Ze względu na brak możliwości edycji umieszczam tutaj przetłumaczony artykuł (jakby były jakieś błedy to napiszcie, postaram się je jak najszybciej poprawić):
Niewidzialny sterowiec
Wielka światowa tajemnica
31 grudnia, 1982 r., w dolinie rzeki Hudson, 25 mil na południe od Nowego Jorku. Setki świadków, wliczając oficer policji Andy Sadoff, widziało obiekt w kształcie litery V na niebie. Był on ogromny—co najmniej szerokości boiska piłkarskiego—i poruszał się bardzo powoli i blisko ziemi. Był on kompletnie cichy, i został zauważony tylko dzięki bardzo jasnym, stroboskopowym lampom. Duża fala obserwacji powróciła w marcu 1983 r., z setkami raportów naocznych świadków. Przez sześć lat, aż do 1989 r., "Boomerang doliny Hudson" miał 5.000 zarejestrowanych obserwacji, obejmując stany Nowy York i Connecticut, New Jersey, Pensylwanie, a także Massachusetts. Zawierały prawników, inżynierów, gospodynie, mechaników, oraz tuzin policyjnych oficerów—w tym także szefa policji w Danbury, departament policji w Connecticut. Później, Dr J Allen Hynek, Philip J Imbrogno & Bob Pratt napisali książkę o tym fenomenie zatytułowaną "Nocne Oblężenie: Obserwacje NOL w Dolinie Hudson", opublikowaną w 1998 r. przez Llewellyn Publications.
Potem zdarzyło się to znowu.
Listopad 29, 1989-Berliński mur runął. W małym kraju Europy, w Belgii, szacunkowo 13,500 ludzi zauważyło nadzwyczaj wielki, trójkątny pojazd poruszający się nad ich głowami w kierunku Niemiec. Leciał bardzo wolno, i został by niezauważony gdyby nie to, że posiadał oślepiające światła. Zapisane raporty były pełne od 2,600 doniesień świadków, i zdjęcia zrobionego przez jednego naocznego świadka, które zostało później poprawione komputerowo i zweryfikowane pod kątem prawdziwości. Obserwacje trwały do kwietnia 1990. Zdarzenie zostało później zaliczone do “Belgijskiej fali NOL”.
I znowu.
Maj 25, 1995-nad Taibanem, Nowy Meksyk. Pojazd długi na ok.300 do 400 stóp, świecący jasnym, stroboskopowym światłem był widoczny na wys. 30,000 stóp przez załogę Las Vegas bound America West Flight 564. Miejsce obserwacji było zbiegiem okoliczności, właściwie było to pomiędzy Cannon Air Force base a placówką badań dużych wysokości należąca do NASA w Fort Sumner. Załoga lotu natychmiast skontaktowała się z Albuquerque FAA Air Route Traffic Control Center, i możesz odsłuchać nagranie ich rozmowy naciskając przycisk play poniżej [jest on na oryginalnej stronie pod tym akapitem].
I największa obserwacja z tych wszystkich.
Marzec 13, 1997-Phoenix, Arizona. W zdarzeniu nazywanym "Światłami Phoenix”, setki światków zgłosiło obserwacje olbrzymiego, trójkątnego pojazdu na nocnym niebie. Był kompletnie cichy, i posiadał kilka jasnych świateł. Wśród naocznych świadków jest Fife Symington, gubernator Arizony. Pojazd poruszał się powoli nad stanem, i był widoczny też w Nevadzie i Meksykańskim stanie Sonora.
Ciąg dalszy obserwacji.
Styczeń 5, 2000-Illinois. Czterech nie powiązanych ze sobą oficerów policji—Ed Barton w Lebanon, Dave Martin w Shiloh, Craig Stevens w Millstadt i Matt Jany w Dupo—wszyscy zgłosili ogromny, czarny trójkątny pojazd lecący haczykowatym torem lotu pomiędzy hrabstwami. Trzech cywilów także go zaobserwowało. Incydent był później dołączony w artykule na SPACE.com, i możesz przeczytać ekstremalnie pełne sprawozdanie w Riverfront Times.
Luty 16, 2000; Sierpień 21, 2004; Październik 31, 2004; Październik 1, 2005; i wrzesień 23, 2006-wiele obserwacji trójkątnego pojazdu na niebie zostało zarejestrowanych w Rockford, Tinley Park, i Oak Park, Illinois.
Do kontynuacji raportów z reszty kraju zachęcono National Institute for Discovery Science (NIDS),z funduszem miliardera Roberta Bigelow, do rozpatrzenia (?). W 2001, dostarczyli raporty dotyczące latających trójkątów, nazywając je “Wielkie Czarne Delty” or BBDs. Kliknij tutaj by zobaczyć raport w pdf [na oryg. stronie].
W 2002, NIDS udostępniła kolejny raport zawierający że są dobre dowody na to że BBDs zauważone wszędzie w Stanach Zjednoczonych są samolotami Departamentu Ochrony. Kliknij by zobaczyć raport w pdf.
Styczeń 8, 2008-Stephenville, Teksas. Mieszkańcy, wliczając posterunkowego, szefa policji, pilota, i dawnego kontrolera lotów, zgłosili obserwacje ogromnego obiektu wiszącego 300 stóp nad ziemią. Niektórzy naoczni świadkowie przypisywali mu długość jednej mili i pół mili szerokości; wszyscy utrzymywali że był bardzo wielki, bardzo cichy, i wyposażony w stroboskopowe światła w konfiguracji nie pasującej do żadnego konwencjonalnego samolotu.
Więc co to do diabła jest?
Militarny sekretny romans z cichym sensorycznie uginającym się (?) statkiem powietrznym rozpoczęty dawno podczas burzliwej wojny wietnamskiej. DARPA, agencja badań nad zaawansowaną obroną (wtedy nazywaną ARPA) sponsorującą różne studia designerskie razem z Air Force's Cambridge research lab.
W 1964 sekretny projekt statku powietrznego nazwany Silent Joe został zaprojektowany do zdalnych operacji nad szlakiem Ho Chi Mihn używając podczerwieni i sensorów dźwięku. Szybko za nim podążyły Silent Joe II, POBOL, HASKV, oraz POBOL-S, który został zaprojektowany aby obserwować cele poniżej 70,000 stóp przez siedem dni. I to w 1974!
W 1981 Navy omówiło się z Lockheed Martin żeby wypuścić lżejszą-niż-powietrze (LTA), do latania na dużych wysokościach, inwigilacyjną platformę nazwaną HI-SPOT—HI Inwigilacyjna Platforma do nad-horyzontalnego Celowania. W tym samym czasie, NASA uruchomiła podobny projekt zwany HAPP—the High Altitude Powered Platform, który został zaprojektowany by być latającą radarową platformą inwigilacyjną. Wykonane badania dla obu tych programów zostały przeprowadzone przez ILC Dover. Możesz pobrać ich finalny raport na temat Designerskiej Definicji o Lighter-Than-Air High Altitude Powered Platform, prosto z internetowych archiwów NASA. I możesz też pobrać raport o drugiej fazie badań z Corporation for National Research Initiatives.
Możesz spytać dlaczego wojsko nadal ściga technologie statków powietrznych kiedy jest wiele innych opcji do wyboru. To dlatego że statki powietrzne są jedyną technologią która może dostarczać długo terminowy, cichy, inwigilacyjny, święty gral wojskowej inteligencji. To jest centralny powód po stronie moich wierzeń na temat gigantycznych nocnych fenomenów, że należą one do departamentu ochrony.
Niestety wszystkie publikacje zawierające historyczne dane na temat programów dotyczących statków powietrznych kończą się tutaj, ale ta historia nie. W 2009 armia zadecydowała że potrzebuje ogromnych inwigilacyjnych statków powietrznych na polach bitew i zaproponowała nazwę LEMV (długo-wytrzymałościowy-multi-inteligentny pojazd). W 2010 Northrop Grumman ogłosił kontrakt na zbudowanie tego pojazdu z pierwszym lotem w 2011. Kiedy to udostępnienie nie przyniosło pozytywnych dowodów na podobny "zaklasyfikowany" program, przebył długą drogę na przód dostarczając krytyczną potrzebę aby taka platforma istniała.
źródło: thestealthblimp.com
Przepraszam za tak chaotyczny pierwszy post, byłem chyba zbytnio podekscytowany tekstem
