11 odpowiedzi w tym temacie

[joe_27]

W ramach zakładu z przyjaciółmi robi się często różne głupie rzeczy, ale zwykle zakład zrobiony podczas wyluzowanego spotkania przy piwie kończy się po kilku dniach lub tygodniach. Ile czasu można trzymać uniesioną w górę rękę? Amar Bharti robi to nieprzerwanie od 38 lat. I to wcale nie z powodu zakładu…
Bharti postanowił poświęcić swoje życie hinduskiemu bogowi Śiwa. W 1970 roku opuścił żonę i trójkę dzieci. Po trzech latach stwierdził, że to za mało. By odciąć się od wygód śmiertelnego życia, uniósł ramię do góry. Inspiracją dla niezwykłego czynu byli hinduscy asceci – sadhu. Niektórzy unosili swoje kończyny na 7, 13, a czasem i 25 lat. Bharti zdecydowanie zostawia ich w tyle. Jak widać na załączonych zdjęciach, wcale nie oszukuje.
Przez 38 lat uniesione ramię nieco się zdeformowało. Dziś to tylko bezużyteczny kawałek kości pokrytej skórą, jednak hindusowi wcale to nie przeszkadza. Wręcz przeciwnie – Amar Bharti uważany jest za symbol wśród wyznawców Śiwy.
Bharti zdradza, że przez dłuższy czas musiał znosić ogromny ból, jednak teraz pogrążona w atrofii kończyna nie sprawia mu już żadnych problemów. Ciekawe, czy hindus wytrzyma w swoim postanowieniu aż do śmierci…




Ciekawy człowiek Co sądzicie o tym ? A może jakiś chętny na pobicie rekordu ?

[mylo]

Nigdy nie rozumiałem ascetów i nie uważam tego za cnotliwe. Umartwianie się to nienawiść, czym różni się zadawanie bólu sobie od zadawania go inny poza tym że przenosimy nienawiść z innych na siebie. Uważam że w głębi asceci są bardzo rozbici, szukający ukojenia w destrukcji własnego ciała.

[Connor]

W XXI wieku ludzie w miastach/wsiach nie mają czasu na takie pierdoły a takie plemiona nie mają nic do roboty więc czasem robią takie dziwne rzeczy. No cóż. Ręka nie wygląda za fajnie.

[Oomek]

Czego to ludzie nie zrobią żeby zwrócić na siebie uwagę. Drewniane kołki w nosach już widać wyszły z mody.

[mylo]

Ratohnhaké:ton@

Traktujesz to nieco zbyt dosłownie. W zachodniej kulturze ludzie również się umartwiają, tylko w inny sposób - bardziej zachodni. Nieustanna praca, albo jeśli obrócić o 180 stopni totalny marazm i zniechęcenie. Wbrew pozorom każda z tych dróg jest wyborem, na równi z wyborem podniesienia ręki i trzymania jej w górze przez kilkadziesiąt lat. Oczywiście są to wybory łatwiejsze, ale skutek jest taki sam - niszczenie siebie i wiązanie swojego ducha ku chwale swojego ego.

[Connor]

Ale powiedz mi co oni mają tam takiego do roboty? Niektórzy ludzie z plemion wyrabiają jakieś naczynia, zajmują się zdobywaniem pożywienia, ale są też i tacy, którzy nazywają się duchownymi (na ten ich sposób) i oni pewnie takie jedzenie od ludzi dostają a sami siedzą w dziwnych pozycjach i się modlą. Więc właśnie Ci nie mają nic do roboty. Przecież oczywistym jest, że temu gościowi ze zdjęcia ktoś przynosi wodę, jedzenie i być może nawet go myje (chyba, że jedną ręką daje sobie radę). Nie wyśmiewam ich kultury czy pochodzenia bo każdy żyje na swój sposób. Po prostu stwierdzam fakty.

Jest hindusem, nie wiem czy plemię to dobre określenie. Obywatel Indii.

[Wszystko]

A ja jestem ciekawy jak on śpi to co robi z tą ręką, chyba ją przywiązuje do góry żeby mu nie opadła. Bo to nie możliwe jest żeby trzymać rękę tyle czasu, krew przecież odpłynie, ręka się zmęczy, a potem obumrze i będzie trzeba ją obciąć. Tak chyba powinno się stać, więc nie bardzo ufam temu co tutaj przeczytałem.

[Po_prostu]

Wszystko, przecież ta ręka mu uschła.

[PTR]

Proponuje do tego zagadnienia podejść w mniej "materialny" sposób. Z tego co wiem o hinduskich wierzeniach, Shiva to najwyższa rzeczywistość, wewnętrzne Ja. Jest to imię nadane świadomości, która przebywa wszędzie.
Shiva to nazwa twojej prawdziwej tożsamości – twojego ja.
Zgodnie z mitologią Hinduizmu za kreację odpowiada trzech Bogów. Brahma – który stwarza Wszechświat, Vishnu – który utrzymuje Wszechświat oraz Shiva – który na końcu niszczy Wszechświat. Wśród tych trzech Boskości, Shiva, mimo iż uznawany za niszczyciela, symbolizuje również wewnętrzne ja, które pozostaje nietknięte nawet po końcu wszystkiego.
Człowiek ten po prostu poświęcił swoje życie dla medytacji i akurat wybrał sobie taki sposób by to zamanifestować, jest równoznaczne ze zjednoczeniem z samą jego istotą. Medytując w ten sposób, doświadczasz Boga samego w sobie. Dość ekstremalny sposób ale widocznie jemu jest to potrzebne.

[mylo]

Ratohnhaké:ton jak mówiłem trzeba do tego podejść w mniej materialny sposób. Tutaj nie chodzi o proste robić czy nie robić, tylko o powody takiego działania.

PTR@

Wybór swojego boga i drogi do niego jest sprawą indywidualną. To jaką drogę wybierzemy świadczy o naszym wnętrzu. Czy bogactwo może być destrukcją? Tego może potrzebować jego umęczone Ja, ale nie przynosi to moim zdaniem chwały.

[Bliss]

szkoda, że nie wpadł na ten fantastyczny pomysł zanim dzieci napłodził...