Skocz do zawartości


Zdjęcie

Wydarzenia na niebie warte uwagi w 2011 roku.


  • Zaloguj się, aby dodać odpowiedź
57 odpowiedzi w tym temacie

#1

dżek.

    Muzyka Śnieżnych Pól

  • Postów: 1196
  • Tematów: 280
  • Płeć:Mężczyzna
  • Artykułów: 39
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

*
Popularny

Jeden z największych na świecie radioteleskopów, Arecibo (300 m średnicy), pomoże w obserwacji radiowego tła komety imienia rosyjskiego astronoma Leonida Elenina. Kometa C/2010 X1 (elenin) została odkryta 10 grudnia 2010 r. w Rosji. Udało się to dzięki automatycznemu obserwatorium Ison-NM (Nowy Meksyk, USA). Kilka dni później odkrycie zostało potwierdzone przez następnych astronomów. Zaraz potem nowa kometa została oficjalnie uznana przez Międzynarodową Unię Astronomiczną.

Ta kometa jest pierwszą od 20 lat, którą udało się odkryć rosyjskim lub radzieckim naukowcom. Kometa Elenin ma zostać prześwietlona z wykorzystaniem radioteleskopu Arecibo. Urządzenie już obecnie jest wykorzystywane do wykrywania radarowych śladów asteroid, planet i innych ciał niebieskich. Jego 300 metrowe zwierciadło może "znaleźć" kometę z odległości nawet 0,23 AU ( 34,4 milionów kilometrów od Ziemi)

Dołączona grafika


Komitet zatwierdzający gdzie skierować zwierciadło radioteleskopu poinformował, że urządzenie zostanie wykorzystane do obserwacji w okresie o 27 września do 10 listopada 2011 roku. Przedstawiciel obserwatorium Ellen Howell zauważyła, że tego typu obserwacje prowadzi się w Arecibo i w 30% do 50% są one skuteczne.

Internet pełen jest też różnego rodzaju fantastycznych doniesień na temat przejścia tego ciała niebieskiego. Dochodzi do tego, że zwolennicy teorii spiskowych powszechnie stosują nazewnictwo "Planeta X / Elenin" co ma sugerować, że kometa jest w istocie zasłoną dymną i próbą utrzymania spokoju na świecie poprzez zaoferowanie pozornie racjonalnych wyjaśnień dla możliwych anomalii i obserwacji nieba.

Jedna z najbardziej dziwacznych teorii ostatnich dni jest ta stwierdzająca, że podczas perygeum komety dojdzie do trzydniowego zaćmienia Słońca. Na niektórych zagranicznych forach rozważa się to jako pełnoprawną teorię. Dla zainteresowanych jako ciekawostkę dodaje filmik informujący o tym "odkryciu".

Po kolejnych obserwacjach astronomicznych i analizie ich rezultatów potwierdzono, że kometa Elenin w szybkim tempie zyskuje otoczkę gazów, komę. Komecie Elenin formuje się już koma widoczna na powyższym zdjęciu. Szybki wzrost komy jest związany z działalnością słońca i ze specyficzną pozycją komety względem pyłowego warkocza, który przez tą pozycję nie jest jeszcze widoczny z Ziemi.

http://www.youtube.com/watch?v=6rwdXazucGo&feature=related


Jasność komety cały czas wzrasta i są już kolejne potwierdzone obserwacje wizualne ciała niebieskiego przez Jakuba Koukal i Juana Jose Gonzaleza. Miały one miejsce odpowiednio 4 i 5 kwietnia. Warto zauważyć, że inny znany obserwator komet, Alan Hale, który w 1995 był współodkrywcą komety Hale-Bopp, nie był w stanie odnaleźć komety Elenin mimo podjętej próby obserwacji za pomocą 41-cm reflektora.

Na zdjęciu po lewej stronie jest jeszcze inne interesujące ciało niebieskie. Jest nim zbliżająca się do komety Elenin planetoida 4336 Jasniewicz. Uchwycono bliskość obiektów, które są zaledwie 11 minut kątowych od siebie. Nie mówimy tutaj o złudzeniu optycznym, ale prawdziwej fizycznej bliskości dwóch ciał niebieskich. W momencie zrobienia zdjęcia odległość między kometą i sześciokilometrową planetoidą sięgała tylko 1 495 000 km (0.01 AU), i to jest tylko 3,9 razy więcej niż średnia odległość między Ziemią i Księżycem (LD). Najbliższa pozycja obu ciał niebieskich wynosiła 1 120 000 km od siebie (0,008 AU).

Dołączona grafika


Poszukiwanie spotkania w przedziale od 18 lutego do 18 czerwca 2011 roku zostało wykonane za pomocą programowania złożonych ArtemisSIMULATOR. Udoskonalenie odległości spotkania powstało w programie EPOS. W rezultacie, 4 spotkania znaleziono w tym przedziale czasowym:

- 28 lutego z asteroidą 1999 TV67 , w odległości 1 707 774 km (0,012 AU);

- 7 kwietnia z asteroidą 4336 Jasniewicz , w odległości 1 119 713 км (0,008 AU);

- 19 kwietnia z asteroidą 2009 TJ9 , w odległości 325 428 км (0,002 AU);

- 20 maja z asteroidą 1999 RQ176 , w odległości 338 403 км (0,002 AU)

Szczególnie interesujące są dwa ostatnie spotkania, asteroidy przechodzą przez gęste wartswy pyłu w ogonie komety. Spotkania mogą być możliwe do sfotografowania za pomocą dużych teleskopów. Niestety, nie jest możliwe pokazanie wpływu grawitacyjnego, zaburzenia komety na asteroidy za pomocą obserwacji naziemnych.Pierwsze obserwacje sugerowały, że jest to obiekt o bardzo dużej odległości peryhelium, który nigdy nie będzie obserwowany wizualnie. Kiedy jednak pojawiły się dalsze obserwacje, okazało się że kometa przejdzie znacznie bliżej Słońca. Zgodnie z najnowszymi obserwacjami peryhelium orbity komety znajduje się w odległości około 0.5 AU od Słońca.
Najnowsze parametry orbity, które obliczył Maik Meyer to:

Dołączona grafika


C/2010 X1 (Elenin)
T 2011 Sept.  9.3573 TT                                 MPC
q   0.476165             (2000.0)            P               Q
z  -0.003846       Peri.  343.8703      +0.6038911      +0.7968348
                   Node   323.2726      -0.7276950      +0.5413272
e   1.001831       Incl.    1.8428      -0.3252315      +0.2683637
From 128 observations 2010 Dec. 10-2011 Jan. 9.

Co ciekawe, te elementy wskazują, że około 18 października kometa przejdzie zaledwie 0.21 AU od Ziemi. Kolejnym interesującym aspektem jest fakt, że kometa po przejściu przez peryhelium znajdzie się w ustawieniu, które będzie sprzyjać wystąpieniu silnego efektu "forward scattering", który może zwiększyć jej jasność o kilka mag.

Obecne oceny jasności sugerują, że kometa nie jest zbyt jasna (jej jasność absolutna jest szacowana na 10 mag), jednak na razie obserwacji jest niewiele i to oszacowanie jest obarczone dużą niepewnością. Z Polski kometa zacznie być prawdopodobnie widoczna dopiero na początku października, czyli prawie 3 tygodnie po peryhelium.

Będzie się wtedy znajdować dość blisko Słońca, ale jej elongacja będzie z szybko rosnąć. Co do jasności, to trudno na razie o dokładne prognozy, niemniej jednak założenie nawet jeśli jasność absolutna komety okaże się rzeczywiście być niewielka, to dzięki zjawisku "forward scattering" może ona chwilowo stać się stosunkowo jasnym obiektem, może nawet widocznym gołym okiem. Jeśli natomiast dalsze obserwacje wskażą (jak to było np. w przypadku C/2002 V1, C/2006 P1 i kilku innych komet), że jasność absolutna komety jest większa, to może się okazać, że C/2010 X1 będzie najbardziej spektakularną kometą od czasu 17P/Holmes może nawet C/2006 P1 (McNaught).



45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková – kometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza i obiektów typu NEO. Kometa została odkryta 3 grudnia 1948 roku przez japońskiego obserwatora Minoru Hondę. Współodkrywcami tego obiektu byli także Antonín Mrkos oraz Ľudmila Pajdušáková. W nazwie znajdują się zatem trzy nazwiska odkrywców.

Orbita komety 45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková ma kształt wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,82. Jej peryhelium znajduje się w odległości 0,53 j.a., aphelium zaś 5,51 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół naszej Dziennej Gwiazdy wynosi 5,26 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 4,25˚. Jest to obiekt przecinający orbitę Ziemi. Z kometą tą jest związany rój meteorów Alfa Kaprikornidy. Jądro tej komety ma rozmiary 1,6 km.

Bardzo ciekawa animacja komet:
http://janus.astro.u...orbits/ssv.html
Warto zaznaczyć, że nie ma tu żadnych danych na temat komety Elenin.

Tutaj z kolei animacja komety Elenin i 45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková
http://elenin.org/honda.php


Dołączona grafika

Dołączona grafika


Date           RA      Dec    Sun    Earth   Mag   Elong  Con   
               pm  hr min   deg  '   AU     AU            deg           
    9 Aug 2011  8  22 42.7  -46 51  1.100  0.164  10.0   144.1  Gru   In sky all night
   10 Aug 2011  8  22 57.1  -51 24  1.086  0.093   9.6   139.2  Gru   Circumpolar
   11 Aug 2011  8  23 19.8  -56 55  1.072  0.083   9.2   132.9  Tuc   Circumpolar
   12 Aug 2011  8  23 59.7  -63 23  1.057  0.074   8.8   124.9  Tuc   Circumpolar
   13 Aug 2011  8  01 19.2  -69 49  1.043  0.066   8.5   114.8  Tuc   Circumpolar
   14 Aug 2011  8  03 47.4  -72 29  1.029  0.062   8.2   102.8  Hyi   Circumpolar
   15 Aug 2011  8  06 12.1  -67 08  1.014  0.060   8.0    89.4  Dor   Circumpolar
   16 Aug 2011  8  07 28.4  -57 06  1.000  0.062   8.0    76.1  Car   Circumpolar

      Date           RA      Dec    Sun    Earth   Mag   Elong  Con    Rise
               am  hr min   deg  '   AU     AU            deg          NZST
   16 Aug 2011  6  06 51.1  -63 15  1.008  0.060   8.0    83.8  Car   Circumpolar
   17 Aug 2011  6  07 47.7  -52 40  0.993  0.063   8.0    70.9  Car   Circumpolar
   18 Aug 2011  6  08 17.7  -42 37  0.979  0.069   8.0    59.6  Pup   12.49 am
   19 Aug 2011  6  08 35.7  -34 05  0.965  0.077   8.1    50.4  Pyx    2.31 am
   20 Aug 2011  6  08 47.6  -27 12  0.950  0.087   8.3    43.1  Pyx    3.22 am
   21 Aug 2011  6  08 56.0  -21 42  0.936  0.098   8.4    37.3  Pyx    4.16 am
   22 Aug 2011  6  09 02.3  -17 17  0.922  0.110   8.5    32.8  Hya    4.32 am
   23 Aug 2011  6  09 07.2  -13 43  0.907  0.122   8.6    29.3  Hya    4.43 am
   24 Aug 2011  6  09 11.1  -10 48  0.893  0.135   8.7    26.4  Hya    4.51 ma

Kometa 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakova została odkryta w grudniu 1948 roku przez trójkę astronomów. Szacuje się, ze jądro tego ciała niebieskiego ma około 1,6 km a eliptyczna orbita komety ma 5252 lata. Już 15 sierpnia 2011 kometa minie nas w odległości 0,06 AU czyli mniej więcej 9 milonów kilometrów. Jest to dystans około dwudziestokrotnie większy niż odległość z Ziemi do Księżyca. Kometa zostanie przeanalizowana przez obserwatorium Goldstone Deep Space Network. Ponownie kometa będzie przechodziła w okolicy Ziemi już 11 lutego 2017 roku. Oczekuje się, że kometa zacznie jasnieć już a sierpniu tego roku. Najlepsze warunki do obserwacji będą na półkuli południowej. Będą to dwa tygodnie ciekawych obserwacji. Zbliżenie do Ziemi jak na kometę jest naprawde znaczące.



Kolejnym ciekawym widowiskiem będzie asteroida o sygnaturze 2005 YU55 minie Ziemię około 0,85 oddległości Księżyca do naszej planety. To bardzo bliskie przejście będzie miało miejsce już 8 listopada 2011 roku. Nadchodzące zblizenie tej relatywnie dużej czterystumetrowej asteroidy typu C daje doskonałe możliwości do prowadzenia samodzielnych obserwacji. Dodatkowo astronomowie szykują się na pomiary profesjonalne oparte o optykę, podczerwień oraz badania radarowe.

Dołączona grafika


Z 8 na 9 listopada tego roku obiekt powinien wtedy osiągnąć jasność umożliwiającą jego obserwację. Najbliższe zbliżenie do Ziemi i jej księżyca będzie w jednostkach astronomicznych odpowiednio: 0.00217 AU i 0.00160 AU 8 listopada 2011 o 23:28 UTC oraz 9 listopada o 07:13 UT.

Asteroida oznaczona jako 2005 YU55, która po raz pierwszy została zaobserwowana 6 lat temu nie znajduje się na torze kolizyjnym z naszą planetą, lecz przeleci na tyle blisko, że może i tak stanowić zagrożenie.

Obiekt ten będziemy mogli zobaczyć z bardzo bliska w nocy z 8 na 9 listopada. Będzie to pierwszy przypadek kiedy będziemy mogli zaobserwować tak duży obiekt (planetoida ma średnicę około 400 metrów) tak blisko naszej planety. Ma ona bowiem przelecieć zaledwie w odległości 0.85 odległości od Ziemi do Księżyca (która wynosi średnio około 384 tysiące kilometrów). W 1976 roku niezauważenie obok Ziemi przeleciała planetoida 2010 XC15. Jak zapewne się domyślacie pierwszy człon jej nazwy wziął się stąd, że została ona odkryta dopiero w roku 2010.

Dołączona grafika


Astronomowie są bardzo podekscytowani i już przygotowują plany dokładnego mapowania asteroidy przy użyciu radarów, tak aby można było dokładnie ustalić jej gęstość i kształt. Ułatwić to zadanie ma też fakt, że 2005 YU55 obraca się wokół własnej osi bardzo powoli. Badanie tych szczegółów jest bardzo istotne w kwestii ustalania przyszłej trasy tego obiektu, zdarzyć się bowiem może że zawróci on gdzieś w przestrzeni i po jakimś czasie wróci do nas. Następnego przelotu tak dużej planetoidy spodziewać możemy się w roku 2028. 2005 YU55 mała planetoida z grupy Apolla (NEO), która przeleciała 19 kwietnia 2010 w pobliżu Ziemi. Jej średnicę oszacowano na ok. 400 metrów. Planetoidę tę zalicza się także do obiektów potencjalnie zagrażających Ziemi.Kolejnym ciałem niebieskim, który zblizy się znacznie w okresie przejścia komety Elenin jest asteroida o sygnaturze 2005 YU55. Ma minąć Ziemię juz 8 listopada tego roku i to w odległości jedynie 0.002 AU czyli około 300 000 km. Szacuje się, ze zbliży się na 0,85 odległości księżycowej. Asteroida przechodziła w pobliżu Ziemi w maju 2010 i została wtedy "sfotografowana" przez Radioteleskop Arecibo w Puerto Rico. Dane radarowe potwierdziły wielkość obiektu na około 400 metrów. Biorac to pod uwagę nawet ewentualna kolizja z Ziemią nie byłaby klasy ELE (Extinction Level Event - Wydarzenie powodujące wymieranie). Dane zbierane podczas obserwacji z Arecibo pozwoliły wykluczyć prawdopodobieństwo impaktu z Ziemią w ciągu nastepnych 100 lat.

Dołączona grafika


"W pewnym momencie mieliśmy klasyfikowaliśmy 2005 YU55 jako potencjalne zagrożenie", powiedział Steve Chesley, naukowiec pracujący w JPL-Earth Object Program Office w NASA. Radioteleskop w Arecibo asteroida mijała od 19 do 21 kwietnia 2010 przeanalizowaliśmy niemal wszystkie nadchodzące przeloy w okolicy Ziemi i możliwości wpływu na orbite. Po wykorzystaniu danych z Arecibo, udało nam się wykluczyć możliwośc kolizji przez następne 100 lat. "

źródła:
http://spaceobs.org/...yas-asteroidov/
http://spaceobs.org/...a-large-main-be

lt-asteroid/
http://www.rasnz.org...011Comet45P.htm
http://www.aerith.ne...0045P/2011.html
http://www.twojapogoda.pl
http://www.digitaljo.../article/305500
http://thewatchers.a...th-in-november/
http://universe-eart.../2005-yu55.html
http://www.space.com...h-november.html

i wiele innych, których nie pamiętam..

Użytkownik dżekson edytował ten post 06.05.2011 - 12:50

  • 5



#2 Gość_Sentinel

Gość_Sentinel.
  • Tematów: 0

Napisano

13:30, 16.04.2011 /PAP

Kawał kosmicznej skały przeleci koło Ziemi

PLANETOIDA 2005 YU55 BĘDZIE 330 TYS. KM OD NAS

http://m.onet.pl/_m/...b15ad5,14,1.jpg
Fot. sxc.huPrawie na wyciągniecie ręki


W listopadzie tego roku pomiędzy nami a Księżycem przeleci planetoida 2005 YU55. Jej średnica jest szacowana na 400 metrów. Dystans 330 tysięcy kilometrów jaki będzie dzielił kosmiczną skałę i Ziemię jest na tyle duży, że nie zagraża naszej planecie. Jest jednak na tyle mały, że stanowi nie lada gratkę dla naukowców, którzy będą mogli wykonać szereg obserwacji planetoidy.


Dla zwykłych obserwatorów 2005 YU55 nie będzie obiektem efektownym. W nocy z 8 na 9 listopada b.r. osiągnie ona maksymalną jasność około 11 wielkości gwiazdowych będzie więc prawie sto razy słabsza od najsłabszych gwiazd widocznych gołym okiem.

Raz na 30 lat

Planetoidy przelatują pomiędzy Ziemią a Księżycem średnio raz na kilkanaście tygodni. Najczęściej są niewielkie - średnicy do 10 metrów, więc są zupełnie niegroźne dla naszej planety.

Zupełnie inaczej sytuacja wygląda z planetoidą 2005 YU55. Została ona odkryta w grudniu 2005 roku przez projekt Spacewatch. Jej jasność wskazuje na to, że mamy do czynienia z obiektem o średnicy aż 400 metrów. Co więcej, orbita planetoidy prawie przecina się z orbitą Ziemi, przez co 8 listopada 2011 roku oba ciała zbliżą się na odległość niespełna 330 tysięcy kilometrów (średnia odległość Ziemi od Księżyca wynosi 384 tys. km).
Tak bliskie spotkanie z tak dużym ciałem jest zjawiskiem rzadkim i dochodzi do niego średnio raz na 30 lat. Ostatni raz tak bliskie spotkanie miało miejsce w roku 1976, kiedy to w połowie odległości pomiędzy nami a Księżycem przeszła planetoida 2010 XC15. Tyle, że obiekt ten został odkryty dopiero w roku 2010, przez co o przelocie z roku 1976 nikt nie wiedział.

mkg/fac

Źródło: www.tvn24.pl


Użytkownik +..... edytował ten post 17.04.2011 - 22:16
hotlinkowanie

  • 0

#3

dżek.

    Muzyka Śnieżnych Pól

  • Postów: 1196
  • Tematów: 280
  • Płeć:Mężczyzna
  • Artykułów: 39
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

po pierwsze. wcale nie przeleci POMIĘDZY Ziemią, a Księżycem, tylko w odległości mniejszej niż Ziemia-Księżyc.
po drugie pisałem już o tym wcześniej tu, więc proponuje podpiąć pod tamten temat, który będę aktualizował :)


Edit: +.....
Tematy połączone

Użytkownik +..... edytował ten post 17.04.2011 - 22:17

  • 1



#4

Decepticon.
  • Postów: 241
  • Tematów: 3
  • Płeć:Mężczyzna
Reputacja dobra
Reputacja

Napisano

Najpierw odniosę się do samej Komety Elenin , wiadomości na jej temat są filtrowane . O planetoidzie 2005 YU55 pisał nawet Onet a o niej niewiele.
Jednym z źródeł jest Monitor Polski we który jest ciekawy artykuł :

Kometa Elenin zniszczy Międzynarodową Stację Kosmiczną?

NASA obawia się, że kometa Elenin przejdzie znacznie bliżej Ziemi niż jest to oficjalnie podawane (0.24 jednostki astronomicznej). Forum dyskusyjne NASA (buzzroom) zostało nagle zamknięte po tym jak jeden z naukowców zamieścił komentarz: „przekalkulowałem jeszcze raz i wychodzi mi, że będzie to 0.0004617 jednostki astronomicznej, a nie 024, będzie to 16 października o godzinie 21:42″. Także wiele kont YouTube z filmikami na temat komety zostało nagle usuniętych bez podania powodu. Natomiast podaje się dezinformacje, zazwyczaj na kontach, które powstały już po wykryciu komety. Informacje o Elenin nie dostają się w ogóle do mediów, choć poprzednie komety były zazwyczaj na czołówkach gazet.
AstrolPatriot, którego konto usunięto z YouTube zamieścił zdjęcia brązowego karła w konstelacji Lwa, który jest prawdopodobnie gwiazdą binarną do Słońca. Krążą wokół niego 4 planety, jedną z nich jest prawdopodobnie Elenin, który nie jest kometą, ale dużo większym ciałem. Na zdjęciach widać jak te obiekty się poruszają.

Żródło : http://monitorpolski.wordpress.com/ .

I film obrazujący całą tą "zagwozdkę"
http://www.youtube.com/watch?v=GnnbSn8yQkw

Czyżby Elenin to ta osławiona Nibiru ?

Użytkownik Decepticon edytował ten post 18.04.2011 - 07:23

  • 0

#5

dżek.

    Muzyka Śnieżnych Pól

  • Postów: 1196
  • Tematów: 280
  • Płeć:Mężczyzna
  • Artykułów: 39
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

Magiczny taniec wszystkich znanych asteroid (NEA) na następne 10 lat (Kwiecień 2011 – Kwiecień 2021).

http://www.youtube.com/watch?v=FxqL-hdWvDM


Planetoidy, których orbity znajdują się bliżej Słońca (częściowo lub całkowicie) niż orbita Marsa:

Grupa Amora (na filmiku zielone) – są to planetoidy, które zbliżają się ku orbicie Ziemi w swoim biegu wokół Słońca (np. 1221 Amor czy 433 Eros).
Grupa Apolla (na filmiku żółte) – te planetoidy przecinają nie tylko orbitę Ziemi, ale również Wenus. Nazwane od pierwszego ich odkrytego przedstawiciela 1862 Apollo.
Grupa Atena (na filmiku czerwone) – planetoidy te poruszają się po trajektoriach wewnątrz orbity Ziemi (np. 2062 Aten od którego wzięła nazwę cała ta grupa).

Podsumowując ponad 7800 planetoid.

Muzyka - Kinobe.

Użytkownik dżekson edytował ten post 17.04.2011 - 21:05

  • 2



#6

rain.
  • Postów: 57
  • Tematów: 0
Reputacja neutralna
Reputacja

Napisano

AstrolPatriot, którego konto usunięto z YouTube zamieścił zdjęcia brązowego karła w konstelacji Lwa, który jest prawdopodobnie gwiazdą binarną do Słońca. Krążą wokół niego 4 planety, jedną z nich jest prawdopodobnie Elenin, który nie jest kometą, ale dużo większym ciałem. Na zdjęciach widać jak te obiekty się poruszają

Jak się nazywa ta gwiazda,z kąd wiadomo ze ma 4 planety i jaka jest jej odległość od słońca ??

Użytkownik rain edytował ten post 18.04.2011 - 11:34

  • 0

#7

Decepticon.
  • Postów: 241
  • Tematów: 3
  • Płeć:Mężczyzna
Reputacja dobra
Reputacja

Napisano

Napisane jest że to prawdopodobnie, więc już pytanie o nazwę i inne szczegóły to odsyłam do Monitora Polskiego lub Portale związane z samym użytkownikiem Astrol Patriot, sam jak będę miał chwilę to poszukam i przy okazji może ktoś zorientowany w Astronomii tego rodzaju mógłby rzucić więcej światła na ten artykuł .
Ta teoria jest mocna i kontrowersyjna ale są pewne dowody ( film ) poza tym o wiele mniejszej 2005 YU 55 piszę się nawet na Onet a o potężnej komecie Elenin ( na razie używajmy tego terminu bo jest najbliżej prawdy ) nie pisze się nic , a nawet dostęp do materiałów jest mocno utrudniany.
  • 0

#8

dżek.

    Muzyka Śnieżnych Pól

  • Postów: 1196
  • Tematów: 280
  • Płeć:Mężczyzna
  • Artykułów: 39
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

Czy ogon komety rzeczywiście jest mały, czy jest to po prostu złudzenie optyczne? Dla moich obliczeń użyłem zdjęcie Gustavo Mulera, które uzyskał on 7 marca. Niestety przed opozycją komety, nie byliśmy w stanie uzyskać obrazu od żadnych wielkich teleskopów - dwumetrowy aparat Faulkes Telescope North (FTN), był w trybie off-line.

Wróćmy do obrazu jaki posiadamy. Na podejście do opozycji, kiedy kometa, jest po przeciwnej stronie od Słońca (patrząc z Ziemii) w jednej linii (czyli kąt CSE znajduje się w pobliżu 180 °), warkocz komety jest praktycznie niewidoczny dla ziemskiego obserwatora. W czasie, gdy zdjęcie zostało zrobione, widzieliśmy ogon pod kątem 2,75 °! Biorąc długości rzutu ogona jednej minuty łukowej oraz rozwiązywanie trójkąta, widzimy, że rzeczywista długość ogona przekroczyła już 900.000 km! Chociaż w rzeczywistości, ogon ma być jeszcze większy, gdyż Gustavo używa 30-cm teleskopu, wiedząc, że gdyby fotografował kometę za pomocą teleskopu dwóch metrów, to widzieliśmy słabsze fragmenty ogona komety.

Dołączona grafika


Jeżeli w dniu 7 marca byliśmy w stanie zobaczyć ogon komety w profilu, jej długość na obrazku byłaby powyżej 10 minut łukowych. Obecnie kometa zbliża się do opozycji, i mielibyśmy większą szansę na uzyskanie obrazów gazowej otoczki jądra komety. Może uda nam się w przyszłości również zrobić zdjęcie na dużych teleskopach.


Kometa C/2010 X1, w pobliżu peryhelium, będzie widoczny w obrazach przestrzeni koronografu SOHO. Naval Research Laboratory planują przeprowadzić specjalne obserwacje z 4 różnych filtrów. Ponadto będą one sprawdzane pod kątem oceny technicznej możliwości wskazując sondę STEREO-B w kierunku komety w czasie jej bliskiego spotkanie pod koniec lipca do początku sierpnia. Najbliższe podejście będzie 31 lipca o godzinie 13:00 UT. Odległość między kometą Elenin, a sondą STEREO-B będzie wynosić tylko 7.400.000 km (0,04956 au). Prwdopodobnie sonda będzie przechodzić przez pył i gazy ogona komety. Ten drugi wariant ma większe niebezpieczeństwo dla pojazdów kosmicznych. Miejmy nadzieję, że te obserwacje odbędą się i że będą one udane, a statek będzie kontynuować prace bez żadnych problemów na orbicie synchronicznej ze Słońcem.


Dołączona grafika


Lista koniunkcji komety C/2010 X1 z jasnymi galaktykami do mag. 12.
Na liście jasnych galaktyk w odległości do 20 minut kątowych z komety są widoczne.:

17 kwietnia z NGC 3423 (7 minut kątowych)
8 lipca z NGC 3423 (6 minut kątowych)
28 lipca z 3640/41 NGC (19 minut kątowych)
17 sierpnia z NGC 4030 (7 minut kątowych)



Po trzech miesiącach obserwacji komety można stwierdzić, że w chwili obecnej, jej orbita jest dobrze znana. Peryhelium komety będzie 10 września, najbliższe spotkanie z Ziemią będzie 16 października.

Teraz chcę skupić się na wpływem grawitacyjnym planet olbrzymów na orbitę komety, w szczególności jego ekscentryczności. Poniżej można zobaczyć wykres zależności wielkości mimośrodu na czas. Obliczenia przeprowadzono przy pomocy EPOS skomplikowanego programowania w przedziale czasowym od 1900 do 2200. Jak widać z wykresu, ekscentryczności orbity poza obszarem wpływu planet olbrzymów, zwłaszcza Jowisza, zmiany cyklicznie niezwykle w małych ilościach (i zmienia się ekscentryczność planet, w tym Ziemi). Okresowe zmiany wywołane przez najbardziej masywne planety w Układzie Słonecznym - Jowisz, a konkretnie z okresu gwiazdowego tej planety - 11,86 lat (widać, że na wykresie). Stosunkowo poważne zmiany w ekscentryczności orbity rozpoczęły się w 2004 roku, kiedy kometa przekroczyła orbitę Urana. Zbliżając się do wnętrza części układu słonecznego, ekscentryczność orbity zaczęła spadać, ale w liczbach bezwzględnych spadek nie jest znaczący. Ale ekscentryczności orbity w dalszym ciągu odbiegają od paraboli. Spadek ekscentryczność nadal będzie się zmniejszać na sześć lat, aż do momentu kiedy kometa po raz kolejny przejdzie przez orbitę Urana. kometa powróci do Słońca za około 10.000 lat.

Dołączona grafika


Film:

http://www.youtube.com/watch?v=LLIvMwxLZUQ


==========================================

2011 GP59


Ciekawostką jest nowo odkryta asteroida przez hiszpański instytut La Carpa w dniu 8 kwietnia. Otrzymała oznaczenie 2011 GP59. Kilka godzin po odkryciu obiektu, jeden z jej odkrywców, Jaime Nomen poinformował, że obiekt wyraźnie jest zróżnicowany w jasności. Amplituda waha się o ponad dwie wielkości gwiazddowe! Jest to bardzo istotne, większość asteroid, ze względu na ich obrót, różni się jasnością o ledwie dziesiąte wielkości.

Dołączona grafika


Wielu obserwatorów asteroid obserwuje tę nową asteroide, Poniżej dokładne fotometryczne krzywe (wykresy zmian jasności w czasie) jednego z astronomów Brian Skiff, pracującego w Lowell Observatory.

Dołączona grafika


Okres rotacji planetoidy 2011 GP59 to tylko około 7,5 minuty, choć jest jej daleko od najszybszych asteroid obrotowych. Rekord należy do planetoidy 2010 TD54, która wykonuje pełny obrót wokół własnej osi w ciągu zaledwie 42 sekund!

http://www.youtube.com/watch?v=SiKfbJEqb4Y


Powyżej można łatwo zobaczyć, jak asteroida 2011 GP59 "miga". Animacja ta została wykonana przez Nicka Jamesa,który użył swojego 28-cm teleskopu. W czasie przechwytywania obrazu, asteroida znajdowała 3.356.000 km od Ziemi - 1,4 razy średnia odległość Ziemi od Księżyca. Jej najmniejsza odległość od Księżyca była 2,3 razy mniejsza niż od Księżyca od Ziemii - tylko 236.000 km. Następnym razem 2011 GP59 będzie mijać Ziemię 09 kwietnia 2028, czyli za 17 lat.

2011GP59
http://www.youtube.com/watch?v=O7wsAZNr56E


tłumaczenie: dżekson
dla www.paranormalne.pl
źr gp59

Użytkownik dżekson edytował ten post 18.04.2011 - 13:58

  • 4



#9 Gość_Horror

Gość_Horror.
  • Tematów: 0

Napisano

W czasie przechwytywania obrazu, asteroida znajdowała 3.356.000 km od Ziemi - 1,4 razy średnia odległość Ziemi od Księżyca. Jej najmniejsza odległość od Księżyca była 2,3 razy mniejsza niż od Księżyca od Ziemii - tylko 236.000 km.


Dżekson, skąd wziąłeś te matematyczne łamigłówki:)
Może lepiej zostawić oryginalne/surowe odległości (według źródła które podałeś).
  • 0

#10

dżek.

    Muzyka Śnieżnych Pól

  • Postów: 1196
  • Tematów: 280
  • Płeć:Mężczyzna
  • Artykułów: 39
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

At the time of the image, the asteroid was located 3,356,000 km from Earth – 1.4 times the average distance from the Earth to the Moon.
Its closest distance to the Moon on this passage was 2.3 times less than that- just 236,000 km.


Masz rację, nie przykułem uwagi do tego, ale inaczej jak to przetłumaczyć?
  • 0



#11 Gość_Horror

Gość_Horror.
  • Tematów: 0

Napisano

W artykule który podałeś jako źródło niczego takiego nie wyczytałem. Za to 1,4 odległości z ziemi do księżyca to mniej więcej 537.000 km i w ten sposób to by się zgadzało (tam piszą o dystansie 533.000 km- margines błędu w normie). ;)
  • 0

#12

Decepticon.
  • Postów: 241
  • Tematów: 3
  • Płeć:Mężczyzna
Reputacja dobra
Reputacja

Napisano

Następne ciekawostki dotyczące obiektów które możemy oglądać w najbliższej przyszłości

Deklinacja Słońca w maju wciąż rośnie, przez co dzień jest coraz dłuższy i przybywa go w sumie ponad godzinę. Dnia 1 maja w Warszawie nasza dzienna gwiazda wzejdzie o 5.06, a zajdzie o 20.01, a 31 maja wzejdzie o 4.22, zaś zajdzie o 20.46. W maju Słońce wstępuje w znak Bliźniąt.

Ciemne i bezksiężycowe noce będziemy mieli na początku i na końcu miesiąca. Kolejność faz Księżyca w maju jest bowiem następująca: nów - 3 V o godz. 8.51, pierwsza kwadra - 10 V o godz. 22.33 i pełnia - 17 V o godz. 13.08 i ostatnia kwadra - 24 V o godz. 20.52. Najbliżej Ziemi Srebrny Glob znajdzie się 15 maja o godz. 13.19, a najdalej 27 maja o godz. 11.59.

Merkury, Wenus, Mars, Uran i Neptun znajdują się na sferze niebieskiej blisko Słońca i ich obserwacje w maju są albo bardzo trudne, albo wręcz niemożliwe.

Maj to miesiąc, w którym zaczyna się kolejny sezon na obserwacje Jowisza. Pod koniec miesiąca, godzinę przed wschodem Słońca, największą planetę Układu Słonecznego widać tylko 5 stopni nad horyzontem. Nie są to warunki korzystne, ale ze względu na dużą jasność Jowisza, da się go dostrzec nawet na rozjaśnionym łuną poranną niebie.

Po opozycji, wciąż panują dobre warunki do obserwacji Saturna. Planetę widać przez pierwszą część nocy w konstelacji Panny. Saturn ma obecnie jasność 0,7 wielkości gwiazdowej, a więc jest trochę słabszy od najjaśniejszych gwiazd widocznych na naszym niebie.

Przez całą noc możemy za to obserwować Plutona. Jest on widoczny w gwiazdozbiorze Strzelca. Aby go dojrzeć potrzebujemy teleskopu o średnicy zwierciadła na poziomie przynajmniej 25-30 cm.

Maj to dobry miesiąc do obserwacji planetoidy (4) Vesta. Jej jasność jest na tyle duża, że w idealnych warunkach, z dala od świateł miejskich, można ją dojrzeć nawet "gołym okiem". Bez problemów da się ją za to obserwować nawet małą lornetką. Planetoida świeci obecnie w konstelacji Koziorożca.

Od 19 kwietnia do 28 maja aktywny będzie rój Eta Aquarydów, związany z kometą Halley'a. Maksimum aktywności wypada 6 maja. Problem jednak w tym, że w naszych szerokościach geograficznych obserwacje Eta Aquarydów są bardzo trudne. Aby oglądać je w pełnej krasie trzeba wybrać się w okolice leżące bliżej równika.

Źródło : http://wiadomosci.on...,wiadomosc.html

Co ciekawe , nic się nie wspomina o komecie Elenin ani o planetoidzie 2005 YU55 , tylko o dalekim obiekcie Vesta ( Westa )
Planetoida Westa

Na koniec hipotetyczne gdyby, co by było gdyby taka Elenin pierdykneła w niemałą Weste ? , wiedzą coś o tym panowie astronomowie czy jest takie ryzyko czy nie ma ? , a co z oddziaływaniem Elenin na kometę 2005 YU55 która w tym samym czasie przelatuje "baaaardzo" blisko Ziemi ?
  • 1

#13

Dager.
  • Postów: 3079
  • Tematów: 64
  • Płeć:Mężczyzna
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

Na wczorajszym granatowym porannym niebie nad Paranal observatory (Chile), roztaczał się piękny widok. Bliski nowiu Księżyc oraz cztery planety - Merkury, Wenus, Mars i Jowisz pośród gwiazd, tworzyły tło dla kopuł teleskopu ESO/VLT.
Dołączona grafika
Księżyc oświetlony światłem odbitym od Ziemi, wygląda jak w pełni, Wenus jest najjaśniejsza i znajduje się najwyżej w lewej części zdjęcia, znacznie od niej słabszy Merkury znajduje się niżej i nieco na prawo. Jowisz znajduje się na dole zdjęcia, dokładnie poniżej Wenus a Mars nieco na lewo od niego.


źródło: http://www.planetary...ticle/00003018/
  • 0



#14

dżek.

    Muzyka Śnieżnych Pól

  • Postów: 1196
  • Tematów: 280
  • Płeć:Mężczyzna
  • Artykułów: 39
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

*
Popularny

To będzie miało niemierzalny mini wpływ na naszą planetę...


Kometa Elenin wchodzi do układu Słonecznego już tej jesieni. Kometa znana też pod astronomiczną nazwą C/2010 X1, została odkryta 10 grudnia przez rosyjskiego astronoma Leonida Elenina. Do odkrycia doszło podczas korzystania ze zdalnie sterowanego obserwatorium ISON-NM w Mayhill, New Mexico.

W chwili odkrycia kometa znajdowała się około 647 milionów kilometrów od Ziemi. Przez ostatnie cztery i pół miesiąca, kometa, jako to mają w zwyczaju te ciała niebieskie, skróciła swój dystans i zbliża się do peryhelium słonecznego. Na dzień 4 maja 2011 dystans do komety Elenin to około 274 miliony kilometrów.

"Tak się już dzieje z tymi kometami o długim okresie przejścia pochodzącym spoza naszego układu planetarnego” powiedział Don Yeomans z NASA, Near-Earth Object Program Office w Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie. Wykonują one długi, majestatyczny marsz przez przestrzeń kosmiczną i czasami dają piękne pokazy świetlne. Ale nie Elenin. W tej chwili kometa ta wygląda dość pospolicie


"Mówimy o tym jak wygląda kometa, gdy przechodzi w naszej okolicy” powiedział Yeomans. "Niektóre komety przylatujące spoza obszaru planetarnego jak Hale-Bopp z 1997 naprawdę rozjaśniały na niebie tak, że dało się je widzieć gołym okiem jak bezpiecznie przechodzą przez układ słoneczny, ale Elenin to obiekt całkowicie inny. Będzie prawdopodobnie potrzeba dobrej lornetki, czystego nieba, ciemności i odpowiedniej lokalizacji, aby ją dojrzeć nawet w dzień, gdy będzie najjaśniejsza


Kometa Elenin powinna być najjaśniejsza na krótko przed największym jej zbliżeniem, do którego dojdzie 16 października 2011. Osiągnie wtedy odległość 35 milionów kilometrów od Ziemi.

Czy ten lodowy kawałek może jakoś wpłynąć na naszą planetę z miejsca gdzie jest i gdzie będzie w przyszłości? Co jest takiego, że inspiruje ludzi do formułowania teorii o wpływie na pływy oceanów oraz płyty tektoniczne? Jak twierdzi NASA są pewne błędne internetowe spekulacje, że zewnętrzne siły mogły spowodować, że Elenin zbliży się znacznie bardziej niż uważano.

Kometa Elenin nie napotka żadnych ciemnych ciał, które mogłyby zaburzyć jej orbitę, ani nie wpłynie na nas w żaden sposób na Ziemi " powiedział Yeomans "To się nie zbliży do Ziemi bardziej niż na 35 000 000 km.

Kometa Elenin nie tylko będzie daleko, ale jako mały obiekt nie wpływa na otoczenie tak bardzo" powiedział Yeomans. "Poza tym komety nie sa najgęstszymi ciałami niebieskimi. Zwykle mają gęstość luźno upakowanego gruzu lodowego.

Więc masz średniej wielkości kulę lodu, która będzie oddalona od Ziemi o 35 mln kilometrów” powiedział Yeomans. "To będzie miało niemierzalny mini wpływ na naszą planetę. Dla porównania mój samochód generuje większy wpływ na przypływ oceanu niż kiedykolwiek będzie w stanie wywrzeć kometa Elenin


Naukowiec wyraził jedną ostateczną myśl na temat Komety Elenin.

"Ta kometa może nie da wielkiego show. Z pewnością nie wpłynie w żaden sposób na Ziemię. Ale jest powoda do zadowolenia” powiedział Yeomans. "Ten nieustraszony mały podróżnik zaoferuje astronomom szansę na zapoznanie się stosunkowo młodą kometą, która przybyła z poza naszego Układu Słonecznego . Po krótkim czasie, skieruje się w drogę powrotną, a my nie będziemy ani widzieć ani słyszeć o Elenin przez następne tysiące lat. To jest bardzo fajne


NASA wykrywa, śledzi i opisuje planetoidy i komety przechodzące stosunkowo blisko Ziemi, wykorzystuje do tego zarówno naziemne jak i kosmiczne teleskopy. Near Earth Object Observations Program , powszechnie zwany "Spaceguard" odkrywa te obiekty charakteryzuje ich podzbiory , i przewiduje ich orbity określając czy mogą być potencjalnie niebezpieczne dla naszej planety.



C/2010 X1 (elenin) jaśniejsza niż przewidywano!


Kometa C/2010 X1 (elenin) staje się jednym z najbardziej obserwowanych komet długookresowych. W chwili obecnej, całkowita liczba obserwacji z kamer CCD zbliża się 1300, a liczba obserwacji komety C/1996 B2 (Hyakutake) przekroczyła 1000. Oczywiście, w dużej mierze odzwierciedla wzrost i dostępności nowoczesnych kamer CCD. Podkreśliłem ten fakt dla teoretyków spisku, którzy mówią, że kometa Elenin jest niemożliwa do zobaczenia na niebie, a jej obserwacje są trzymane w sekrecie. Oczywiście tak nie jest, ale wróćmy do wiadomości o komecie.

Dołączona grafika


Na podstawie jakości szacunków jasności, fotometryczne model komety C/2010 X1 (elenin) została zmieniona przez Artem Novichonok. Zgodnie z nowymi przewidywaniami, kometa może osiągnąć jasność 4magnitudo w pobliżu peryhelium, i to bez uwzględnienia skutków przekazania rozpraszanie, kiedy kometa jest bezpośrednio pomiędzy Ziemią, a Słońcem. Maleńki lodowaty kurz cząstki rozprasza światło, a jasność komety, które możemy obserwować na zdjęciach zrobionych przez koronograf przestrzeni SOHO, wzrośnie. Kometa może osiągnąć mag. 0 lub nawet być jaśniejsza! To prawda, że ​​taki gwałtowny wzrost jasności będzie bardzo krótki, a gdy kometa jest obecnie w koniunkcji ze Słońcem i będziemy mogli ją zobaczyć na porannym niebie, później jej jasność będzie już wracać do 4-4,5mag. Kometa będzie widoczna dla nieuzbrojonego oka, aż do początku listopada.

Mając to na względzie, spójrzmy na nowe prognozy co do relacji planet naszego układu słonecznego, jakie mogą utworzyć się wraz ze zbliżaniem się tego ciała. Nasz przyjaciel astronom – który pragnie na razie pozostać anonimowy, ale mogę powiedzieć, że pracuje w dużym obserwatorium – podstawił do algorytmu najnowsze dostępne dane orbitalne komety Elenin. Oto animacja:

http://www.youtube.com/watch?v=lbLWL5tbJPg&feature=player_embedded


Na animacji są dwa punkty reprezentujące pozycję Elenin, jeden odpowiada danym z 4 lutego dotyczącym orbity eliptycznej, a drugi odpowiada danym z 23 lutego. Zrobiono to, by sprawdzić zgodność obliczeń.

Data peryhelium to 10 września.

Mamy też dodatkowe wykresy przedstawiające odległości między Ziemią a kometą Elenin i kąty pomiędzy Ziemią, wewnętrznymi planetami i Elenin, patrząc od strony Słońca. Oto wykres odległości:

Dołączona grafika


Zakładając, że nie ma żadnych błędów i że nie będzie dramatycznej zmiany orbity Elenin, okazuje się, że minimalna odległość (największe zbliżenie Elenin do Ziemi) wyniesie 0,235 AU. (Innymi słowy, ponad 35 milionów km – więc raczej nie może być mowy o potencjalnym impakcie.)

Nawiązując do teorii Jima McCanneya, istnieją trzy znaczące ustawienia się komety Elenin, Ziemi i jeszcze jakiegoś ciała Układu Słonecznego w stosunku do Słońca.

15 marca w jednej linii znajdą się Słońce, Ziemia i Elenin. Myślę, że w efekcie tego możemy spodziewać się jakiejś aktywności elektromagnetycznej (EM).
27 września będzie kolejne wyrównanie Słońce-Ziemia-Elenin. Ustawienie to nastąpi dość blisko nowiu i może wywołać więcej dramatycznej aktywności EM na świecie. Jeśli sprawdzicie kąty nakreślone na wykresie poniżej, zobaczycie, że ten układ jest rzeczywiście bardzo interesujący, ponieważ także i Merkury ustawi się w jednej linii, tyle że po przeciwnej stronie Słońca. Więc tak naprawdę jest to ustawienie Merkury-Słońce-Elenin-Księżyc-Ziemia.
23 listopada kolejne ustawienie w jednej linii Słońce-Ziemia-Elenin. W listopadzie Księżyc będzie w nowiu dwa dni później, 25.11., może to być „wystarczająco blisko” dla aktywności EM.

Jeśli ma dojść do jakiegoś rozładowania [elektrycznego], jak wskazywałaby teoria McCanneya, te daty mogą być ważne.

Oto wykres ustawień:

Dołączona grafika


Animacja przedstawiająca przejście Elenin:

Dołączona grafika


Przelot wielkiej asteroidy 2003 YT1


Asteroida 2003 YT1 w przeszłości przelatywała blisko układu Ziemia-Księżyc, dzisiaj w bezpiecznej odległości 25 milionów km. Choć daleko, 2.5 km kawał kosmicznego kamienia jest wystarczająco duży, aby zobaczyć przez teleskopy podwórkowej klasy. Na Uniwersytecie Columbia w Obserwatorium Nariño, Alberto Quijano Vodniza i koledzy wykorzystali 14-calowy Meade LX200, aby nagrać ten film:

Dołączona grafika


Doświadczeni obserwatorzy mogą śledzić 2003 YT1 w nocy jak powoli przechodzi w pobliżu konstelacji Raka. Światło odbite od powierzchni asteroidy sprawia, że ​​świeci ona z jasnością 15 magnitudo. Więc jest to dość łatwy cel dla wrażliwych teleskopów wyposażonych w kamery CCD.
więcej infoo samej asteroidzie
obrazy z obserwatorium w Arecibo wykonane w 2004

http://www.youtube.com/watch?v=GVG7DV8cDTA


tłumaczenie i opracowanie: Dżekson
dla: www.paranormalne.pl

źr1źr2źr3źr4źr5źr6

Użytkownik dżekson edytował ten post 06.05.2011 - 16:01

  • 9



#15

gurumiszczu.
  • Postów: 9
  • Tematów: 0
Reputacja neutralna
Reputacja

Napisano

Bardzo ciekawy artykuł !
  • 0


 

Użytkownicy przeglądający ten temat: 0

0 użytkowników, 0 gości oraz 0 użytkowników anonimowych