Czakra - lub czakram (skr. "koło", "okrąg") - według wierzeń niektórych religii oraz ezoteryków, ośrodek energetyczny w ciele, czyli miejsce, gdzie ma spotykać się wiele "kanałów energetycznych" (tsa). Ośrodek ten ma odbierać, magazynować i promieniować energie o wibracji właściwej dla swojej funkcji (zob. Czakry główne), która konieczna jest do życia istot (w szczególności ludzi). Rozwijanie czakramów może według owych wierzeń prowadzić do rozwoju wewnętrznego i duchowego oświecenia.
Wiele systemów, takich jak bioenergoterapia, reiki i wiele technik rozwoju wewnętrznego bazuje na wiedzy o czakrach. Jako że wiedza o czakramach jest wiedzą ezoteryczną, traktowana jest przez naukowców z dozą sceptycyzmu.
Czakramy człowieka według hinduizmu i jogi
Najczęściej wyróżniane jest 7 czakr głównych, z których każdej przypisywany jest inny kolor, funkcja i położenie. Liczba wszystkich czakr w ciele człowieka jest określana na kilkadziesiąt tysięcy.
Każda czakra główna ma posiadać określoną funkcję i być przyporządkowana do określonej płaszczyzny percepcji. Czakry mają cały czas wirować raz w jedną, raz w drugą stronę, przy czym u mężczyzn kierunek dominujący dla poszczególnych czakr jest odwrotny niż u kobiet. Ta sama czakra u mężczyzny ma wirować na przykład zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara, a u kobiety odwrotnie. Czakry parzyste wirują w kierunku przeciwnym do czakr nieparzystych.
Czakry mają być elementami ciała energetycznego człowieka, dlatego ich rozmiar nie jest ograniczony do rozmiaru ciała fizycznego. W literaturze spotyka się czasem opisy czakramów o dużym rozmiarze, ale należy ten opis odnosić do pola energetycznego czakramu. Rzeczywisty rozmiar czakramu ma być porównywalny do wielkości piłeczki ping-pongowej, a mimo to siła promieniowanej przez niego energii może podobno sprawiać, że będzie on postrzegany jako kula wykraczająca poza obrys człowieka. Ma to funkcjonować w podobny sposób jak żarówka, która chociaż jest mała, może świecąc z dużą mocą sprawić, iż nie widzimy samej żarówki, lecz jedynie jej świetlną poświatę.
http://www.samadi.re...nik/czakra.html
Główne czakry
Korony
Sahasrara, सहस्रार fioletowy, rzadko biały nieco nad szczytem głowy myślenie całościowe, funkcje paranormalne
Czołowa
Adżna, आज्ञा indygo czoło, nieco nad brwiami intuicja, analiza, percepcja pozazmysłowa
Gardła
Visuddha, विशुद्ध jasnoniebieski pod kością grdyki mowa, samoekspresja
Serca
Anahata, अनाहत zielony na wysokości płuc poświęcenie, miłość, współczucie, uzdrawianie
Słoneczna
Manipura, मणिपूर żółty blisko pępka, nieco powyżej funkcje mentalne, moc, kontrola, ambicja, kariera
Genitalna
Svadhistana, स्वाधिष्ठान pomarańczowy obszar genitaliów emocje, energia seksualna, twórczość
Podstawy
Muladhara, मूलाधार czerwony podstawa kręgosłupa, odbyt instynkt, przetrwanie, bezpieczeństwo
Czakramy Ziemi
System energetyczny Ziemi - podobnie jak system energetyczny ciała ludzkiego - ma być oparty na siedmiu głównych czakrach. Energia, jaka z nich płynie, ma tworzyć kształt wirującego krzyża, czy też czteroramiennego wiatraka, którego ramiona się zwiększają lub zmniejszają w zależności od aktywności czakry. Wiruje ona lewoskrętnie (cokolwiek by to nie znaczyło w przypadku kuli), co mistycy uznają za korzystne dla człowieka. Energia ta ma powodować pewną harmonię w umyśle człowieka, poprawiać koncentrację, ułatwiać medytację i osiąganie wyższych stanów świadomości. Czakramy ziemskie emitują skumulowaną energię pochodzącą z Ziemi i z kosmosu. Przy nich właśnie ludzkie życie rozwija się najlepiej.
czakra podstawy - Góra Shasta w Kalifornii
czakra przyjemności - Machu Picchu w Peru
czakra osobowości - Uluru w Australii
czakra miłości - Avebury i Glastonbury w Anglii
czakra kreatywności - Piramidy egipskie w Gizie
czakra transcendencji - Kun / Lun / Gobi-Lop-Nor Desters w Mongolii
czakra absolutu - Góra Cooka na Nowej Zelandii
Lokalizacja według drugiej wersji:
czakra podstawy - Góra Shasta w Kalifornii
czakra przyjemności - Jezioro Titicaca w Ameryce Południowej
czakra osobowości - Uluru w Australii
czakra miłości - Avebury i Glastonbury w Anglii
czakra kreatywności - Piramidy egipskie w Gizie, Sfinks i Góra Oliwna w Egipcie
czakra transcendencji - Glastonbury i Shafterbury w Anglii
czakra absolutu - Góra Kalias w Tybecie
Trudno nie odnieść wrażenia, że lokalizaje "czakr Ziemi" są dostosowywane przez różne autorytety do potrzeb własnych teorii; albo też istniejące naturalne centra energetyczne otrzymują błędną a popularną nazwę "czakra".
Według hinduistycznej filozofii, na kuli ziemskiej znajduje się siedem energetycznych centrów, dających niezwykłą moc. Są to czakramy - gruczoły ziemi. Odpowiadają one siedmiu energetycznym punktom naszego ciała, noszących nazwę czakra. Jeden z czakramów znajduje się w Krakowie na Wawelu (pozostałe to Delhi, Mekka, Delfy, Jerozolima, Rzym i Velehrad).
Na tę osobliwość uwagę zwrócili już grubo przed II wojną światową Hindusi. Przyjeżdżali z odległych stron, prosząc o udostępnienie podziemi w skrzydle zachodnim zamku, w którym znajdowały się relikty romańskie kościoła pod wezwaniem św. Gereona. Oddawali się tu pełnej kontemplacji, zatapiali się w milczeniu, a pełnym godności zachowaniem starali się nie zwracać na siebie uwagi.
W 1959 r. pewien Hindus zwiedzał Wawel i zapytany, co by o tym miejscu wiedział z tradycji rodzinnej, odrzekł, że tutaj zawędrować miał przed wiekami prowadzony intuicją do świętego miejsca jeden ze świętych riszi, wielkich nauczycieli (guru). Owi riszi spisali święte księgi Wedy, co w sanskrycie oznacza "objawienie". Na nich opiera się filozofia czakramów - skupisk skoncentrowanej energii pochodzącej z kosmosu i z ziemi. W zasięgu tej energii, a przede wszystkim w centralnym źródle czakramu, gdzie jest ona najbardziej skuteczna, życie ludzkie, tak pod względem fizycznym jak i psychicznym rozwija się optymalnie.
Pojęcie czakramu nie bardzo mieści się w kategoriach europejskiego myślenia i dlatego w naszej rzeczywistości przyjęła się prostsza i łatwiejsza do wyobrażenia teoria wawelskiego świętego kamienia. Znany miał być już w okresie pogańskim, a jego moc ujawniła się w pełni w ubiegłym stuleciu, kiedy to Wawel pełniąc patriotyczne role pozwolił przetrwać trudny czas niewoli. Kamień ów ma być dla wtajemniczonych źródłem niebywałej mocy, dającej niezwykłą siłę duchową.
Po wojnie przeprowadzono badanie radiacji krypty świętego Gereona. Mgr inż. Władysław Rzepecki, pracownik Instytutu Fizyki Jądrowej równocześnie radiesteta, ustalił, że na głębokości 1200 m pod nią znajduje się silne ognisko promieniowania energetycznego. Stwierdził też radiację pochodzącą z mniejszej głębokości, około 250 m, która potęguje owo pierwsze promieniowanie.
W Londynie w roku 1966 ukazała się książka pod tytułem "The Cracow Occult Center", a później w Turynie w roku 1975 pod tytułem "Il centro occulto di Cracovie", które opisują wawelski święty kamień, uznając go za niezwykły talizman, głęboko zagrzebany pod katedrą w wapiennej skale. Widzą w nim uśpioną wibrację, pulsującą energią napromieniowania kosmicznego. Wibracja ta wydziela specjalną aurę magnetyczną, mającą niezwykłe właściwości oddziaływania na otoczenie.
Obecnie krypta świętego Gereona jest niedostępna, ale by odczuć zbawienny wpływ świętego kamienia wystarczy stanąć w odpowiednim miejscu na dziedzińcu wawelskim i poddać się przypływowi energii. Praktycznie wygląda to w ten sposób, że stajemy przy murze, koło krypty św. Gereona i wyobrażamy sobie, że przez stopy od świętego kamienia wchodzi uzdrawiająca energia, stopniowo wypełnia nasze wszystkie komórki, wypychając do góry złe trucizny, znajdujące się w naszym ciele. W końcu, jak już siła energetyczna dojdzie do głowy to całe zło wydostaje się z głowy na zewnątrz jak czarny dym z komina parowozu, najlepiej z energicznym "pufnięciem". Zostajemy oczyszczeni ze zła i naenergetyzowani dobrem.
Można sobie w ten sposób wyobrazić usunięcie dokuczliwych chorób i wypełnienie organizmu energią uzdrawiającą. Ktoś znerwicowany może pozbyć się nadmiaru chorobliwej energii czy lęków i przyjąć siły uspokajające. Wszystko zależy, co w czasie takiej medytacji chcemy uzyskać.
Wawelski święty kamień strzeże Wawelu, a z nim Krakowa podkreślając sakralność tego miejsca. Być może to właśnie jest ów "genius loci", kształtujący od tysiąca lat kulturę podwawelskiego grodu...
http://www.czakram.k....pl/czakram.php
Trzecie oko
(znane również jako oko wewnętrzne) – koncepcja w metafizyce i ezoteryce, nawiązująca pojęcia ćakry o nazwie Adźńa - znajdującej sie pomiędzy brwiami. Jest bramą prowadzącą do innych rzeczywistości i przestrzenią wyższej świadomości. W duchowości New Age trzecie oko symbolizuje stan oświecenia lub obraz stanu umysłu mający głęboko-osobiste duchowe lub parapsychologiczne znaczenie.
Bywa często wiązane z wizjami religijnymi, jasnowidzeniem, prekognicją i OOBE. Ludzie, którzy posiedli umiejętność posługiwania się trzecim okiem nazywani są jasnowidzami.
http://pl.wikipedia....iki/Trzecie_oko
RUNY
Runy są darem boskim, to prawdziwy magiczny alfabet. Historia pisma runicznego pełna jest magii i piękna. Według skandynawskich wierzeń to jeden z najważniejszych prezentów, jakie dał ludziom wielki bóg Odyn, który władał ludźmi, bogami i duszami poległych w boju wojowników. Pragnął mądrości i wiedzy. Pewnego dnia udał się pod Święty Yggdrasil, drzewo życia, które utrzymywało świat w jedności. Tam postanowił poświęcić samego siebie dla wiedzy i powiesił się na jednym z konarów. Jak głosi tradycja staroislandzka, przez 9 dni wisiał Odyn przebity własną włócznią. Był na granicy życia i śmierci, gdy zobaczył na dole, w korzeniach drzewa- a może i w głębi siebie -runy. Wygrał sam ze sobą. Najpotężniejsze zaklęcia magiczne, mowę run Odyn ofiarował bogom i ludziom, by wiedzieli, jak żyć i postępować. Mówią też sagi, że wiedzę o niektórych zaklęciach zachował dla siebie.
http://www.wrozbyonl...sperci/k/4/Runy
http://www.mrooczlan...dex.php?runy=25
Pentagram
Pentagram był symbolem bogini Kore, najbardziej wewnętrznej duszy Matki Ziemi, którą czczono w czasach neolitu[potrzebne źródło]. Pentagram był znany jako Gwiazda Isztar, a później jako Gwiazda Izydy. Mistycy pitagorejscy widzieli w nim symbol doskonałości, kojarzyli go z życiem i zdrowiem. W starożytności przekonanie o właściwościach ochronnych pentagramu było tak silne, że Babilończycy często rysowali go na pojemnikach z żywnością, co miało zapobiegać jej gniciu. Dla pierwszych chrześcijan pentagram odzwierciedlał pięć ran Jezusa ze względu na 5 wierzchołków. Od XIV wieku uważany za symbol szatana, ze względu na podobieństwo do głowy kozła (odwrócony dwoma wierzchołkami do góry). W XIX wieku Eliphas Levi podzielił pentagramy na "dobrą stronę" i "złą stronę". Za "dobrą" uznał ten odwrócony jednym wierzchołkiem do góry, za "złą" odwrócony — zwrócony dwoma wierzchołkami do góry. Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem do góry zwany jest Pentagramem Białym, jest on odzwierciedleniem sacrum — siły boskiej. Odzwierciedla również pięć zmysłów człowieka, oraz pięć żywiołów: powietrze, wodę, ziemię, ogień i ducha, ukazując wyższość umysłu człowieka nad wszelkimi innymi żywiołami i zmysłami.
Pentagram z imionami Lilith i Samael
Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem ku dołowi zwany jest Pentagramem Odwróconym, Czarnym, lub Pentagramem Baphometha. Pentagram Baphometha przedstawia profanum - człowieczeństwo, odzwierciedla on wyższość żądz i emocji nad rozumem, jest powszechnie uważany za znak satanistyczny, chociaż często mylony z Pentagramem Białym.
Pentagram Biały uważany jest za amulet chroniący przed zgubnym wpływem magii oraz klątwami. Można go zauważyć na różnych talizmanach i amuletach oraz odnaleźć w wielu budowlach sakralnych, itp. Biały pentagram jest między innymi symbolem religii Wicca i innych tradycji pogańskich.
Pentagram jest też spotykany w astronomii. Otóż planeta Wenus w ciągu ośmiu lat wykonuje na niebie ruch w kształcie pentagramu. Stąd też w starożytnej Grecji planeta Wenus była symbolem bogini Wenus. Symbol ten odnalazł się też w XV wieku jako symbol żałoby kiedy to matka jednego z rycerzy zakonnych zmarła. Jako, iż miała na imię Wenus jej potomek wykonał naszyjnik zawierający w sobie pentagram. Obrócił go na znak śmierci jednym ramieniem do dołu i wpisał w okrąg tak aby wierzchołki ramion wystawały poza koło. Owo koło było znakiem bliskości jaka była między zakonnym żołnierzem a matką.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pentagram
http://www.originalm...e/pentagram.jpg
http://api.ning.com/...agram_white.jpg
Chciałem sobie taki namalować ale rodzice i wiara(katolik) nie pozwalają
http://republika.pl/.../pentagram3.gif
KRZYŻ ATLANTÓW
Egipski krzyż życia ANKH - to symbol i atrybut wszystkich bóstw wiecznie żyjących w piśmie hieroglif oznaczający życie. Przywraca równowagę energetyczną, emituje poza organizm wszelkie szkodliwe fale powstałe w wyniku chorób i zmęczenia. Symbolizuje zjednoczenie zasady męskiej i żeńskiej. Starożytni Egipcjanie uważali Ankh za klucz życia, jest jednym z najmocniejszych talizmanów, promieniuje wyjątkowo silną energią
http://kuferek.blox....source/ankh.jpg
