0
Pierwszego maja roku 1963, 16 letnia Yoshie Nakata (urodzona 01.05.1947) zaginęła podczas drogi powrotnej ze szkoły. Tej samej nocy pojawiły się notki (informacje) dotyczące okupu. Według instrukcji domownicy mieli dostarczyć 200.000 jenów w pewne miejsce blisko ich domu następnego dnia o 12:00. Jej siostra, która później popełniła samobójstwo dostarczyła fałszywe pieniądze w umówione miejsce. Policja bacznie obserwowała zza rogu jej poczynania. Chociaż mężczyzna pojawił się to zdążył uciec policji zanim go złapali.
żądanie okupu | fot/domena publiczna.
Rankiem 4 maja, ciało ofiary zostało znalezione, pochowane na pobliskiej farmie. Policja twierdziła, że najpierw została zgwałcona, a dopiero potem zamordowana. Prasa skrytykowała policję za niezłapanie podejrzanego. Ten sam błąd popełniono w przypadku Yoshinobu Murakoshi, którego bardzo podobny przypadek odnotowano miesiąc wcześniej. W dniu 6 maja pewien mężczyzna, dzień przed swoim ślubem popełnił samobójstwo. Posiadał on tą samą grupę krwi co ofiara, ale cierpiał na zaburzenia erekcji, więc policja wykluczyła go jako potencjalnego mordercę.
Blisko domu ofiary mieściła się farma, która należała do Ishidy Yōtonjō. Rodzina ofiary oraz jej pracownicy byli Burakumin*. Podczas badania sprawy policja aresztowała pracownika farmy Ishida, 24-letniego Kazuo Ishikawe. Początkowo nie chciał się przyznać, ale pod naciskiem opłat i gróźb przyznał się, że ją porwał i zamordował. Jego zwolennicy twierdzili, że policja zmusiła go do złożenia fałszywych zeznań i groziła mu prawie miesiąc. Podkreślali również, że nie potrafił pisać, ani czytać. Jego były pracodawca, który również jest burakuminem zeznał, że Kazuo nie potrafił czytać magazynów, przypisów ruchu drogowego itp. Zwolennicy twierdzą również, że nie wiedział kim jest prawnik i jaką pełni funkcję. Według nich policja dała mu fałszywe informacje od rzekomego adwokata. Miał zostać zwolniony w ciągu dziesięciu lat, jeżeli się przyzna, lecz w rzeczywistości by tego nie zrobili.
Ishikawa za morderstwo został skazany na karę śmierci. Jako, że odwoływał się, a jasnych dowodów brakowało został później skazany na dożywocie. Z pomocą rodziny i świadków w 1994 został warunkowo zwolniony. Jeszcze długo chciał oczyścić swoje imię żądając sprawiedliwego procesu, którego nie dał mu jego prawnik (który został oddalony za jego faworyzujące poglądy).
Wiele dowodów wskazywało na to, że Ishikawa jest niewinny, a oskarżenia oparte są na bredniach. Przede wszystkim Kazuo nie mógł napisać listu z żądaniem okupu. Można było wykluczyć także pozostałą jego rodzinę, gdyż byli bardzo słabo wykształceni. Został aresztowany w wieku 24 lat, nie posiadał elementarnej wiedzy i był analfabetą. Żądanie zostało zapisane chińskimi znakami przez osobę doświadczoną w pisaniu. Nie znaleziono także nigdzie jego odcisków palców.
zwłoki ofiary | fot.domena publiczna
Podczas trzeciego poszukiwania domu Ishikawy policja próbowała znaleźć pióro, którym podobno zostało spisane żądanie okupu. Wykorzystali to jako pretekst do ponownego aresztowania młodego mężczyzny. Rozpoczęto dwugodzinne przesłuchanie i równie długie przeszukiwanie domu. Ostatecznie niczego nie znaleźli.
Po ośmiu dniach zmagań 26 wyszkolonych detektywów długopis został znaleziony w ościeżnicy w kuchni. High Court Tokio powiedział, że to dlatego, że miejsce było zbyt oczywiste , a Sąd Najwyższy utrzymuje ,że niscy ludzie mogą mieć trudności z widzeniem górnej części ościeżnicy. Ościeżnica wynosi około 1,83 m (6 stóp).
Detektyw weteran stwierdził, że niedopuszczalne jest takie niedopatrzenie w dodatku dwukrotne. Sprawa stała się skandalem.
-Ponadto ścieżnica jest wymieniana w każdym podręczniku jako rutynowa lokalizacja do sprawdzenia - donosi.
Nie było żadnych świadków zeznających na spotkanie Kazuo z dziewczyną. Brak świadków był tajemniczy ze względu na wspólną ścieżkę jaką pokonywali w środku dnia, między polami. Robotnicy pracujący w polach także oznajmiali, że nigdy nie widzieli ich razem. Do czasu.
Stwierdzono, że Ishikawa zabił dziewczynę, bo krzyczała i chciał ją uciszyć. Zanim się zorientował była już martwa. Jednak w tym czasie niedaleko miejsca zbrodni pracował mężczyzna, który zgłosił się do policji i zeznał, że słyszał krzyki nadchodzące z lasu. Zostało to użyte jako dowód koronny przeciwko mężczyźnie. W roku 1981, po 28 latach Ishikawa został osądzony.
Kazuo stwierdził, że dziewczyna doznała głębokiego cięcia w okolicach głowy, lecz owych nie odnaleziono. Zeznał również, że dusił ją miażdżąc szyję, żeby przestała krzyczeć, lecz siniaków na szyi również nie znaleziono. Zamiast tego były znaki z tkaniną owinięte ciasno wokół jej szyi. Oficjalna wersja utrzymywała, że Ishikawa przeniósł ważące 54 kilogramy ciało z lasu z powrotem w stronę miasta. Biegli stwierdzili, że jest to niemożliwe wykonując kilka eksperymentów. Ciało nie nosiło żadnych śladów, a na ścieżce nie znajdowały się ślady krwi.
Było wiele śladów zostawionych przez mordercę, ale żaden z nich nie pasował do Ishikawy. Wzniesiono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, która pozostawia niejasności po dzień dzisiejszy.
Przypisy:
Burakumin - W Japonii niższa warstwa społeczna, ofiary dyskryminacji, dawniej ostracyzmu. Ze względu na status mylnie postrzegani jako niebezpieczni.
Tłumaczenie: Kazuhaki
Na podstawie tesktu
