0
Komentuj na forum
Uraz głowy często jest przyczyną wejścia w stan śpiączki. Może on być wynikiem wypadku samochodowego lub nagłego uderzenia w głowę. Pacjenci, którzy wybudzili się po kilku miesiącach lub latach przebywania w śpiączce, często opowiadają innym ludziom, że nie doświadczyli niczego niezwykłego. Mówią swoim przyjaciołom i rodzinom o tym, że czuli się tak, jak gdyby spali.
Ofiary śpiączki w większości nie przypominają sobie jakichś jasnych tuneli czy rozmawiających z nimi aniołów. Często wybudzają się po miesiącu, najdalej po roku. Ofiary śpiączki często bywają zaskoczone, słysząc, że od momentu ich ostatniej pobudki nastał nowy rok lub miesiąc. Ich umysły wydają się tkwić w przeszłości.
Istnieje wiele historii ludzi twierdzących, że przeżyli doświadczenie przedmśmiertne. Wielu z nich twierdziło, że widzieli jasne światło, że z przyjemnością szli do nieba, niektórzy też twierdzili, że byli natychmiast zabierani do piekła. Interesujące jest to, że ludzie będący w stanie śpiączki umysłowej nie wspominają tego typu wydarzeń. Jaka jest więc różnica pomiędzy doświadczeniem przedśmiertnym a doświadczeniem śpiączki?
Psychologia długo sądziła i nauczała, że jesteśmy na stałe przywiązani do naszego duchowego rdzenia. Tak długo, jak tylko jesteś przywiązany do tego rdzenia, tak długo możesz odbywać podróże astralne i wizualizować swoją duszę w innej rzeczywistości. Jeśli jednak oddzielisz się od tego sznura, wówczas będzie to oznaczało, że umierasz.
Ofiary umysłowej śpiączki są nadal przywiązane do duchowego rdzenia i właśnie dlatego nie mogą przejść lub dojrzeć czegokolwiek "po tej drugiej stronie". W rzeczywistości ich dusza i ciało odpoczywają. Przeważnie nie śnią, ponieważ sny często mogą nas uchronić przed niebezpieczeństwami i rzeczami, które mogą nas czekać. Osoba znajdująca się w stanie śpiączki duchowo i fizycznie je odpiera.
Osoba, która miała doświadczenie bliskiej śmierci, często przy umieraniu widzi interesujące rzeczy, ponieważ faktycznie jest oddzielona od ciała. Osoby takie nie mogą być w żaden sposób połączone z ciałem.
Duchy nieboszczyków często są widywane w miejscach, w których ci ludzie żyli. Oczywiste jest, że jest to jakaś forma bytu pozacielesnego. Obrazy i głosy ludzi były utrwalane na zdjęciach i na taśmach. Interesujące jest też to, że te istoty podobne do ludzi zdają sobie sprawę z tego, że rozmawiają z tobą, zaś inne nie mają pojęcia o tym, że obok nich znajduje się jeszcze ktoś.
Większość religii uczy, że po drugiej stronie ludzkiego ciała także istnieje życie. Podobno wszyscy posiadamy ludzkiego ducha i duszę. Obojętnie, czy wierzysz w niebo, w piekło, czy nie wierzysz w nic, musisz przyznać, że istnieje wystarczająco dużo dowodów, że coś może żyć poza naszym światem.
Stan śpiączki umysłowej najczęściej wywołuje spokój i ułatwia odpoczynek po strasznym wypadku. Bóg panuje, a czas w świecie duchowym nie istnieje, musimy więc wnioskować, że śpiączka nie oznacza fizycznego oddzielenia się od ziemskiego ciała. Jedyny czas, którego może doświadczyć osoba "po drugiej stronie", to ten, kiedy ta osoba przeżywa doświadczenie przedśmiertne lub wizualizuje siebie podczas podróży astralnej.
Wielu ludzi nie wierzących w Boga uznaje śmierć za część życia, która jest równocześnie przerażająca. Nikt nie lubi myśleć o tym, że może przejść do nicości. Musi się zastanowić nad tym, czym naprawdę jest życie po śmierci. Wielu obdarzonych psychicznie ludzi miało doświadczenia przedśmiertne i odkryli oni, że świat duchowy istnieje poza naszym ludzkim rozumowaniem. Jest to świat widoczny tylko dla tych, którzy go szukają, i tych, którzy są na niego otwarci. Większość ludzi na świecie nie doświadcza spotkania z duchem w swoich własnych domach. Zaś większość z tych, którzy duchy widzieli, twierdzi, że spotykali je w jednym znanym, nawiedzonym miejscu.
Interesujące jest to, że duch często widzi nas wyraźnie, ale my nie widzimy go gołym okiem lub nie słyszymy. Ofiara śpiączki, która nagle się wybudza, zwykle nie opisuje jakiegoś niesamowitego spotkania z duchami, aniołami lub Bogiem. Najprawdopodobniej najczęściej ofiary śpiączki opisują stan snu.
Śmierć ma miejsce tylko raz i większość ludzi doświadcza jej tylko raz w ciągu całego życia. Gdy duch oddziela się od ludzkiego ciała, ludziom tym wydaje się, że doświadczyli czegoś dobrego lub złego. Ci, którzy zostali uznani za zmarłych, a którzy wrócili do życia, często twierdzili, że widzieli siebie, pływając wokół swojego ciała. wciąż posiadali uczucia i spotykali anioły lub demony. Anne Mary Baxter, autorka książki "The Divine Revelation of Hell", twierdzi, że została zaprowadzona do piekła przez Jezusa, a on pokazał jej, jak wygląda wieczność dla tych, którzy nie przyjęli go jako Pana i zbawiciela. Gdy się wybudziła, powiedziała, że czuje potrzebę opowiedzieć ludziom swoją historię. Zdołała znaleźć wydawcę dla swojej książki, a jej słowa zainspirowały tysiące ludzi na całym świecie.
Ciekawą rzeczą jest to, że gdy osoba powraca z doświadczenia przedśmiertnego, zwykle jej charakter nie ulega zmianie. Gdy osoba budzi się ze śpiączki, często występują zmiany osobowości. Czasami nie jest to już ta sama osoba, co przed śpiączką.
Nasze osobowości podobno zmieniają się, gdy w pewnym stopniu wystąpi u nas niesprawność mózgu. Wielu współmałżonków często skarży się, że małżonek jest zupełnie inną osobą, od kiedy dostał śpiączki. Czy taka osoba może ponosić odpowiedzialność, jeśli zacznie coś niszczyć po przejściu śpiączki?
Czy śmierć jest naprawdę stanem podobnym do snu, czy może jest czymś więcej w historii całego życia? Każda osoba, która przeżyła doświadczenie przedśmiertne, doświadczyła go w inny sposób. Wiele historii jest podobnych, wiele jest różnych. Wspólną cechą wszystkich relacji o śpiączce jest to, że jej ofiary nie pamiętają zupełnie nic.
Gdy ktoś umiera, jest właściwie odcięty od swojego mózgu i oddechu. Osoba, która znalazła się w śpiączce, zwykle zachowuje normalne funkcje mózgu i oddycha. Czasami musi używać respiratora, nadal jednak oddycha.
Okazuje się , że ludzie, umierając, doświadczają różnych wydarzeń. Zależy to od twojej osobistej wiary; będziesz doświadczał tego, w co wierzyłeś, żyjąc na ziemi. Okazuje się też, że ludzie wierzący w to, że niebo znajduje się wewnątrz serca, mogą naprawdę doświadczyć spotkania z aniołami lub zaznać innego życia podczas umierania.
To, co się dzieje, gdy umierasz, jest przedmiotem dyskusji toczącej się od zarania dziejów i w każdej kulturze jest przedstawiane w inny sposób. Psychologowie od dawna dyskutowali o życiu i teraz są w posiadaniu filmów i nagrań audio z głosami umarłych. Jeśli nie wierzysz w duchy, możesz zbadać zbiory audio-video dowolnego łowcy duchów.
Stephen Piperno, Ufodigest.com, 15 styczeń 2007
Tłumaczenie: Ivellios
Paranormalne.pl
źródło: http://www.paranormalium.pl
Uraz głowy często jest przyczyną wejścia w stan śpiączki. Może on być wynikiem wypadku samochodowego lub nagłego uderzenia w głowę. Pacjenci, którzy wybudzili się po kilku miesiącach lub latach przebywania w śpiączce, często opowiadają innym ludziom, że nie doświadczyli niczego niezwykłego. Mówią swoim przyjaciołom i rodzinom o tym, że czuli się tak, jak gdyby spali.
Ofiary śpiączki w większości nie przypominają sobie jakichś jasnych tuneli czy rozmawiających z nimi aniołów. Często wybudzają się po miesiącu, najdalej po roku. Ofiary śpiączki często bywają zaskoczone, słysząc, że od momentu ich ostatniej pobudki nastał nowy rok lub miesiąc. Ich umysły wydają się tkwić w przeszłości.
Istnieje wiele historii ludzi twierdzących, że przeżyli doświadczenie przedmśmiertne. Wielu z nich twierdziło, że widzieli jasne światło, że z przyjemnością szli do nieba, niektórzy też twierdzili, że byli natychmiast zabierani do piekła. Interesujące jest to, że ludzie będący w stanie śpiączki umysłowej nie wspominają tego typu wydarzeń. Jaka jest więc różnica pomiędzy doświadczeniem przedśmiertnym a doświadczeniem śpiączki?
Psychologia długo sądziła i nauczała, że jesteśmy na stałe przywiązani do naszego duchowego rdzenia. Tak długo, jak tylko jesteś przywiązany do tego rdzenia, tak długo możesz odbywać podróże astralne i wizualizować swoją duszę w innej rzeczywistości. Jeśli jednak oddzielisz się od tego sznura, wówczas będzie to oznaczało, że umierasz.
Ofiary umysłowej śpiączki są nadal przywiązane do duchowego rdzenia i właśnie dlatego nie mogą przejść lub dojrzeć czegokolwiek "po tej drugiej stronie". W rzeczywistości ich dusza i ciało odpoczywają. Przeważnie nie śnią, ponieważ sny często mogą nas uchronić przed niebezpieczeństwami i rzeczami, które mogą nas czekać. Osoba znajdująca się w stanie śpiączki duchowo i fizycznie je odpiera.
Osoba, która miała doświadczenie bliskiej śmierci, często przy umieraniu widzi interesujące rzeczy, ponieważ faktycznie jest oddzielona od ciała. Osoby takie nie mogą być w żaden sposób połączone z ciałem.
Duchy nieboszczyków często są widywane w miejscach, w których ci ludzie żyli. Oczywiste jest, że jest to jakaś forma bytu pozacielesnego. Obrazy i głosy ludzi były utrwalane na zdjęciach i na taśmach. Interesujące jest też to, że te istoty podobne do ludzi zdają sobie sprawę z tego, że rozmawiają z tobą, zaś inne nie mają pojęcia o tym, że obok nich znajduje się jeszcze ktoś.
Większość religii uczy, że po drugiej stronie ludzkiego ciała także istnieje życie. Podobno wszyscy posiadamy ludzkiego ducha i duszę. Obojętnie, czy wierzysz w niebo, w piekło, czy nie wierzysz w nic, musisz przyznać, że istnieje wystarczająco dużo dowodów, że coś może żyć poza naszym światem.
Stan śpiączki umysłowej najczęściej wywołuje spokój i ułatwia odpoczynek po strasznym wypadku. Bóg panuje, a czas w świecie duchowym nie istnieje, musimy więc wnioskować, że śpiączka nie oznacza fizycznego oddzielenia się od ziemskiego ciała. Jedyny czas, którego może doświadczyć osoba "po drugiej stronie", to ten, kiedy ta osoba przeżywa doświadczenie przedśmiertne lub wizualizuje siebie podczas podróży astralnej.
Wielu ludzi nie wierzących w Boga uznaje śmierć za część życia, która jest równocześnie przerażająca. Nikt nie lubi myśleć o tym, że może przejść do nicości. Musi się zastanowić nad tym, czym naprawdę jest życie po śmierci. Wielu obdarzonych psychicznie ludzi miało doświadczenia przedśmiertne i odkryli oni, że świat duchowy istnieje poza naszym ludzkim rozumowaniem. Jest to świat widoczny tylko dla tych, którzy go szukają, i tych, którzy są na niego otwarci. Większość ludzi na świecie nie doświadcza spotkania z duchem w swoich własnych domach. Zaś większość z tych, którzy duchy widzieli, twierdzi, że spotykali je w jednym znanym, nawiedzonym miejscu.
Interesujące jest to, że duch często widzi nas wyraźnie, ale my nie widzimy go gołym okiem lub nie słyszymy. Ofiara śpiączki, która nagle się wybudza, zwykle nie opisuje jakiegoś niesamowitego spotkania z duchami, aniołami lub Bogiem. Najprawdopodobniej najczęściej ofiary śpiączki opisują stan snu.
Śmierć ma miejsce tylko raz i większość ludzi doświadcza jej tylko raz w ciągu całego życia. Gdy duch oddziela się od ludzkiego ciała, ludziom tym wydaje się, że doświadczyli czegoś dobrego lub złego. Ci, którzy zostali uznani za zmarłych, a którzy wrócili do życia, często twierdzili, że widzieli siebie, pływając wokół swojego ciała. wciąż posiadali uczucia i spotykali anioły lub demony. Anne Mary Baxter, autorka książki "The Divine Revelation of Hell", twierdzi, że została zaprowadzona do piekła przez Jezusa, a on pokazał jej, jak wygląda wieczność dla tych, którzy nie przyjęli go jako Pana i zbawiciela. Gdy się wybudziła, powiedziała, że czuje potrzebę opowiedzieć ludziom swoją historię. Zdołała znaleźć wydawcę dla swojej książki, a jej słowa zainspirowały tysiące ludzi na całym świecie.
Ciekawą rzeczą jest to, że gdy osoba powraca z doświadczenia przedśmiertnego, zwykle jej charakter nie ulega zmianie. Gdy osoba budzi się ze śpiączki, często występują zmiany osobowości. Czasami nie jest to już ta sama osoba, co przed śpiączką.
Nasze osobowości podobno zmieniają się, gdy w pewnym stopniu wystąpi u nas niesprawność mózgu. Wielu współmałżonków często skarży się, że małżonek jest zupełnie inną osobą, od kiedy dostał śpiączki. Czy taka osoba może ponosić odpowiedzialność, jeśli zacznie coś niszczyć po przejściu śpiączki?
Czy śmierć jest naprawdę stanem podobnym do snu, czy może jest czymś więcej w historii całego życia? Każda osoba, która przeżyła doświadczenie przedśmiertne, doświadczyła go w inny sposób. Wiele historii jest podobnych, wiele jest różnych. Wspólną cechą wszystkich relacji o śpiączce jest to, że jej ofiary nie pamiętają zupełnie nic.
Gdy ktoś umiera, jest właściwie odcięty od swojego mózgu i oddechu. Osoba, która znalazła się w śpiączce, zwykle zachowuje normalne funkcje mózgu i oddycha. Czasami musi używać respiratora, nadal jednak oddycha.
Okazuje się , że ludzie, umierając, doświadczają różnych wydarzeń. Zależy to od twojej osobistej wiary; będziesz doświadczał tego, w co wierzyłeś, żyjąc na ziemi. Okazuje się też, że ludzie wierzący w to, że niebo znajduje się wewnątrz serca, mogą naprawdę doświadczyć spotkania z aniołami lub zaznać innego życia podczas umierania.
To, co się dzieje, gdy umierasz, jest przedmiotem dyskusji toczącej się od zarania dziejów i w każdej kulturze jest przedstawiane w inny sposób. Psychologowie od dawna dyskutowali o życiu i teraz są w posiadaniu filmów i nagrań audio z głosami umarłych. Jeśli nie wierzysz w duchy, możesz zbadać zbiory audio-video dowolnego łowcy duchów.
Stephen Piperno, Ufodigest.com, 15 styczeń 2007
Tłumaczenie: Ivellios
Paranormalne.pl
źródło: http://www.paranormalium.pl
