UWAGA, temat zawiera drastyczne treści. Jeśli nie życzysz sobie oglądania tego typu materiałów powinieneś natychmiast opuścić ten wątek. W przeciwnym wypadku nie możesz rościć sobie żadnych pretensji wobec administratora serwisu lub zespołu moderatorów.
Zdeformowane płody z IRAKU
Zdeformowane płody z Afganistanu
Wiele miesięcy przed napaścią na Irak miliony mieszkańców planety ziemia wyszły na ulice stolic swoich krajów, aby zamanifestować swój sprzeciw wobec napaści (występując w ten sposób w imieniu większości obywateli świata). Wszyscy kochający pokój obywatele świata wstrzymywali oddech, wierząc, że Narody Zjednoczone i rządy narodów świata nie pozwolą na ten barbarzyński gwałt na wolności oraz życiu i zdrowiu setek tysięcy ludzi.
Oburzenie mieszkańców planety ziemia nie powstrzymało grupy żądnych pieniędzy i władzy gotowych na wszystko ludzi, lub raczej bestii w ludzkiej skórze, od wykonania najbardziej barbarzyńskiego kroku w nowożytnych dziejach planety.
Pomimo ustawicznie powtarzanych przez cały gabinet administracji Bush’a twierdzeń, że Saddam Husajn ma broń masowego zniszczenia, ani wojska amerykańskie, ani wysłani wcześniej przez Narody Zjednoczone na poszukiwanie Broni Masowego Zniszczenia specjaliści, nie znaleźli jakichkolwiek śladów takiej broni.
Wojska amerykańskie najechawszy Irak pod zarzutem posiadania przez ten kraj broni masowego rażenia, na rozkaz administracji Bush’a już pierwszego dnia inwazji użyły broni atomowej. Ta broń to wszelkiego rodzaju amunicja i bomby zawierające Zubożony Uran.
W ten sposób USA brutalnie pogwałciły, i gwałcą nadal, podpisane również przez siebie wszelkie światowe traktaty i konwencje o zakazie używania broni nuklearnej, najstraszliwszej z broni.
Ta broń nie wybucha w postaci grzyba atomowego. Jej użycie nie jest tak spektakularne. To broń mniejszego kalibru. Ale jej ilość wystrzelona w tej napaści jest wiele setek tysięcy razy większa niż zawartość śmiertelnego atomowego balastu w bombie znad Nagasaki.
Już siedem dni po rozpoczęciu inwazji w filtrach brytyjskich instytutów badających radioaktywność otoczenia znaleziono cząsteczki odpadu atomowego – zubożonego uranu.
“Rak zapoczątkowany jest jedną cząsteczką alfa” - Admirał Vishnu Bhagwatt.
Co to jest “Zubożony uran” (DEPLETED URANIUM)?
Zubożony uran to odpad powstały przy produkcji paliwa do reaktorów nuklearnych i bomb atomowych. Materiałem używanym w cywilnym i militarnym przemyśle nuklearnym jest uran U-235, izotop który może być rozszczepiany.
Ponieważ ten izotop w naturze znajduje się w bardzo niskich proporcjach, ruda uranowa musi być wzbogacona tzn. jej proporcja izotopu U-235 musi być zwiększona przemysłowo. Ten proces wytwarza wielką ilość radioaktywnego odpadu - zubożonego uranu, nazwanego tak ponieważ jest stworzony głównie z innego nie rozszczepialnego izotopu uranu – U-238 i z minimalnej proporcji U-235.
Od 1977 amerykański przemysł militarny używa DU do oblekania konwencjonalnej broni (artyleria, czołgi i samoloty), do ochrony własnych czołgów, jako przeciwwaga w samolotach i pociskach Tomahawk i jako składnik do instrumentów nawigacyjnych. To powoduje, że ZU jest wysoce atrakcyjny dla wojskowych technologii:
1. Jest niesamowicie gęsty – 1 cm 3 waży prawie 19 gramów – tak, że pociski z głowicami ZU mogą spenetrować zbrojoną stal pojazdów wojskowych oraz budynków.
2. Jest spontanicznym „zapłonnikiem” (pyrophoric material) to znaczy, że kiedy pocisk ZU dosięgnie celu zapala się i płonie w temperaturze 10 000– 12 000 stopni Celsjusza rozprowadzając po okolicy wielki obłok cząsteczek tlenku U-238.
Po z górą 50 latach produkowania broni atomowej i energii nuklearnej w roku 1996 USA posiadały 500.000 ton zmagazynowanego zubożonego uranu. ZU jest radioaktywny, a czas jego życia wynosi 4,5 miliarda lat.
Dlatego takie odpady muszą być przechowywane wyjątkowo bezpiecznie przez nieokreśloną długość czasu, co jest niesłychanie drogą procedurą.
Aby zaoszczędzić pieniądze i opróżnić swoje zbiorniki Departament Obrony i Energii USA mianował ZU darmowym towarem dla narodowych i zagranicznych producentów broni. Oprócz USA, kraje takie jak Anglia, Francja, Kanada, Rosja, Grecja, Turcja, Izrael i monarchie Zatoki, Tajwan, Południowa Korea, Pakistan i Japonia nabywają i wytwarzają broń ze zubożonego uranu.
Kiedy pocisk dosięga celu, 70% ZU pali się i utlenia, wybuchając wysoce toksycznymi, radioaktywnymi cząsteczkami. Będąc tak mikroskopijnymi, cząsteczki te mogą być wchłonięte (np., przez skórę) lub wciągnięte z powietrzem, po tym jak leżały na glebie lub zostały przywiane wraz z wiatrem znajdują się w łańcuchu pokarmowym lub w wodzie.
Raport techniczny z r. 1995 wydany przez Armię Amerykańską wskazuje, że „jeśli ZU znajdzie się w ciele, ma potencjał stworzenia poważnych zdrowotnych konsekwencji. Związane z tym ryzyko jest zarówno chemiczne jak i radiologiczne”.
Znajdujący się w płucach lub nerkach uran 238 i produkty jego rozkładu (tor 234, protan i inne izotopy uranu) promieniują promieniowaniem alfa i beta, które powoduje śmierć komórek i mutacje genetyczne powodując raka u ludzi wystawionych na działanie ZU, i defekty genetyczne u ich potomków przez całe generacje.
W 110.000 (W stu dziesięciu tysiącach nalotów) nalotach na Irak (pierwsza wojna w Zatoce), Amerykańskie samoloty A-10 Warthog wystrzeliły 940.000 pocisków ze zubożonym uranem w ofensywie lądowej, jej czołgi M60, M1 i M1A1 wystrzeliły następne 4000 pocisków z ZU, większego kalibru.
Szacuje się, że w tym rejonie znajduje się 300 ton (wg Holendrów 800 ton-1sza wojna) radioaktywnego odpadu, który oddziaływuje na ponad 250 tysięcy Irakijczyków (rak w rodzinach bez historii tej choroby, poronienia, zdeformowane noworodki).
Po wojnie w Zatoce, Irak i międzynarodowe epidemiologiczne dochodzenia ujawniły, że zanieczyszczenie środowiska w wyniku użycia tej broni jest utożsamiane z pojawieniem się nowych, bardzo trudnych do zdiagnozowania chorób i spektakularny wzrost przyporodowych deformacji i raka, zarówno wśród ludności Irackiej jak i wśród tysięcy weteranów Amerykańskich i Angielskich, i ich dzieci, rozpoznawane jako „Syndrom Zatoki”.
Podobne objawy do tych z Zatoki opisywane są wśród tysięcy dzieci mieszkających w rejonach byłej Jugosławii (Bośnia) gdzie lotnictwo Amerykański użyło ZU w bombach w 1996 roku, jak również w interwencji NATO przeciwko Jugosławii w 1999 roku.”
Istnieją cztery zasady pochodzące z deklaracji praw człowieka i konwencji dotyczących broni:
1. Broń może być użyta przeciwko militarnym celom wojskowym wroga i nie może mieć niekorzystnego wpływu na innych terytoriach. (zasada terytorialna)
2. Broń może być używana tylko przez okres trwania zbrojnego konfliktu i nie może być używana ani mieć trwałego działania po tymczasowym jej zastosowaniu. (zasada tymczasowości)
3. Broń nie może być dysproporcjonalnie nieludzka (zasada humanitaryzmu?). Konwencja Haska z 1899 roku i 1907 mówi o „niepotrzebnym cierpieniu” i „zbytecznych ranach”.
4. Broń nie może mieć niewłaściwego negatywnego wpływu na środowisko naturalne.
“ZU odpada we wszystkich tych testach. Po pierwsze zasięg ZU nie może być ograniczony tylko do celów militarnych. Po drugie nie możne go „wyłączyć” kiedy konflikt zbrojny się kończy i po wojnie nadal zabija. Po trzecie ZU zabija poprzez bolesne doświadczenia takie jak rak i wyniszczenie organów, może również powodować deformacje noworodków, takie jak deformacje twarzy i brakujące części ciała. I na koniec, ZU nie może być używany bez niepotrzebnego zniszczenia środowiska naturalnego. Moim zdaniem użycie broni z ZU pogwałca postanowienia Konwencji Genewskiej i dlatego jej użycie jest zbrodnią wojenną, lub zbrodnią przeciwko ludzkości.” Karen Parker, sławna amerykańska prawnik ds. międzynarodowych praw człowieka.
Uran jest jednym z najcięższych pierwiastków na ziemi i dlatego jego uderzenie jest tak potężne, że przebija pokrycie czołgów, ściany budynków i bunkrów „jak masło”, a następnie ulega samoistnemu zapłonowi powodując, że wszystko, łącznie z powietrzem wokół zapala się i spala ludzi żywcem.
Amerykańscy żołnierze nazywają takich nieszczęśników „crispy critters” - „chrupkie mięsko.”
„Skóra dzieci była odwinięta na zewnątrz, jak pergamin, ukazując żyły i spalone mięso z którego sączyła się krew, podczas gdy oczy nietknięte, spoglądały wprost przed siebie. Zwymiotowałem” - z zeznań świadka oglądającego ciała ofiar pocisków z ZU.
ZU jest chemicznie toksyczny i powoduje chemiczne zatrucie żywego organizmu, tak jak powoduje je ołów i inne ciężkie metale.
Jest radiologicznie niebezpieczny, a miliony radioaktywnych utlenionych cząsteczek uranu wytwarzanych kiedy uran się spala są tak małe, że przedostają się przez maski gazowe, wnikając do płuc i atakując wszystkich bez wyjątku; również dzieci w łonie matek i te jeszcze nienarodzone; Zubożony Uran nieodwracalnie uszkadza łańcuch kodu genetycznego.
“Wojna w Zatoce była najbardziej toksyczną wojną w historii ludzkości.” Leonard Dietz, Amerykański fizyk jądrowy o Pierwszej Wojnie w Zatoce (Gulf War I).
Od 1991 roku tj. roku w którym Bush sr. rozpoczął pierwszą wojnę w Zatoce Perskiej, w tym rejonie świata sześć razy zwiększyła się liczba deformacji okołoporodowych i więcej dzieci choruje na białaczkę.
„W dodatku co najmniej 500 dzieci dziennie umiera z powodu sankcji – “Lancet”, periodyk lekarski, 1998 rok. W roku 2006 sankcje nadal obowiązują, a życie w Iraku stało się o wiele trudniejsze.
W wojnie z 1991 USA przyznały się do użycia 320 ton ZU. Holenderska instytucja charytatywna LAKA szacuje, że liczba ta bliższa jest 800 tonom. Ale dopiero kilkakrotne przemnożenie tej liczby poda faktyczną ilość ZU zrzuconego do dzisiejszego dnia na Irak.
Niewyobrażalne są również potworne zniszczenia zdrowia Irakijczyków i ich płodności praktycznie na zawsze bowiem długość rozkładu uranu to cztery i pół miliarda lat. Dłużej niż istnieje planeta ziemia.
Wszystkie odmiany raka, również te bardzo dotychczas rzadkie, lub w ogóle wcześniej nie istniejące, są teraz są bardzo częste; białaczka, deformacje już w łonie matki, poronienia, błyskawicznie rozwijający się rak po zetknięciu np. bawiących się dzieci z łuskami po pociskach lub wrakami czołgów i samolotów zestrzelonych za pomocą amunicji uranowej.
Deformacje będą pogłębiać się wraz z biegiem lat sprawiając, że naród Iracki, a dokładniej ci jego przedstawiciele, którzy przeżyją, będzie narodem mutantów niezdolnych do pracy, reprodukcji i normalnego życia.
Radioaktywność będzie zabijała miliony ludzi w każdym wieku w następnych dziesięcio- i stuleciach.
Jest to najpotworniejsza zbrodnia przeciw ludzkości jaka kiedykolwiek się wydarzyła, ponieważ zabijanie nie skończy się wraz z lokalnym konfliktem. Zubożony uran użyty w ataku na Irak w roku 2003 to tej pory okrążył już ziemię kilka razy. Naukowcy z Anglii obliczyli, że przebycie odległości z Iraku do Wielkiej Brytanii zajmuje cząsteczkom ZU od 7 do 9 dni. Cząsteczki DU znaleziono także w lodach Arktyki i Antarktyki.
Fragment książki Doroty Szczepańskiej - "Duch Apokalipsy"
