Legenda o Moragu, potworze ze szkockiego jeziora Loch Morar, ma swoje korzenie w mitologii - nazwa Morag, z gaelickiego słowa "Mhorag", znaczy "duch jeziora". Od roku 1887 zanotowano 30 wiarygodnych obserwacji, co skłania do stwierdzenia, że mit ma swoją podstawę w rzeczywistości.
Loch Morar jest najgłębszym jeziorem w Wielkiej Brytanii. Ponad trzysta metrów głębokości, to idealne miejsce dla populacji jeziorowych "potworów". Morar nie podziela sławy Loch Ness, pozostając surowym, nierozwiniętym jeziorem.
Typowy opis Moraga jest następujący: stworzenie ma długość od 7,5 do 10 metrów, przypomina gada lub węża, ma brązowy kolor i trzy wyraźne garby. Te garby w większości relacji są niezmienne, jednakowe od najwcześniejszych obserwacji Moraga. Garby, lub "łodzie żałobne", są widziane zazwyczaj na jeziorze przepływające z dużą szybkością.
Jednej z najsłynniejszych obserwacji Moraga dokonali Duncan McDonnell i William Simpson w sierpniu 1969 roku. Wracając z rybobrania, dostrzegli stworzenie.
Słyszałem w wodzie za nami chlapanie lub pobudzenie. Spojrzałem, istota była 20 jardów za nami i zbliżała się do nas. Kwestią sekund było dogonienie naszej łodzi. Ono zawadziło o burtę łodzi. Jestem pewien, że nie było to zamierzone. Gdy stworzenie zderzyło się z łodzią, wydawało się, że się zatrzymało lub przynajmniej zwolniło. Złapałem wiosło i próbowałem je odeprzeć, obawiałem się jedynie, żeby nie wpłynęło pod łódź, ponieważ mogłoby ją wywrócić - powiedział Duncan McDonnell.
Wówczas Simpson chwycił karabin i zaczął strzelać w stronę zwierzęcia, które znikło w końcu z pola widzenia. Oszacowali, że miało ono długość 7 do 10 metrów i poruszało się z prędkością około 30 mil na godzinę (48 km/h!).
Pojawienie się Moraga, tak jak w przytoczonej obserwacji Simpsona i McDonnella, może sugerować, że jest to jakiś gatunek zwierzęcia morskiego, być może ocalały gatunek prehistoryczny. W innym przypadku może to być duży węgorz. Brak długiej szyi sprawia, że wytłumaczenie takie, jak dla Nessie jako "długoszyjej foki", tutaj nie pasuje.
