Wielki Kanion Kolorado kryje sporo tajemnic. Jedną z największych zagadek jest odnalezienie egipskich artefaktów w gigantycznym kompleksie jaskiń, które rzekomo ponad sto lat temu odkrył Edgar Kinkaid.
Spływ kajakiem po Colorado River nawet dzisiaj jest wielkim wyzwaniem, a co dopiero ponad sto lat temu. W marcu 1909 roku Edgar Kinkaid, z zawodu kartograf, a z pasji fotograf, historyk oraz miłośnik niebezpiecznych eskapad, zorganizował spływ rzeką aż do Yumy. Gdy płynął środkiem nurtu, to w centrum Wielkiego Kanionu dojrzał naskalne malowidło. Przybliżywszy się do brzegu ze zdumieniem rozpoznał znany z naukowych publikacji wizerunek egipskiego Boga Słońce, a pod spodem wypatrzył otwór do jaskini.
Ciekawość Kinkaida wzrosła jeszcze bardziej, gdy w połowie wspinaczki dotarł do wykutych w skale schodów. To co potem zobaczył wstrząsnęło nim tak dalece, że kiedy tylko przybył do Yumy, natychmiast wysłał telegrafem do Smithsonian Institution w Waszyngtonie wiadomość o niezwykłym odkryciu. Treść depeszy musiała być na tyle intrygująca, że już kilka tygodni później ta wpływowa w USA placówka naukowo-badawcza posłała do Wielkiego Kanionu ekspedycję naukową kierowaną przez profesora archeologii, Antona Jordana. Prawdopodobnie Kinkaid był jej przewodnikiem.
CO UKRYWA INSTYTUT?
I tu historia zaczyna się komplikować, bo jedynym dowodem, że owa przygoda zdarzyła się naprawdę, jest notatka w „Phoenix Gazette” z 5 kwietnia 1909 roku. Anonimowy dziennikarz napisał: „G.E. Kinkaid przekazał nam najświeższe informacje o postępach w badaniach nad nie tylko, zdaniem naukowców, najstarszym odkryciem archeologicznym na terenie Stanów Zjednoczonych, ale również najbardziej znaczącym w skali całego świata. Według jego informacji archeolodzy z finansującego badania Smithsonian Instituion dokonali odkryć, które prawie bezspornie dowodzą, że lud zamieszkujący kiedyś te tajemnicze, wyciosane ze skały groty, mógł być pochodzenia orientalnego, a być może nawet pochodził z Egiptu.
Jeśli tłumaczenie umieszczonych na tabliczkach hieroglifów potwierdzi wyniki tych badań, rozwiązana zostanie tajemnica prehistorycznych mieszkańców Ameryki Pomocnej i ich zdobyczy cywilizacyjnych, dowiemy się, kim byli i skąd pochodzili. Egipt i Nil oraz Arizona i Kolorado zostaną powiązane historycznym węzłem, sięgającym czasów, które przerastają nawet nasze najbardziej szalone fantazje. Smithsonian Institution pod kierunkiem profesora Jordana prowadzi bardzo skrupulatne badania na ten temat”.
Niestety, dzisiaj w Smithsonian Institution nie można dowiedzieć się niczego konkretnego. W 1995 roku przekonał się o tym archeolog, David Hather Childress. W jednym z waszyngtońskich antykwariatów natknął się na mapę sporządzoną przez Edgara Kinkaida. Z dołączonego opisu wynikało, że dotyczy ona odkrycia w Wielkim Kanionie kompleksu jaskiń z ukrytymi w nich śladami kultury egipskiej oraz że kiedyś należała do profesora Smithsonian Institution, Antona Jordana. Childress zadzwonił więc do instytutu z nadzieją, że dowie się czegoś więcej o wynikach badań Jordana. Zdumiał się słysząc stanowczą odpowiedź, że na terenie Ameryki Północnej nigdy nie znaleziono śladów kultury egipskiej, a profesor Jordan nigdy nie pracował dla instytutu. Było to ewidentne kłamstwo, bo Childress znalazł nazwisko profesora w spisie naukowców wydanym przez Instytut w 1910 roku. Inna sprawa, że w kolejnych spisach zostało ono usunięte. Dlaczego?
Próbując rozwikłać zagadkę Childress natrafił na list Jordana do brytyjskiego archeologa, Fredericka Pohla, w którym informuje kolegę po fachu o odnalezieniu w grocie kanionu tajemniczych sarkofagów i przekazaniu ich do Smithsonian Institution. Idąc tym tropem Childress starał się uzyskać dostęp do tych znalezisk, ale w Intytucie Smithsona usłyszał, że są złożone w magazynie… skażonym azbestem i nie będzie można ich obejrzeć jeszcze przez kilkanaście lat.
Nie pozwolono też na spenetrowania tajemniczych jaskiń. Władze stanowe Arizony odmówiły Childressowi zgody nawet na zbliżenie się do brzegu kanionu, gdzie Kinkaind na mapie zaznaczył wejście i naskalny wizerunek Boga Słońce.
W 2000 roku Instytut Smithsona wydał krótki komunikat: „Smithsonian Institution otrzymał wiele pytań na temat artykułu z 5 kwietnia 1909, który ukazał się w „Phoenix Gazette” i który dotyczy G.E. Kinkaida oraz odkrycia przezeń rzekomo wielkiej podziemnej cytadeli położonej w Wielkim Kanionie, której budowniczymi miał być lud orientalnego pochodzenia, wywodzący się najprawdopodobniej z Egiptu. Wydział Archeologii przeszukał dokumenty nie natrafiając jednak na ślad profesora Jordana, Kinkaida czy też zaginionej egipskiej cywilizacji w stanie Arizona”.
Wypada jeszcze wspomnieć, że 26. Prezydent Stanów Zjednoczonych – Theodore Roosevelt akurat w 1909 roku ustanowił Wielki Kanion parkiem narodowym, gdzie wszelkie prace ziemne zostały zakazane. Ponadto tereny wskazane przez Kinkaida rząd amerykański po cichu wykupił i oddał pod opiekę naukową Instytutowi Smithsona, a nadzór prawny powierzył stanowi Arizona.
Krąży też pogłoska, że wejście do jaskiń dawno temu zostało wysadzone dynamitem. To tylko pokazuje, jaki w tej sprawie panuje informacyjny galimatias.
MIECZE Z HARTOWANEJ MIEDZI W GIGANTYCZNYM LABIRYNCIE JASKIŃ
Kinkaid i Jordan musieli jednak istnieć, skoro zostały po nich relacje z ekspedycji badawczej do tajemniczych jaskiń, cytowane w licznych publikacjach prasowych z tamtej epoki oraz przekazywane w prywatnych listach. Wynika z nich, że tajemnicze wejście pod wizerunkiem Boga Słońce to brama do gigantycznego labiryntu połączonych ze sobą jaskiń, których było co najmniej kilkaset. Znaleziono w nich mnóstwo tajemniczych artefaktów – posągów, broni i naczyń z hartowanej miedzi, glinianych waz, także emaliowanych garnków. Ponoć jedna z grot w całości była wypełniona mumiami mężczyzn, prawdopodobnie wojowników.
Wśród znalezisk nie natrafiono na kości i skóry zwierząt, a także na ubrania czy posłania używane przez ludzi. Wiele z pomieszczeń było pustych, lecz jedno z nich, bardzo duże, musiało być czymś w rodzaju stołówki lub kantyny, ponieważ znaleziono tu przedmioty wykorzystywane przy przygotowywaniu posiłków.
Ponadto natrafiono na mnóstwo tabliczek, glinianych, ale też ze złota, miedzi i platyny z inskrypcjami zapisanymi hieroglifami, których nie potrafiono odczytać.
W tym podziemnym systemie zmieścić się mogło nawet 50 tysięcy osób. Kim byli budowniczowie? Jedna z teorii mówi, że współczesne indiańskie plemiona ze stanu Arizona to potomkowie służby lub niewolników ludu, który zamieszkiwał jaskinie wiele tysięcy lat przez epoką chrześcijańską. Pierwszą kulturą, jaka pojawiła się w tym rejonie, była kultura Anasazi, a miejsce, gdzie znajdować miał się podziemny system leży na dawnych terenach ludu Navajo, w języku którego słowo „Anasazi” znaczy „starożytni”.
Znalezisko Kinkaida lokuje się w części Wielkiego Kanionu między Ninety-four Mile Creek a Trinity Creek. Znajdują się tam intrygująco nazwane wzniesienia: Świątynia Izydy, Wieża Seta, Wieża Ra, Świątynia Ozyrysa, Piramida Cheopsa, ale też Klasztor Buddy, Świątynia Buddy, Świątynia Manu czy Świątynia Siwy.
Najbardziej frapujące w tej historii jest jednak to, że żadne poważne instytucje i media w USA nie próbują nawet zająć się wyjaśnieniem tego sekretu. Wspomniany David Childress tłumaczy takie podejście do sprawy przywiązaniem do wygodnej teorii izolacjonizmu. Jej zwolennicy reprezentują pogląd, że cywilizacje starożytne rozwijały się w zupełnej izolacji i nie wywierały na siebie żadnego wpływu.
W opozycji są dyfuzjoniści, wedle których techniczne osiągnięcia dawnych cywilizacji rozprzestrzeniały się na wszystkie kontynenty.
Naukowcy związani ze Smithsonian Institution dawno temu podpisali się pod teorią izolacjonizmu i być może to jest wytłumaczenie, dlaczego największa tajemnica Wielkiego Kanionu Kolorado wciąż pozostaje nierozwiązaną zagadką?
źródło
