Foto: Tambako The Jaguar / CC BY-ND 2.0 / Flickr
Samiec alfa – wszyscy znamy to określenie. Lecz koncepcja ta, wywodząca się z natury (wilki, okazując agresję, narzucają stadu swoją dominację) została obalona przez naukowców. Zwrócił na to niedawno uwagę pisarz Saladin Ahmed.
David Mech opisał ideę samca alfa w latach 70. – ale miał na myśli zachowanie, które zaobserwowano u zwierząt trzymanych w niewoli. W swojej książce zatytułowanej "The Wolf: Ecology and Behavior of an Endangered Species" (Wilk: ekologia i zachowanie zagrożonego gatunku) napisał, że samce alfa zdobywają kontrolę nad swoją sforą poprzez brutalne walki z innymi samcami.
Jest prostsza droga do bycia liderem stada
Ale prawie 30 lat później, w 1999 roku, odrzucił tę teorię po badaniach nad tym, w jaki sposób wilki zachowują się na wolności.
W naturze – pisze Mech – wilki porzucają swoje stado, gdy dojrzewają, i poszukują samic, z którymi mogłyby stworzyć nową sforę. Samiec i samica przewodzą nowej grupie z prostego powodu: zostają rodzicami.
Mech napisał na swojej stronie internetowej (Wolf News and Info), że jego książka z 1970 roku nadal jest wydawana, pomimo tego, że kilka razy próbował nakłonić wydawcę do tego, by zaprzestał jej publikacji.
Konkurs dziobania
Przy okazji Twitterowej dyskusji wokół koncepcji samca alfa, jeden z użytkowników - Mike Westphal - wskazał inną pracę naukową, która również obala tezę o zdobywaniu przywództwa poprzez agresję.
W książce z 2003 roku zatytułowanej "Sexual Selections: What We Can and Can't Learn about Sex from Animals" (Seksualna selekcja: co możemy, a czego nie możemy nauczyć się o seksie od zwierząt) biolog Marlene Zuk opisuje, że w grupie kur hierarchia wśród samic jest ustalana w "konkursie" dziobania. A koguty w ogóle nie są częścią owych grup "społecznych".
Zatem osoby, którym podoba się idea samca alfa powinny mieć świadomość, skąd wzięło się to określenie. Jeśli już mielibyśmy szukać przykładów zachowań w stylu samca alfa w przyrodzie, to dotyczy ona zwierząt trzymanych w niewoli.
