Okazuje się, że ptaki potrafią liczyć i znają prawo Archimedesa. Są jednymi z najinteligentniejszych stworzeń na ziemi.
wrona nowokaledońska fot. domena publiczna
Czy wrona może być równie mądra jak Archimedes, który odkrył w wannie zasadę wyporności? Zdecydowanie tak – twierdzą naukowcy z nowozelandzkiego University of Auckland po przeprowadzeniu eksperymentów z udziałem wron nowokaledońskich. Umieścili oni przed zwierzętami tuby wypełnione wodą, w których pływały smakołyki. Wrony wymyśliły, jak się do nich dostać. Wrzucały do tuby różne przedmioty, by poziom wody się podniósł i złapanie smakołyku było możliwe. Co więcej, ptaki nie wybierały przedmiotów na chybił trafił, jakimś cudem wiedziały, że kamyk, który tonie, wyprze wodę, a kawałek kory, który pływa na powierzchni, nic nie zmieni.
Według naukowców umiejętności zaprezentowane przez wrony dowodzą, że ich poziom intelektualny jest porównywalny z inteligencją dziecka w wieku 5-7 lat. Takiej inteligencji nie osiągnęły nawet małpy naczelne, nie wspominając o psach i kotach, również uważanych za mądre.
Narzędzia i matematyka
Rozumienie zasady wyporności to tylko jedna ze zdolności prezentowanych przez wrony nowokaledońskie, uważane w ptasiej rodzinie za jedne z najinteligentniejszych. Ptaki te z łatwością posługują się też skomplikowanymi narzędziami i potrafią je wytwarzać (tę umiejętność mają w zwierzęcym świecie jeszcze tylko naczelne). Naukowcy z University of Auckland, specjalizujący się w badaniu wron, widzieli ptaki, które wydobywały z drzewa larwy za pomocą zmyślnie wykonanych „wędek” z kawałków przyciętych ostrym dziobem liści.
Co więcej, kiedy jedna wrona w stadzie odkryła, jak wytwarzać lepsze narzędzia, natychmiast dzieliła się wiedzą z pozostałymi osobnikami. Zupełnie jak ludzie pierwotni, którzy przekazywali sobie wiedzę np. o wytwarzaniu ostrzy z krzemienia.
Jak dowiedli badacze ptaków z Wydziału Biologii Kognitywnej Uniwersytetu Wiedeńskiego, ze swojego rozumu korzysta także indonezyjska papuga kakadu białooka. Naukowcy sprawdzali, jak młody, nietrenowany wcześniej samiec o imieniu Pipin poradzi sobie z rozwiązywaniem skomplikowanego logicznego problemu. Miał dostać się do smakołyku zamkniętego w przezroczystym pudełku. Jednak było ono zamknięte wymyślnym systemem pięciu śrub i zatrzasków. Pipinowi to nie przeszkodziło. Za pomocą dzioba i pazurów poradził sobie z zamkiem bez problemu, niczym zawodowy włamywacz.
kakadu białooka fot. domena publiczna
Czy Pipin wiedział, że przeszkód było aż pięć? Z pewnością tak, bo ptaki nie tylko myślą, lecz także świetnie liczą. W matematyce celują zwłaszcza gołębie. Dowiedli tego uczeni z University of Otago w Nowej Zelandii. Najpierw nauczyli gołębie liczyć do trzech. Następnie wyświetlali im obrazy, które ptaki, sprytnie zachęcone obietnicą otrzymania smakołyku, miały porządkować: zaczynać od tego z jedną kropką, a skończyć na tym z trzema. To również nie stanowiło dla gołębi żadnego problemu. Naukowcy utrudnili więc zadanie – pokazywali ptakom obrazki z dziewięcioma kropkami! Okazało się, że te, których nikt wcześniej tego nie nauczył, same zaczęły liczyć do dziewięciu i prawidłowo porządkowały obrazki od najmniejszej do największej liczby kropek aż w 70 proc. przypadków!
Zdolności matematyczne idą u gołębi w parze z innymi zaawansowanymi funkcjami umysłu, które dotychczas przypisywaliśmy wyłącznie naszemu gatunkowi. Tymczasem dziś już wiadomo, że ptaki te, podobnie jak ludzie, potrafią tworzyć w umyśle abstrakcyjne pojęcia i przyporządkowywać przedmioty do szerszych kategorii.
gołąb fot.domena publiczna
Tej niezwykłej umiejętności gołębi dowiódł dr Ludwig Huber z Instytutu Zoologii Uniwersytetu Wiedeńskiego. Przygotował dość skomplikowany eksperyment. Ptaki otrzymywały nagrodę za dziobanie w zdjęcia, ale najpierw musiały rozpoznać, co jest na fotografiach, bo nagrodę dostawały wyłącznie za dziobanie zdjęcia człowieka (na innych były zwierzęta, przedmioty, budynki). I oczywiście gołębie musiały się tego same domyślić. Ptaki w lot łapały, o co chodzi, bezbłędnie wybierały zdjęcia przedstawiające ludzi. Co więcej – okazało się, że prawidłowo rozpoznawały człowieka nawet wtedy, kiedy na zdjęciu widoczny był tylko jego łokieć wystający z samochodu czy kawałek twarzy. To dowód na to, że potrafiły odtworzyć całościowe pojęcie człowieka, a nie tylko rozpoznawać jego sylwetkę na fotografii.
Równie łatwo można było gołębie nauczyć, że mają spośród wszystkich zdjęć liści dziobać tylko liście dębu albo spośród fotek różnych zwierząt stukać dziobem tylko w te z psami. Potrafiły nawet wytworzyć pojęcie ryb czy meduz, choć z pewnością nigdy wcześniej żadnego z tych stworzeń nie widziały.
http://nauka.newswee...y,371281,1.html
)
.
