Skocz do zawartości


Zdjęcie

Kto zbudował wielki mur abchaski


  • Zaloguj się, aby dodać odpowiedź
Brak odpowiedzi do tego tematu

#1

Kronikarz Przedwiecznych.

    Ten znienawidzony

  • Postów: 2247
  • Tematów: 272
  • Płeć:Mężczyzna
  • Artykułów: 8
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

W ciągu tysiącleci w różnych zakątkach świata zbudowano mnóstwo murów obronnych. Jedne są bardziej znane, inne – mniej. Najbardziej znaną budowlą tego typu jest, oczywiście, Wielki Mur Chiński, a drugie miejsce za nim zajmuje Wielki Mur Gorgański1 na północnym wschodzie Iranu. Uczeni dawno już wyjaśnili, kto i kiedy zbudował te potężne obiekty w Państwie Środka i na Bliskim Wschodzie. Ale kto i kiedy wznosił trzeci wielki mur – Abchaski (zwany też Murem Kielasurskim) – do tej pory nauka nie ustaliła. Za to wiadomo od dawna, że ten „murek” – wszystkiego 160 km długości – owiany jest szczególną, romantyczną mgiełką i krążą wokół niego liczne legendy.

 

images.jpg


Z PRĘDKOŚCIĄ STRZAŁY

 Władca Abchazji, którego imienia nikt już nie pamięta, zmęczony był niekończącymi się wojnami, które od dawna nękały Apsny (abchaska nazwa kraju: Аҧсны). Kazał zebrać najlepszych architektów w kraju. Kiedy przybyli do jego wspaniałego pałacu nad brzegiem morza, władca odezwał się w te słowa:

 

„Nasz naród przez wieki będzie wdzięczny temu z was, kto zbuduje mur, który słońce obchodziłoby po kręgu – od Ingura do Kielasura (rzeki w Abchazji). I żeby jeździec objeżdżał ten mur w pięć dni, a ludzkie słowo obleciało go z prędkością strzały. Powiedzcie, kto podejmie się tego zadania?”
Myśleli sławni budowniczowie nad słowami władcy cały tydzień, ale niczego nie wymyślili. Wtedy przyszedł do króla młody pasterz, pokłonił się nisko i powiedział:

 

„Budujcie mur tak, aby góry były u was za plecami, półokręgiem od rzeki Ingur do Kielasur. Jeździec objedzie tę ziemię w ciągu pięciu dni. A żeby ludzkie słowo obleciało ją z prędkością strzały, każcie wznieść dwa tysiące wież. A kiedy wieże będą gotowe, postawcie na każdej z nich wojownika. Od wieży do wieży, od początku naszego muru do jego końca, poleci wieść dobra albo zła z prędkością strzały.”

Władca zachwycił się tym pomysłem i kazał nagrodzić mądrego pastucha wszystkim, o co ten tylko poprosi. Ale chłopak nie chciał żadnych zaszczytów ani bogactwa – wolność i dobrobyt jego kraju były dla niego najlepszym darem.
Wieże i łączące je ściany ciągną się swego rodzaju pętlą po górach Abchazji, a końce pętli zamykają się na ujściach rzek Ingur i Kielasur. Stąd też druga nazwa umocnień – Mur Kielasurski.


MUR KRYJĄCY TAJEMNICE

 

1015218192.png?w=748&h=671

 

 Ta potężna fortyfikacja jest uważana za jedną z najbardziej zagadkowych i spornych budowli Kaukazu. Główną tajemnicą pozostaje fakt, kto, kiedy i w jakim właściwie celu wprowadził w życie pomysł tak wielkiego formatu. Uczeni badają mur już od ponad wieku, jednak do tej pory nie potrafią odpowiedzieć na te pytania. A ponieważ sprawa „autorstwa” pozostaje otwarta, a daty nie zostały ustalone, Wielki Mur Abchaski po staremu nie posiada swojego paszportu.

Niemniej jednak liczy się w poważnych katalogach szczególnie cennych obiektów dziedzictwa historyczno-kulturowego. Od czasu do czasu (w zależności od możliwości finansowych) uczeni zajmują się badaniem muru, jednak poważne próby rozwiązania tajemnicy starej budowli można zliczyć na palcach jednej ręki.

 

W 1907 roku pod kierownictwem rosyjskiego archeologa i etnologa A. A. Millera zbadana została nadmorska część muru oraz przeprowadzone wykopaliska jednej z wież. Uczony odkrył ceramikę z XI wieku, kolorowe i bezbarwne szkło i wiele innych ciekawych drobiazgów. Mimo swego encyklopedycznego umysłu, Miller nie zdołał jednak wyjaśnić, skąd wzięły się tam naczynia. Może ktoś przyniósł je później.

W latach 70 ubiegłego wieku murem zajęli się archeolodzy radzieccy. Stwierdzili, że mur został zbudowany w czasach późnego Średniowiecza. Ta wersja przez długi czas wydawała się prawdopodobną.
W latach 2013-2014 abchascy i rosyjscy specjaliści znowu podwinęli rękawy. Czekała na nich niespodzianka. Hipoteza o realizacji zaawansowanego projektu inżynieryjno-wojskowego w późnym Średniowieczu poniosła fiasko. Mur okazał się o wiele starszy. Uczeni sądzą, że Mur Abchaski mógł powstać we wczesnym Średniowieczu, a nawet w Starożytności.


60 000 KROKÓW – LEGENDARNE WERSJE BUDOWY MURU

 

 Jeśli wierzyć wersji megrelskiej (Megrelia, to obecnie historyczny region w Zachodniej Gruzji), Mur Kielasurski zbudował w latach 1640-1650 książę tej krainy Lewan II. dla obrony przed atakami ze strony swoich byłych wasali – władców Abchazji. Zwolennikiem tej teorii był profesor J. Woronow, zwolennik niepodległości Abchazji.

Włoski misjonarz i podróżnik z XVII wieku Arcangelo Lamberti pisał: „Władcy Megrelii dużym kosztem wznieśli mur długości 60 tysięcy kroków, a w pewnym oddaleniu jedna od drugiej znajdują się w nim wieże, obsadzone przez znaczne odziały łuczników.”
Na mapie innego włoskiego misjonarza, Castellego, nad wyraźnie zaznaczonym Murem Abchaskim widnieje napis: „Mur długości 60000 kroków, do powstrzymywania Abchazów przeznaczony.”

 

Ta wersja, jak wspomniano wcześniej, odchodzi na drugi plan, ponieważ mur musiał powstać dużo wcześniej. Za to awansują hipotezy o greckim, bizantyńskim albo perskim wątku. Niewykluczone, że umocnienia zbudowali jeszcze Grecy w Starożytności. Swoje ślady mogli też pozostawić doskonali budowniczowie z Bizancjum. A któż by im zabronił poprowadzić budowę muru jeszcze w VI wielu, kiedy rządził tutaj cesarz Justynian i myślał o obronie posiadłości przed góralami z północnego wschodu? Persowie też mieli interes, aby umocnić się na nowych terenach poprzez budowę muru.

Kim by nie byli budowniczowie Wielkiego Muru Abchaskiego, robi on mocne wrażenie nie tylko swoimi rozmiarami, ale także liczbą wież obronnych – było ich pierwotnie kilkaset! Każda z nich była prawdziwie niedostępną twierdzą. Największa z wież – Kielasurska – wznosi się na wysokość 15 metrów i szerokość 6 metrów. Każda miała trzy rzędy strzelnic. Mur nie był ciągły, bo też nie było takiej potrzeby, skoro teren był górzysty, a każda góra sama w sobie stanowi twierdzę trudną do zdobycia. W ten sposób dawni budowniczowie doskonali wykorzystali naturalne ukształtowanie terenu.

 

Analiza profesora Woronowa

 

Pochodzący z rejonu Abchazji profesor Woronow opublikował analizę, która jeszcze powiększa liczbę zagadek słynnego muru. Pisze on tak:

 

„Podczas badań obiektu odkryto szereg istniejących niedostatków w systemie obronnym muru. Często wieże były wzniesione u podnóża cennych strategicznie wzniesień, w innych zaś przypadkach – w bezpośredniej bliskości stromych zboczy i uskoków, co stawiało całą obronę pod łatwy ostrzał z góry. Kiedy indziej mur, nie licząc się z formą ukształtowania terenu, idzie w górę i w dół po zboczach, przez pola, robiąc wrażenie raczej symbolicznego płotu, niż linii obronnej. Brak jest umocnień na szeregu łatwo dostępnych odcinków. Budowlę wykonano na wielu odcinkach niechlujnie i w pośpiechu. W niektórych wieżach zapomniano wykonać strzelnic, w innych brakuje poziomych przedziałów pięter, czasem stawiano wieże w ogóle bez fundamentów prosto na trawie albo na półspalonych krzewach. Niektóre fragmenty muru są niedokończone – wykopano jedynie rów pod fundamenty.”
Miejmy nadzieję, że kiedyś uczeni sporządzą kompletny „paszport” Wielkiego Muru Abchaskiego.

 

Źródło


  • 3





Użytkownicy przeglądający ten temat: 0

0 użytkowników, 0 gości oraz 0 użytkowników anonimowych