Skocz do zawartości


Zdjęcie

Dodekaedry


  • Zaloguj się, aby dodać odpowiedź
Brak odpowiedzi do tego tematu

#1

Kronikarz Przedwiecznych.

    Ten znienawidzony

  • Postów: 2247
  • Tematów: 272
  • Płeć:Mężczyzna
  • Artykułów: 8
Reputacja znakomita
Reputacja

Napisano

Pośród wielu wybitnych wynalazków przekazanych ludzkości przez antycznych mechaników i inżynierów są również tajemnicze przedmioty, których przeznaczenie do tej pory budzi spory i wątpliwości. Do takich należą niewątpliwie rzymskie dodekaedry – niewielkie, puste w środku obiekty z brązu albo kamienia, posiadające dwanaście płaskich, pięciokątnych ścian.

 

Rzymskie dwunastościany-dodekaedry stały się znane nie tak dawno – około 200 lat temu. Wykonane były w II-IV wielu albo i wcześniej, natomiast odkryto je dopiero w XIX wieku. Znajdowały się przy tym na terenach Europy Centralnej i Północnej w miejscach, które można nazwać peryferiami Imperium Rzymskiego.

W początkach XXI wieku podczas prowadzenia prac wykopaliskowych odkryto około setki tych niezwykłych przedmiotów, głównie w Niemczech i we Francji, ale także w Wielkiej Brytanii, Holandii, Szwajcarii, Austrii i na Węgrzech – w rejonach wchodzących niegdyś w skład północnych prowincji rzymskich.

 

JAK TO WYGLĄDA?

 

rzymskich-dodekaedry.jpg

 

Wykonane z brązu albo kamienia, puste wewnątrz dwunastościany foremne mają w każdej ścianie okrągły otwór, a na rogach – 20 małych kulek. Średnice otworów mogą być jednakowe albo różne, mogą być nawet cztery warianty średnic w jednym dodekaedrze. Wymiary wahają się od 4 cm do 11 cm. Zbudowane są tak, aby stabilnie stać na płaszczyźnie w dowolnej pozycji dzięki owym kulkom. Sądząc po liczbie znalezisk, musiały być one kiedyś bardzo rozpowszechnione. Jeden z tych przedmiotów znaleziono w grobowcu kobiety, cztery – w ruinach rzymskiej łaźni. To, że wiele z nich znajdowano pośród skarbów, potwierdza ich wysoki status: traktowano je widocznie na równi z rzeczami drogocennymi.

 

Wielką zagadkę stanowi cel, dla którego dodekaedry zostały wykonane. Niestety, brak jest jakichkolwiek dokumentów na ich temat poczynając od czasów ich powstania. Przeznaczenia tajemniczych artefaktów nie ustalono, niemniej jednak od czasu ich odkrycia wysunięto mnóstwo hipotez i teorii.

 

DO CZEGO TO „COŚ” MOGŁO SŁUŻYĆ?

 

Badacze obdarzyli rzymskie dwunastościany mnóstwem funkcji: podobno były to świeczniki (wewnątrz jednego z nich zauważono wosk), kości do gry, przybory geodezyjne, aparaty do określania optymalnego terminu siewów, narzędzia do kalibrowania rur wodociągowych, elementy wojskowych sztandarów, ozdoba buławy albo berła, zabawki do podrzucania łapania na pałkę albo po prostu geometryczne rzeźby. Ogólnie archeolodzy naliczyli jakieś 27 hipotez, z których żadnej nie udało się udowodnić. W literaturze historycznej stosuje się obecnie, dla uproszczenia, termin „UGRO” (Unidentified Gallo-Roman Objekt).

 

KILKA HIPOTEZ

 

Rzymski-dwunastoscian-632x600.jpg

 

Zgodnie z jedną z najbardziej uznawanych teorii, rzymskie dodekaedry były używane w charakterze przyrządów pomiarowych, a konkretnie – jako dalmierze na polu walki. Możliwe, że przy ich pomocy wyliczano trajektorie lotu miotanych pocisków, co by wyjaśniało obecność otworów o różnych średnicach na pięciokątnych ścianach.
Według innej teorii, dodekaedry stosowano, jako przyrządy geodezyjne i niwelacyjne. Niestety, w obu przypadkach nie przedstawiono ani dowodów, ani przykładów praktycznego zastosowania.

Ciekawie brzmi hipoteza o zastosowaniu dwunastościanów do pomiarów astronomicznych i określania najlepszego czasu na wysiew zbóż ozimych. Jednak przeciwnicy tej teorii zauważają, że korzystanie z dodekaedrów, jako narzędzi pomiarowych jest niemożliwe, jako że brakuje im jakiejkolwiek standaryzacji. Wszystkie znalezione przedmioty posiadają różne wymiary i budowę.
Pośród licznych, podobnych teorii jest jedna całkiem prawdopodobna. Zgodnie z nią, zagadkowe przedmioty dotyczą nie tyle rzymskich zdobywców, co kultury miejscowych plemion i narodów od wieków zamieszkujących tereny Europy Północnej i Brytanii. Bardzo możliwe, że istnieje jakiś bezpośredni związek między dodekaedrami okresu rzymskiego i licznymi, bez porównani starszymi kamiennymi kulami z wyrytymi na ich powierzchni regularnymi wielościanami. Takie kamienie-wielościany, datowane na lata 2500-1500 p.n.e., są znajdowane w Szkocji, Irlandii i na północy Anglii.

 

Przykładowo, do tego okresu odnosi się budowa słynnego megalitycznego kompleksu o nazwie Stonehenge. Nikt dotychczas nie wie z całą pewnością, jakie było przeznaczenie tej budowli. Wyraźnie nieprzypadkowe ułożenie gigantycznych kamieni, związane z cyklami ruchu słońca po niebie, daje podstawy do wnioskowania, że Stonehenge służył nie tylko do obrzędów rytualno-religijnych, ale też do obserwacji astronomicznych. Niewykluczone, że maleńkie kamienne kule-wielościany odgrywały w życiu starożytnych mieszkańców Brytanii rolę „domowych Stonehenges”, uosabiając jakieś ważne dla nich duchowe idee i tajemnice porządku świata.

O tym, że dodekaedry mogły być przedmiotami takiego przeznaczenia świadczy rola wielościanów foremnych w obrazach świata stworzonych w Starożytnej Grecji przez szkołę Pitagorejczyków. Uważali oni dwunastościan foremny za figurę świętą, uosobienie Wszechświata. Być może znalezione dodekaedry były przedmiotami kultowego przeznaczenia.

Wielka liczba najróżniejszych hipotez udowadnia tylko jedno: zrozumieć rzeczywiste przeznaczenie dodekaedru jak dotąd nie zdołał nikt.

 

Źródło


  • 0





Użytkownicy przeglądający ten temat: 0

0 użytkowników, 0 gości oraz 0 użytkowników anonimowych