Temat jest zamknięty
Może tytuł jest dość śmieszny ale to nie jest żart. Tym bardziej że za każdym razem kiedy sobie o tym przypomne to mam dreszcze bo się tego boję. Nie było w tym nic strasznego lecz nie wyjaśnionego dlatego jest paradoksalnie własnie straszne.
Pewnego popołodnia razem z partnerem chcielismy wyjść na spacer. Kiedy bylam już gotowa nie mogłam znaleźć butow. Mieszkaliśmy w małej kawalerce mieszkanie bylo wynajmowane przez nas nie mielismy w nim duzo zeczy, wiec trudno bylo o balagan wiec bylam zdziwiona kiedy nie moglam znaleźć tych butow. Dlatego zaczelam ich szukać. Partner pomogl mi przetrzasnelismy całe mieszkanie, aż w końcu poddalam się i ubralam drugie. Nie chcialam ich zakladac ponieważ tamte byly bardziej wygodniejsze a mieliśmy pospacerować dlużej. Wyszlo na to, że po poszukiwaniu butow odechcialo nam się spacerów i wyszlismy tylko do sklepu. Nie bylo nas okolo pół godziny. Po powrocie do domu po otwarciu drzwi naszym oczom ukazaly się moje buty. Stały rowniutko ułożone zaraz na wejsciu jak gdyby ktoś je dodał i mówił dziękuję. To bylo tak dziwne że aż straszne. Oboje byliśmy w szoku. Oczywiście drzwi byly zamkniete na klucz. Jedyny drogi klucz miala wlascicielka mieszkania ktora byla normalna kobieta i mieszkala na koncu miasta. Nawet gdyby ktos wziol te buty po co by to robil? Pozniej oddał? Z sasiadami kontaktu nie utrzymywalismy. Nigdy nie wierzylam w jakies duchy i zjawiska paranormalne ale to czesto powraca do mnie tym bardziej ze nie bylam jedynym świadkiem tego. Jestem przekonana ze cos bylo nie tak w tym mieszkaniu. Oprócz tego jeszcze bylo cos dziwnego, kiedy wracalismy do domu z pracy czasem niektore sprzety byly odlaczone od prądu ani ja ani partner tego nie robilismy. To wszystko było już prawie pięć lat temu już dawno nie mieszkamy tam ani nawet w tym mieście. Czasem jak ktoś mowi o duchach i innych zjawiskach mowie nie wierze w to chociaż.... i opowiadam tą historię.
