37 odpowiedzi w tym temacie

[Monolith]

Bałagan w papierach NIE przekreśla istnienia zwierzęcia, nie kwestionuję, że dinozaury istniały. Zauważam, że wiele z nich nie istniało. Zresztą, nawet jeśli istniały, to nie doeodzą ewolucji, jedynie tego, że gatunki mogą wyginąć, co doskonale wiemy.

 

 

Proszę o dowód na nieistnienie dinozaurów.

[Daniel.]

A zastanawialiście się czemu akurat ta "opowieść" odbiła się tak szerokim, niewytłumaczalnym wręcz echem w dziejach człowieka. Dlaczego opowieść o Jezusie, a nie jakiś inny mit? Może faktycznie coś w tym jest i coś ciekawego te 2000 lat temu się wydarzyło. Co prawda ja bym się tutaj skłaniał bardziej zdania tego co ma Akinci. Może faktycznie ktoś nas kiedyś odwiedził? Może zamieszał w naszej ówczesnej egzystencji? Na pewno taką wersję biorę z większą wiarą niż to co jest opisane w Biblii - niestety, ale tam mało co trzyma się sensu, a nie można wszystkiego tłumaczyć przenośniami.

Nie atakowałbym też tak użytkownika GBZP, bo bądź co bądź nikogo do swojej wiary nie przekonuje i sam wprost przyznał, że wierzy, bo..bo na tym polega wiara. I nie sposób się nie zgodzić, on nie potrzebuje dowodów. Zadawanie mu takich pytań, a dlaczego to, a dlaczego tamto jest bezsensu, bo nauka również ma wiele niewiadomych i on też mógłby zapytać w tą samą stronę i nikt by z nas nie odpowiedział. A jego zdanie na temat teorii ewolucji no to już inna sprawa.

Za kilkanaście lat nauka pewnie podważy i obali każdy fragment Biblii, co oczywiście niewiele zmieni, bo wierzący i tak dalej będą wierzyć.

[Wrty]

Dlaczego opowieść o Jezusie, a nie jakiś inny mit?

Chrześcijaństwo urosło do ogromnych rozmiarów w Rzymie, bo Jezus głosił hasła podobające się tamtejszej ludności - równość wszystkich ludzi itd. przypadły do gustu niewolnikom czy chłopom. No i była to religia po prostu łatwa (taka jest do dziś) o najmniejszej liczbie ścisłych zasad typu dieta czy ubiór. Poza tym, miał szczęście, bo Imperium niedługo spotkało się z kryzysem. A dalszy ciąg historii to po prostu kwestia tego, kto był silniejszy i kto zabił więcej ludzi w imię swojej książki - Frankowie pierwsi brutalnie mordowali okoliczne ludy narzucając im chrześcijaństwo, tak potem czynili inni, chociażby znany nam Bolesław Chrobry.

Użytkownik Wrty edytował ten post 02.06.2015 - 21:24

[kpiarz]

 

Chrześcijaństwo urosło do ogromnych rozmiarów w Rzymie, bo Jezus głosił hasła podobające się tamtejszej ludności - równość wszystkich ludzi itd. przypadły do gustu niewolnikom czy chłopom. No i była to religia po prostu łatwa (taka jest do dziś) o najmniejszej liczbie ścisłych zasad typu dieta czy ubiór. Poza tym, miał szczęście, bo Imperium niedługo spotkało się z kryzysem. A dalszy ciąg historii to po prostu kwestia tego, kto był silniejszy i kto zabił więcej ludzi w imię swojej książki - Frankowie pierwsi brutalnie mordowali okoliczne ludy narzucając im chrześcijaństwo, tak potem czynili inni, chociażby znany nam Bolesław Chrobry.

 

 

Trochę powiedziane za ogólnie. Jezus stworzył nową religię przede wszystkim dla Żydów, a to św. Paweł rozgłosił ją poza Palestyną. Aby nowe wyznanie było bardziej zrozumiałe dla nie-Żydów, zrezygnował z obowiązku stosowania dla neofitów zwyczajów typowo hebrajskich, które mogły być niezrozumiałe dla przecietnego obywatela w Imperium Rzymskim.

 

Mieszko I i jego syn, Bolesław Chrobry narzucił Polanom wiarę chrześcijańską, to prawda. Ale w X wieku praktycznie wszyscy Słowianie musieli przyjąć chrześcijaństwo, chcąc zachować swą narodowość. Wyjątkiem były plemiona Obodrzyców, Wieletów i innych ludów słowiańskich, zamieszkujących wschodnią część dzisiejszych Niemiec. Plemiona te, zachowując wiarę swych przodków do ok. 1160 r, uległy silniejszym sąsiadom, t.j. Niemcom, Duńczykom i musieli przyjąc chrześcijaństwo.Ale już było za późno Niestety, nie mając silnego państwa, ulegli całkowitej germanizacji i znikli z historycznej księgi dziejów. Dzisiaj po zaodrzańskich Słowianach pozostały tylko nazwy miast oraz spora ilość słowiańskiej krwi , do której wschodni Niemcy nie zawsze chetnie się przyznają.

[Monolith]

Ale w X wieku praktycznie wszyscy Słowianie musieli przyjąć chrześcijaństwo, chcąc zachować swą narodowość.

 

 

Z Rusią Kijowską było jednakowoż trochę inaczej. Inicjatywa, z tego co pamiętam z kronik (Powieść doroczna bodajże), była raczej oddolna - to sam Włodzimierz miał sprowadzić do siebie misjonarzy, zafascynowany bizantyjską kulturą.

 

Umówmy się też, że w Polsce zwyczaje czy kultura przedchrześcijańska została praktycznie wykorzeniona w bardzo krótkim (może oprócz Pomorza) czasie, podczas gdy takie prawosławie w gruncie rzeczy dużo rzeczy zakonserwowało, a resztę w jakiś sposób pożeniło.

Użytkownik Monolith edytował ten post 03.06.2015 - 21:19

[kpiarz]

 

 

 

Umówmy się też, że w Polsce zwyczaje czy kultura przedchrześcijańska została praktycznie wykorzeniona w bardzo krótkim...

 

 

Tak źle to nie jest...

Jest wiele zwyczajów pogańskich, które chrześcijaństwo adoptowało do swej religii. Np :

 

Kolacja wigilijna - jest to święto narodzin Słońca i jeden z dni, w którym żywi mogli gościć duchy zmarłych krewnych / dla nich zostawiamy pusty talerz /

Kolędnicy -  zwyczaj może nie słowiański, ale celtycki

Święcenie ognia 2 lutego, czyli święto Gromnicznej - też celtyckie święto

Malowanie pisanek.

Zielone świątki.

Święcenie ziół i kwiatów 15 sierpnia.

Dożynki.

Dzień Wszystkich Świętych - znowu celtyckie święto

Śmigus-dingus -  to   słowiańskie świeto , czyli oblewanie się Wodą Życia

Święto Kupały - czyli dobieranie się parami

1 Listopada - Dziady (Zaduszki)

Topienie Marzanny  - czyli wypedzanie zimy.

 

Problemem jest to, że Polacy nie zawsze zdają sobie sprawy, że czcząc święta, jak by się wydawało typowo katolickie , jednocześnie przedłużamy nasze stare, słowiańskie zwyczaje.