Cześć, jako że wczoraj przed snem wydarzyło się to coś dziwnego, to dzisiaj zanim zasnę, chce jeszcze się dowiedzieć czym to może być spowodowane. A była to godzina jakoś przed 3, pamiętam że się rozjaśniało, w sumie, teraz jak to pisze, też się rozjaśnia... Wskoczyłem zmęczony pod kołdrę, ustawiłem budzik i zamknąłem oczy z próbą zaśnięcia. Zaczęła mnie uwierać noga i chciałem zmienić pozycja, ale nie mogłem się ruszyć. Zaczęło dzwonić mi w uszach, otworzyłem oczy, tak mogłem otworzyć oczy. Górną część pola widzenia była przyciemniona, po prostu widziałem tylko okno przed moim łóżkiem, a sufit przyciemniony był, jakbym miał plamę na oku. Miałem otwartą buzię i mocno oddychałem. Dostałem gęsiej skórki i się trochę przestraszyłem, chciałem się ruszyć, ale zupełnie nie mogłem i bałem się, jakbym miał sobie coś złamać. Spróbowałem zamknąć oczy i nie walczyć z tym, ale wraz z zamknięciem oczu znowu zaczęło mi dzwonić w uszach, musiałem otworzyć i w końcu przeszło. Szybko się zerwałem, przemyślałem, czy to sen i kolejna próba. To samo, nie mogę się ruszać, oddycham mocno z jęzorem na wierzchu i widzę tylko okno. Czekałem aż to przejdzie i próbowałem się ruszyć, bez skutku. Po jakieś, może minucie-dwie przestało. Poleciałem do pokoju rodziców obok, zobaczyłem czy śpią, czy ich nie obudziłem przypadkiem, czy te bicie nie było gdzieś w domu. Wróciłem do pokoju i zasnąłem, bez trudu. W dodatku jak zamknąłem oczy i mi dzwoniło, to słyszałem jeszcze taki dźwięk jak próbujemy zamknąć mocno powieki, przypominający, laser (?). Wiecie może co to wszystko mogło być? Z tego co wiem podczas bezdechu nie można otworzyć oczu, chyba.... A no i nic nie uciskało mi klatki, chyba... lub nikt.
Te zjawisko nazywamy paraliżem sennym. Wyszukaj na tym forum tematów o tym napewno to wszystko podpasujesz pod te zjawisko. 
mojemu paraliżowi zazwyczaj towarzyszą halucynacje i uwierz czasami jest to naprawdę przerażające przedstawia mi się kobieta z rozdartym ciałem i przytula się do mnie a ja że tak napiszę ,, czuję,, to . To naj okropniejsze uczucie , a po tym budzę się krzykiem 
), że kolejne moje zaśnięcie wiązało się z pytaniem, czy wogóle warto się kłaść, skoro to może się powtórzyć 
Było to strasznie nieprzyjemne uczucie, jak zresztą większość ludzi to opisuje. Na szczęście wtedy już się nie przydarzyło. Nie musiałem jednak długo czekać, bo po tygodniu powtórka z rozrywki. Znów ta sama sceneria: praca od piątku do niedzieli, w niedziele western itd 
), jak również mogłem wizualizować to na co miałem tylko ochotę. Nie muszę chyba tutaj wchodzić w szczegóły, gdyż każdy z Nas ma inne marzenia, plany itp i każdego indywidualną sprawą jest to, co sobie wyobraża. Trwało to kilka miesięcy, nie pamiętam dokładnie: 4-6. Równo co tydzień. Po tym czasie, odpuściłem sobie jedno z zajęć, głównym powodem był prawie kompletny brak życia prywatnego (ile można robić ! 
). Jednocześnie minęły owe paraliże, jak również przyjemna ich część. Nie żałuję. Z czasem to wykańcza człowieka - psychicznie. Może i to dziwnie brzmi, ale jednak tak było w moim przypadku. Dziś myślę, że gdyby to miało miejsce jeszcze rzadziej, aniżeli raz w tygodniu, może wspominałbym to jeszcze lepiej, co nie znaczy że wspominam źle. Tak czy owak, potwierdzam, że jest to całkiem normalne zjawisko, oraz, że w dużej mierze zależy głównie od Nas samych. Zdecydowanie jednak bardziej zalecam wysypianie się, oraz normalne godziny sn., Regularne. Pozdrawiam 
