W skrócie o Splątaniu kwantowym:
Pomiędzy atomami naszych ciał a atomami odległymi o całe lata świetlne istnieje pewne kosmiczne "splątanie". ponieważ cała materia powstała w wyniku jednego wielkiego wybuchu, w pewnym sensie atomy naszych ciał powiązane są w jakąś kosmiczną sieć kwantową z niektórymi atomami po drugiej stronie wszechświata.
Splątane cząstki są niczym bliźnięta powiązane pępowiną (ich funkcją falową), mogącą się rozciągać na całe lata świetlne. Cokolwiek się przydarzy jednej z nich, automatycznie wpływa na drugą i dlatego wiedza na temat jednej cząstki od razu oznacza, że wiemy coś również na temat jej partnera. Splątane pary zachowują się tak, jak gdyby były jednym obiektem, mimo że mogą je dzielić duże odległości. (Mówiąc dokładniej, ponieważ funkcje falowe cząstek w wielkim wybuchu były kiedyś ze sobą połączone i znajdowały się w stanie koherencji, miliardy lat po ty wydarzeniu ich funkcje falowe ciągle mogą być ze sobą powiązane, tak iż zakłócenia w jednej części funkcji falowej mogą wpływać na jej inną, odległą część).
Teleportacja kwantowa:
W 1993 roku uczeni zaproponowali wykorzystanie zjawiska splątania do stworzenia mechanizmu kwantowej teleportacji.
Eksperymenty z teleportacją kwantową wymagają 3 obiektów, powiedzmy A, B i C. Niech B i C będą splataną ze sobą parą. Choć B i C mogą dzielić duże odległości, cały czas są one ze sobą splątane. Niech teraz B skontaktuje się z A, obiektem który chcemy przesłać drogą teleportacji. B "skanuje" A , tak, że informacja zawarta w A zostaje przeniesiona do B. Informacja ta w sposób automatyczny zostaje następnie przekazana do bliźniaczego C. W ten sposób C staje się dokładną kopią A.
W 2003 roku uczonym z Uniwersytetu Genewskiego w Szwajcarii udało się przesłać w ten sposób foton za pomocą światłowodu na odległość 2km. Fotony światła (o długości fali 1,3mm) w jednym laboratorium pojawiły się jako fotony światła o innej długości (1,55mm) w drugim laboratorium, połączonym z pierwszym z pomocą długiego przewodu. Nicolas Gisin, fizyk uczestniczący w ty projekcie powiedział: "Być może za mojego życia uda się przeteleportować większe obiekty, na przykład cząsteczki, jednak żadna dająca się obecnie przewidzieć technika nie umożliwi nam przesyłania naprawdę dużych obiektów".
Kolejny istotny przełom dokonał się w 2004r, gdy uczonym z National Institute of Standards and Technology (NIST) udało się teleportować nie tylko kwant światła, ale cały atom. Zdołali oni splątać ze sobą 3 atomy berylu i przekazać cechy jednego z nich drugiemu - jest to duże osiągnięcie.
Praktyczne zastosowania kwantowej teleportacji są potencjalnie olbrzymie. Należy jednak pamiętać, że w procesie tym mamy do czynienia z kilkoma problemami praktycznymi.
Po pierwsze, w czasie teleportacji oryginalny obiekt ulega zniszczeniu, nie można więc sporządzić duplikatu przesyłanego obiektu. Może istnieć tylko jedna kopia.
Po drugie, nie można przesłać obiektu z prędkością większą od prędkości światła. Teoria względności w dalszym ciągu obowiązuje. (Aby obiekt A na drodze teleportacji przeszedł w obiekt C, w dalszym ciągu potrzebny jest łączący je, pośredniczący obiekt B, który porusza się wolniej od światła).
Po trzecie, najważniejszym chyba ograniczeniem kwantowej teleportacji jest ten sam problem, przed który stoją obliczenia kwantowe: rozpatrywane obiekty muszą być ze sobą koherentne. Najmniejsze zakłócenie ze strony środowiska zniszczy kwantową teleportację. Można jednak przyjąć, że jeszcze w XXI wieku dojdzie do pierwszej teleportacji wirusa.
Teleportacja ludzi może napotkać jeszcze mnóstwo innych problemów. Fizyk Samuel Braunstein zauważa: "W chwili obecnej kluczowym czynnikiem jest sama ilość przesyłanej informacji. Nawet gdyby wykorzystać najlepszy kanał komunikacyjny, jaki jesteśmy sobie w stanie obecnie wyobrazić, na przekazanie całej tej informacji potrzeba by czasu porównywalnego z wiekiem Wszechświata".
Źródło: Wybrane przeze mnie fragmenty z książki autorstwa Michio Kaku " Wszechświaty równoległe. Powstanie wszechświata, wyższe wymiary i przyszłość kosmosu". Wydawca Prószyński Media. Warszawa 2010