Ewolucja oka jest kolejnym przykładem, gdzie bezsprzeczne fakty (pojawianie się różnych narządów w określonym miejscu i czasie) próbuje się połączyć jakimś procesem drobnych przypadkowych zmian (istota teorii doboru), które automatycznie znajdują się poza wszelką krytyką z prostego powodu, że są one niewidoczne, czyli nie do sprawdzenia, ale były. To połączenie pojedynczych faktów z zagadnienia pojawienia się oka jako wyniku jakiegoś modelu ewolucji (konkretnie: drobnych przypadkowych zmian) jest już tylko interpretacją, stworzeniem tu i teraz pewnej konstrukcji na poziomie abstrakcyjnym, który ze swojej natury też jest niesprawdzalny (bowiem podpiera siebie u korzenia tezą, która ma być przez nią dopiero udowodniona). Pomija też fakt bezsprzecznej -celowości- tego narządu, której nie uwzględniają teorie opartej na zasadzie -przypadku-, który z definicji jest -ślepy-.
Podkreślam tutaj właśnie wagę tego rozróżnienia: między faktami, które możemy bezsprzecznie stwierdzić (ta istota pojawiła się tu i tu, a ten organ, narząd pojawił się w tym zwierzęciu, a może i w kilku równocześnie), a interpretacją, która z natury nie może być traktowana jako dowód (tym bardziej jeśli zaczyna od stwierdzenia jako prawdy tego, co dopiero ma udowodnić).
Ewolucja sama w sobie (pochodzenie jednej istoty od drugiej) jest wielką zagadką, na temat której toczy się dyskusja, chociaż dla "mas" wychodzą słowa traktujące konkretną teorię ewolucji (na zasadzie przypadkowych zmian) jako nienaruszalny dogmat, gdzie nalezy tylko czekać na jej potwierdzenie w materiale kopalnym.
Nie mam zamiaru dokonywania wyroku, czy jakaś teoria wyjaśniająca ewolucję jest bezsprzecznie prawdziwa, czy może nie. Może i jest, tylko wymaga bezpośredniego, niezaprzeczalnego dowodu w postaci w pełni udokumentowanego powstania absolutnie nowego nei tyleż gatunku (gdyż to pojęcie zostało stworzone przez człowieka), co absolutnie nowej jakości w świecie ożywionym. Podkreślam jedynie, że cała sprawa jest bardzo "śliska", przepełniona sprawami ideologicznymi lub też grą interesów poszczególnych ludzi w łonie środowisk (każdy, kto choćby przez krótki czas przebywał w jakimkolwiek środowisku naukowym, wie jak sympatie i antypatie poszczególnych jednostek mogą wpływać na "wyniki badań naukowych"). Proszę zwrócić uwagę, jak środowiskom kontestującym "oficjalną" teorię ewolucji zarzuca się "zaślepienie" ideologiczne, szczególnie ludziom prezentującym poglądy kreacjonistyczne (które tez są wewnątrz bardzo różne), chociaż scena dyskusji na temat ewolucji nie dzieli się na prosty podział: ewolucjoniści (w domyśle: naukowcy) - kreacjoniści (ideologiczni, religijni komentatorzy), czego idealnym przykładem takiego myślenia jest wypowiedź powyżej (nie mówię tego, jakby to było obraźliwe - każdy ma prawo dokonywania subiektywnego podziału, ma też na pewno swoje powody). Jednocześnie teoria ewolucji powolnym procesem na zasadzie przypadku pomimo wszystko również podlega czynnikowi ideologicznemu, jak każda inna. Jest wykorzystywana, broniona, uzupełniana nawet przez środowiska o charakterze ideologicznym, które prowadzą właśnie walkę z innymi środowiskami ideologicznymi (oczywisty konflikt ludzi wierzących w naukę, a niekoniecznie będącymi naukowcami a ludźmi wierzącymi w Boga, najczęściej właśnie, co znowu warte podkreślenia, Chrześcijanami, tworząc sztuczną sprzeczność między nauką samą w sobie a ideą Absolutu, nieważne z jakiej strony) z oczywistego charakteru tej teorii jako teorii metafizycznej (tłumaczącej sens rzeczywistości).
Dlatego każdemu polecam lekturę dzieł ludzi, którzy kontestują teorię ewolucji opartej na zasadzie przypadku, do czego mają prawo - tym większe, jeśli są w stanie logicznie udowodnić swoje zastrzeżenia. Nie muszą oni tez mieć racji przecież (nikt nie ma monopolu na prawdziwe poznanie), sama ich lektura nie zaszkodzi. Wręcz przeciwnie, pozwoli poznać rzeczywiste stanowiska różnych środowisk "opozycji" u źródła, czyli wprost od tych ludzi, gdyż popularnym jest ich przedstawianie z punktu, no własnie - apologetów "oficjalnej" wersji, które przez swoj zelotyzm mają charakter oręża walki ideologicznej, a nie sporu naukowego.
@Zasada przypadku występuje, gdy na podstawę teorii ewolucji bierze się "mechanizmy" oparte właśnie na przypadku: dobór naturalny (dostosowanie, adaptacja, której sukces oparty jest na losowości) lub mechanizmy neutralne (stało się, bo się stało i zostało). Zasada ślepego przypadku obowiązuje np. w myśli głównej Richarda Dawkinsa ("Ślepy Gen", który jako jedyny na razie przeczytałem, gdzie zasadą ewolucji jest sukces poprzez rozmnażanie się, oparty własnie na czystym przypadku), co jest szeroko krytykowane przez oponentów tego człowieka. Tutaj mogę odesłać do twórczości (w języku polskim ukazało się sporo pozycji) Alistera McGratha (od razu przykład postaci "ze środowiska" będącej w opozycji). Kwestią otwartą pozostaje oczywiście, czy ktokolwiek z jakiejś strony "barykady" w ogóle dotyka prawdy zjawiska.
Użytkownik Mr. Mojo Risin' edytował ten post 10.11.2013 - 12:06
