14 odpowiedzi w tym temacie

[Laestar]

Witam
Wczoraj zmarł mój pies, był ze mną przez większosć mojego życia (9 lat, a mam 16). Musieliśmy go uśpić, bo miał kłopoty z sercem i cięzko oddychał.
Więc tak - w pierwszą noc bez mojego psa, miałem coś takiego:
- Nagle się obudziłem i poczułem potrzebe pójścia do przedpokoju. Stanąłem na środku i zobaczyłem w kącie mojego psa - leżał i patrzał na mnie, wydawał się być szczęśliwy. Myślałem że to poprostu halucynacje, bo wstałem z łóżka, więc starałem się nie wpatrywać w niego (bo by zniknął), tylko spoglądać kątem oka i przymrużonymi oczami. Po około 10 sekundach patrzenia na psa, postanowiłem że spojrze mu prosto w oczy. I wtedy stało się coś takiego - w mgnieniu oka, poczułem jakbym JA złożył się w jakąś kostke i powędrował do mojego łóżka ( z którego wstałem). W tym momencie obudziłem się - okazało się że to był sen, a może OOBE? Jak myślicie? Mieliście coś takiego po utracie bliskiej osoby albo zwierzaka?

[TakZwanyBóg]

Zwykły sen.

[erebeuzet]

To mi przypomina... Pies kolegi padły po około 12stu latach życia, miał zwyczaj wbiegać z charakterystycznym tupotem łap do kuchni, wskakiwać na stołek i następnie przednimi kończynami opierać się o parapet by wypatrywać kolegi ojca wracającego z pracy. Kilka miesięcy po śmierci psa kiedy to spędzałem u kolegi popołudnie usłyszeliśmy ten charakterystyczny tupot. Wybałuszając na siebie ze znajomym gały, prowadzeni zaskoczeniem poszliśmy do kuchni. Była to mniej więcej pora powrotu pana domu z pracy. Jakież było nasze zdziwienie kiedy zastaliśmy poruszającą się przez chwilę firankę mimo, że okna w całym domu były zamknięte.

[diablodevil]

Po stracie przyjaciela (w twoim przypadku psa) możesz mieć takie sny. To jest normalne.

[Cascco]

Współczuję, ale to prawdopodobnie tylko sen. Niemniej niezbadane są zjawiska śmierci i życia pośmiertnego więc nic nie wiadomo na 100%.
Jeżeli Bóg istnieje to wielce niesprawiedliwe jest by zwierzęta nie miały duszy i po śmierci po prostu przestały istnieć, zbyt mocno kochamy zwierzęta a zawierzęta nas.

[viv65]

Bliska więź z kimś kto umiera wywiera silny wpływ na kreaowanie się takich snów. Jak insywnie myślę o bliskiej zmarłej osobie to potem ona mi się śni

________________
przewozy do Niemiec

[Niedostępny]

Podczas snu część mózgu odpowiadająca za zdrowy rozsądek nie działa dlatego można w nich zobaczyć wszystko... myślę że to zwykła tęsknota. Kilka dni po śmierci mojego królika śniło mi się że miałem kapibarę

[Ana Mert]

Mi też czasem śni się zmarły pies. Podobnie jak ty miałam go całe życie - dołączył do mojej rodziny gdy miałam 6 lat a zmarł gdy miałam lat 19. Nie tak łatwo zapomnieć o istocie którą widziało się dzień w dzień praktycznie od kiedy się pamięta - to normalne, że po śmierci pojawia się w snach. Tak dobrze znana istota pozostawia trwały ślad w podświadomości a jego strata to bardzo emocjonalne wydarzenie. A nie od dziś wiadomo, że sny często odnoszą się do zdarzeń z dnia poprzedniego które wywarły na nas silne wrażenie.

[AstralWalker]

Według mnie był to zwykły sen spowodowany utratą owego przyjaciela. Niektórzy mogą mieć podobne sytuacje np. po powrocie z obozu, czy utraty członka rodziny.

[nikai]

Uważam, że mogłeś widzieć swojego psa i to mógł nie być sen Pozdrawiam

[Ice cream]

Twoj piesek [*] chcial pewnie sie z toba jakos skontaktowac, wiec pojawil sie we snie.

[Claire]

Mogę tylko napisać, że chciałabym, aby była to prawda Sama miałam kiedyś wyjątkowego psa paranormalnego myślę, że większość z nas miała kiedyś takie zwierzę, które go mocno zadziwiło. Bardzo bym chciała aby zwierzęta również miały duszę. Jakoś nie mogę sobie wyobrazić nieba bez nich

[Padael]

To mi przypomina... Pies kolegi padły po około 12stu latach życia, miał zwyczaj wbiegać z charakterystycznym tupotem łap do kuchni, wskakiwać na stołek i następnie przednimi kończynami opierać się o parapet by wypatrywać kolegi ojca wracającego z pracy. Kilka miesięcy po śmierci psa kiedy to spędzałem u kolegi popołudnie usłyszeliśmy ten charakterystyczny tupot. Wybałuszając na siebie ze znajomym gały, prowadzeni zaskoczeniem poszliśmy do kuchni. Była to mniej więcej pora powrotu pana domu z pracy. Jakież było nasze zdziwienie kiedy zastaliśmy poruszającą się przez chwilę firankę mimo, że okna w całym domu były zamknięte.

A może nasz mózg ma możliwość kreacji rzeczywistości w prawie fizyczny sposób,być może po odpowiednim treningu i przy wrodzonych możliwościach dałoby radę czynić to świadomie?

[cysiasty]

To mi przypomina... Pies kolegi padły po około 12stu latach życia, miał zwyczaj wbiegać z charakterystycznym tupotem łap do kuchni, wskakiwać na stołek i następnie przednimi kończynami opierać się o parapet by wypatrywać kolegi ojca wracającego z pracy. Kilka miesięcy po śmierci psa kiedy to spędzałem u kolegi popołudnie usłyszeliśmy ten charakterystyczny tupot. Wybałuszając na siebie ze znajomym gały, prowadzeni zaskoczeniem poszliśmy do kuchni. Była to mniej więcej pora powrotu pana domu z pracy. Jakież było nasze zdziwienie kiedy zastaliśmy poruszającą się przez chwilę firankę mimo, że okna w całym domu były zamknięte.

A może nasz mózg ma możliwość kreacji rzeczywistości w prawie fizyczny sposób,być może po odpowiednim treningu i przy wrodzonych możliwościach dałoby radę czynić to świadomie?

Czyli twoim zdaniem dwie osoby jednocześnie sobie wyobraziły to samo w tym samym czasie ?

[Padael]

To mi przypomina... Pies kolegi padły po około 12stu latach życia, miał zwyczaj wbiegać z charakterystycznym tupotem łap do kuchni, wskakiwać na stołek i następnie przednimi kończynami opierać się o parapet by wypatrywać kolegi ojca wracającego z pracy. Kilka miesięcy po śmierci psa kiedy to spędzałem u kolegi popołudnie usłyszeliśmy ten charakterystyczny tupot. Wybałuszając na siebie ze znajomym gały, prowadzeni zaskoczeniem poszliśmy do kuchni. Była to mniej więcej pora powrotu pana domu z pracy. Jakież było nasze zdziwienie kiedy zastaliśmy poruszającą się przez chwilę firankę mimo, że okna w całym domu były zamknięte.

A może nasz mózg ma możliwość kreacji rzeczywistości w prawie fizyczny sposób,być może po odpowiednim treningu i przy wrodzonych możliwościach dałoby radę czynić to świadomie?

Czyli twoim zdaniem dwie osoby jednocześnie sobie wyobraziły to samo w tym samym czasie ?

Piszę o czysto teoretycznej częściowej kreacji rzeczywistości,silne emocje być może potrafią uaktywnić możliwości mózgu normalnie niedostępne bądź uśpione.Nie twierdzę,że tak jest,ot takie przemyślenie.Dawno temu zmarł mój ojciec byłem świadkiem wraz z matką dźwięków,przez które na kilka nocy wyprowadziliśmy się z domu.
Jestem raczej racjonalistą ale to fakt,że miało to miejsce.Pytanie czy to świat duchowy mieszał się z rzeczywistością czy też powodem było to co napisałem?Nie wiem co to było ale wiem,że było.