Skala Richtera
Skala Richtera – skala logarytmiczna określająca wielkość trzęsienia ziemi na podstawie amplitudy drgań wstrząsów sejsmicznych, wprowadzona w 1935 roku przez amerykańskiego geofizyka Charlesa F. Richtera. Wielkość tę określa się za pomocą magnitudy.
Skala Richtera jest skalą energetyczną tj. określa energię wyzwoloną w czasie wstrząsu. Teoretycznie jest to skala otwarta, ale w praktyce nie notuje się wstrząsów o magnitudzie powyżej 9,5 stopnia.
Skutki trzęsienia ziemi w zależności od jego magnitudy:
Skala Richtera / Skutki / Ilość trzęsień rocznie
Poniżej 2,0 Najmniejsze wstrząsy, nieodczuwalne przez człowieka ani przez sejsmograf. 2 920 000 (8000 dziennie)
2,0-3,4 Wstrząsy nieodcczuwalne dla człowieka, lecz rejestrowane przez sejsmograf. 800 000
3,5-4,2 Bardzo małe wstrząsy, odczuwane tylko przez niektórych ludzi. 30 000
4,3-4,8 Odczuwane przez większość osób, nieszkodliwe 4 800
4,9-5,4 Odczuwane przez wszystkich, powoduje bardzo niewielkie zniszczenia. 1 400
5,5-6,1 Średnie wstrząsy, powoduje mniejsze uszkodzenia budynków. 500
6,2-6,9 Duże wstrząsy, powodują znaczne zniszczenia. 100
7,0-7,3 Poważne zniszczenia. 15
7,4-8,0 Ogromne zniszczenia. 4
8,0-8,9 Ogromne zniszczenia, katastrofalne skutki w wielu krajach. 1
Powyżej 9 Trzęsienie, które może zburzyć wszystkie miasta na terenie większym niż kilkanaście tysięcy km2. Raz na 20 lat
