Nietypowa aktywność okolic biegunowych Enceladusa może być wytłumaczona, jeśli założymy, że położenie równika i biegunów tego księżyca uległo wyraźnym zmianom w ostatnim czasie - informuje najnowszy numer czasopisma "Nature".
Enceladus, jeden z księżyców Saturna, został odkryty w roku 1789 przez Williama Herschela. Satelita ten ma średnicę 500 kilometrów i obiega Saturna po prawie kołowej orbicie w odległości 238 tysięcy kilometrów.
Od lat 1980-81, kiedy to Enceladus został sfotografowany przez Voyagery, astronomowie głowią się nad zagadkową powierzchnią tego księżyca. Odbija ona prawie 90 proc. padającego nań światła, co czyni ją rekordową pod tym względem, jeśli chodzi o ciała naszego Układu Słonecznego.
Niedawne przeloty sondy Cassini blisko tego księżyca ujawniły inne ciekawe własności. Okazało się, że w okolicy bieguna Enceladusa znajduje się bardzo aktywny obszar - z gejzerami lodowymi i dżetami. Jest to bardzo nietypowe, ponieważ okolice biegunów w innych ciałach Układu Słonecznego są zwykle obszarami bardzo spokojnymi.
Najnowszy numer czasopisma "Nature" przynosi artykuł autorstwa Francisa Nimmo z University of California w Santa Cruz i Roberta Pappalardo z University of Colorado, który przedstawia możliwe rozwiązanie tej zagadki.
Naukowcy zaproponowali mechanizm reorientacji biegunów księżyca, związany z przemieszczaniem się wewnątrz Enceladusa ciepłego materiału o niskiej gęstości. Jak wiemy, rotujące ciała, takie jak planety i księżyce, są najbardziej stabilne gdy większość ich masy jest ulokowana blisko równika. Zmiana układu masy pod powierzchnią powoduje więc zmianę położenia równika i biegunów.
Obserwowane na Enceladusie gejzery i dżety mogą być bezpośrednią manifestacją obecności przemieszczającego się gorącego materiału, który podróżuje ze środka do powierzchni księżyca.
Ciepło napędzające cały proces jest wynikiem silnych oddziaływań pływowych potężnego Saturna.
Info z http://wiadomosci.onet.pl/
