To przestaje być dla mnie normalne ze snami, to się staje jakieś dziwne (taka mała dygresja).
Wczorajszej nocy, po próbie nieudanego OOBE (jakiś byt mi przeszkadzał, i był dalej nawet jak zasnąłem) postanowiłem najnormalniej położyć się. Jak chciałem, tak dość szybko zasnąłem. Sen jaki stał się moim udziałem okazał się znowu snem z dzieciństwa. Z tym, że tym razem on się jeszcze nie spełnił, on raczej mi pokazał co ewentualnie może być. Otóż byłem sobie pewnego niezbyt ciepłego, ale też nie zimowego dnia na własnym podwórku. Stała na nim moja mama i dziwnie wpatrywała się w poniemiecki kościół ewangelicki który stoi tuż obok mojego domu. Jest on stary, nieremontowany - ma ślad po kuli armatniej bodajże jeszcze. Czekaliśmy na coś. Brama była otwarta, a więc pewnie wujostwo miało przyjechać ... i tak się stało. Kierował wuj, z tym że dziwne było dla mnie (wiedziałem że to sen, i mimo to było to dla mnie dziwne) że robił to jakimś dziwnym Wolksvagenem, coś jak Pheaton z przodu, ale jakiś dziwnie krótki, jakby do przewozu (nie ludzi, a raczej czegoś, ew. kogoś) - czarny był.. Uderzyli w mur, bo źle wymierzyli zakręt i widok mi się skierował na głowę wuja odbijającą się, upadającą. Ostatecznie mu się nic nie stało, wyszedł cały z samochodu (który notabene się odgiął - tzn. ostatecznie nie było żadnego śladu uderzenia, jakby był heh zderzak z gumy) - ciotka i znajomy również (który musiał być na jakimś dziwnie usytuowanym miejscu z tyłu bo go nie widziałem). co jednak nastąpiło zaraz po uderzeniu? Poczułem lekki chłód - widziałem jak popiół, czy też coś siwo - białego w płatkach zaczęło spadać na Ziemię. Nie podobało mi się to. Matka wskazała mi na wieżę kościoła z żelaznym krzyżem na górze - szczyt z tym krzyżem się zwalił, tak charakterystycznie bardzo - ledwo to się trzymało ... wiecie ... jak takie połamane i podniszczone sztandary na wojnie wbite w ziemię. Następnie nie wiedzieć czemu - spojrzałem obok i zauważyłem lecącą rakietę z ładunkiem nuklearnym ... wiedziałem jaki to typ broni, tak po prostu - poza tym nagle znalazłem w ręku książeczkę z opisem rakiet etc. - i tam było jej zdjęcie, z opisem jako broń jądrowa. Rodzina popadła jakby w traumę - nie tyle broń jądrowa była tego powodem, a upadek kościoła (zatwardziali katrolicy) - nie mogłem do nich przemówić, jak do betonu ... wydawali mi się bardzo poza mną, jakby stracili coś cennego. Miałem oczywiście znów to uczucie musu nastąpienia, nieodwracalności pewnych rzeczy ... tylko nie wiem jak mam siebie tam określić ... byłem tam jakby bezpieczny, nie musiałem się chować, a jednocześnie nie byłem niczego pewien ... chwilę się nad tym zastanawiałem.
Cóż, zaraz jak się obudziłem to matka mówiła mi coś o papieżu aktualnym, i skojarzyło mi się to od razu ze snem; tzn. błysło mi coś że w niedługim czasie pancerny Papież (jak go niektórzy nazywają) (myślę że te biało siwe płaty oznaczały jego) odejdzie i będzie to schyłek kościoła po czym nastapią gwałtowne przemiany na świecie tj. wojna nuklearna, kataklizmy etc.
Pewnie nie ująłem czegoś, chcoć mam nadzieję że tak się nie stało. Dziwne to dla mnie ... chociaż być może przesadzam ... ale im bardziej myślę że przesadzam, tym dziwniejsze sny i wizje po położeniu się mam.
EDIT:
Zapomniałem dodać, że widziałem jeszcze na niebie po tym jak rakieta przeleciała 2 słońca - jedno normalne, takie jak zawsze - to drugie było takie czerwonawo pomarańczowe ... mix kolorów takich ... rozmyte było nieco, jakby za chmurką, takie miałem wrażenie.
EDIT admin:
twoj podpis (sygnatura) poszerza strone. Byc moze chodzi o uklad banerow. A druga sprawa to baner ma niedozwolone wymiary wg. regulaminu.
